헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἷσ γὰρ μηδὲ λόγον δίκησ προσήκει λαγχάνειν, πῶσ ἀνυπευθύνωσ γε ἀτιμοῦν τῷ βουλομένῳ δεδόσθαι προσήκει;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 7:4)
τί φέρτερον ἢ θεοῖσιν φίλον ἐόντα παντο[δα]πῶν λαγχάνειν ἄπο μοῖρα[ν ἐσ]θλῶν;
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 4 Τῷ Αὐτῷ <Ἵπποις Pu/qia.> 2:9)
ἡμεῖσ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, γεγενημένου μὲν διαλογισμοῦ καὶ ἀφέσεωσ τῆσ τραπέζησ καὶ τοῦ ἀσπιδοπηγείου τῆσ μισθώσεωσ, γεγενημένησ δὲ διαίτησ καὶ πάλιν πάντων ἀφέσεωσ, οὐκ ἐώντων τῶν νόμων δίκασ ὧν ἂν ἀφῇ τισ ἅπαξ λαγχάνειν, συκοφαντοῦντοσ τούτου καὶ παρὰ τοὺσ νόμουσ δικαζομένου παρεγραψάμεθ’ ἐκ τῶν νόμων μὴ εἶναι τὴν δίκην εἰσαγώγιμον.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 36:1)
ἀλλὰ μὴν ὅτι γ’ οὐκ ἐῶσιν οἱ νόμοι περὶ τῶν οὕτω πραχθέντων πάλιν λαγχάνειν, οἶμαι μὲν ὑμᾶσ καὶ μηδὲν εἰπόντοσ ἐμοῦ γιγνώσκειν·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 25:2)
οὐ γὰρ ἄν ποτ’ ἀφῆκασ, οὐδ’, ὅτ’ Εὐέργῳ προῃροῦ λαγχάνειν, εἰάσασ ἐμέ, οὐδὲ πρατῆρ’ ἠξίωσασ ὑποστῆναι τόν γε δεινά σε καὶ πόλλ’ εἰργασμένον.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 88:6)
νῦν δ’ οὐ δεῖ δακρύειν, ἀλλ’ ὡσ οὐκ ἀφήκατε δεικνύναι, ἢ ὡσ εἰσὶν ὧν ἀφήκατ’ αὖθισ ὑμῖν δίκαι, ἢ ὡσ εἰκοστῷ λαγχάνειν ἔτει δίκαιόν ἐστι, τοῦ νόμου πέντ’ ἔτη τὴν προθεσμίαν δεδωκότοσ·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Ναυσίμακον καὶ Ξενοπείθην 41:4)
οὐδεμιᾷ φιλοπραγμοσύνῃ μὰ τοὺσ θεούσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὴν δίκην ταύτην ἔλαχον Βοιωτῷ, οὐδ’ ἠγνόουν ὅτι πολλοῖσ ἄτοπον δόξει τὸ δίκην ἐμὲ λαγχάνειν, εἴ τισ ἐμοὶ ταὐτὸν ὄνομ’ οἰέται δεῖν ἔχειν·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 2:1)
ἀλλ’ ἄτοπον δίκην μὲν λαγχάνειν τούτου, κωλύειν δὲ πάλιν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 28:3)
καὶ ἐὰν παῖδεσ ἐξ ἀδελφῶν γνήσιοι, τὴν τοῦ πατρὸσ μοῖραν λαγχάνειν·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 73:2)
ἐὰν δὲ μὴ ἀδελφοὶ ὦσιν ἢ ἀδελφῶν παῖδεσ, ἐξ αὐτῶν κατὰ ταὐτὰ λαγχάνειν·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 73:3)
τάδε δὲ συμβουλεύομέν σοι, ἐπειδὴ αὐτὸσ μὲν οὐ παρεγένου, ἡ δὲ γυνὴ καὶ τὰ παιδία, ἄλλοι δέ σοι μάρτυρεσ οὐκ εἰσίν, ὀνομαστὶ μὲν μηδενὶ προαγορεύειν, τοῖσ δεδρακόσι δὲ καὶ κτείνασιν, εἶτα πρὸσ τὸν βασιλέα μὴ λαγχάνειν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 89:3)
δίκασ τε ὑπὲρ τῶν πελατῶν ἀδικουμένων λαγχάνειν, εἴ τισ βλάπτοιτο περὶ τὰ συμβόλαια, καὶ τοῖσ ἐγκαλουσιν ὑπέχειν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 10 1:3)
ἴστε δήπου τοὺσ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ῥηθέντασ ὑπὸ τοῦ δημάρχου λόγουσ, ὅτ’ ἤρετο τῶν ὑπάτων τὸν ἕτερον τοῦτον Οὐεργίνιον, ἥντινα γνώμην ἔχει περὶ τῆσ κληρουχίασ, πότερα τοῖσ μὲν πολίταισ συγχωρεῖ διανέμειν τὰ δημόσια, τοῖσ δὲ συμμάχοισ οὐκ ἐᾷ, ἢ τῶν κοινῶν τῶν ἡμετέρων οὐδ’ ἡμῖν συγχωρεῖ μέροσ λαγχάνειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 75 1:1)
ἐβουλόμην μέν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μὴ λίαν οὕτωσ Ἁγνόθεον πρὸσ χρήματ’ ἔχειν αἰσχρῶσ, ὥστε τοῖσ ἀλλοτρίοισ ἐπιβουλεύειν καὶ δίκασ τοιαύτασ λαγχάνειν, ἀλλ’ ὄντα γε οὖν ἀδελφιδοῦν ἐμὸν καὶ κύριον τῆσ πατρῴασ οὐσίασ οὐ μικρᾶσ ἀλλ’ ἱκανῆσ ὥστε καὶ λειτουργεῖν, ὑφ’ ἡμῶν αὐτῷ παραδοθείσησ, ταύτησ ἐπιμελεῖσθαι, τῶν δ’ ἐμῶν μὴ ἐπιθυμεῖν·
(디오니시오스, chapter 83)
μετὰ δέ, ὥσ οἱ ἐπέτρεψε, Ἑλληνικοῖσι ἰήμασι χρεώμενοσ καὶ ἤπια μετὰ τὰ ἰσχυρὰ προσάγων ὕπνου τέ μιν λαγχάνειν ἐποίεε καὶ ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ ὑγιέα μιν ἀπέδεξε, οὐδαμὰ ἔτι ἐλπίζοντα ἀρτίπουν ἔσεσθαι.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 130 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION