헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν περιβόητον κλῆσιν ἔν τε δὴ κωμῳδίαισ καὶ τραγῳδίαισ καὶ πᾶσι λόγοισ, ἔτι καὶ νῦν παντὸσ ὡσ εἰπεῖν ὦ Ἡράκλεισ βοῶντοσ ἐπὶ ἅπαντι τῷ χρείασ ἱσταμένῳ, τοῦτο δὴ τὸ τοῦ Σοφοκλέουσ, ἆρ’ οὐ μέγιστον ὑπόμνημα καὶ σύμβολον εἶναι τῆσ ἐκείνου δικαιοσύνησ καὶ δυνάμεωσ καὶ ὡσ τῆσ ἀνθρωπείασ προὔστη φύσεωσ πάντασ ἄγων πρὸσ τὸ βέλτιστον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 4:13)
ὥστε σὺν πολλοῖσ ἑτέροισ καὶ τοιαῦτα ἐν ταῖσ κωμῳδίαισ λέγεσθαι·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 8:3)
ὥσπερ ἐν ταῖσ κωμῳδίαισ καὶ διασκευαῖσ Καρίωνα μὲν εἰσάγοντεσ μεθύοντα καὶ Δᾶον οὐ σφόδρα κινοῦσι γέλωτα, τὸν δὲ Ἡρακλέα τοιοῦτον ὁρῶσι γελοῖον δοκεῖ, παραφερόμενον, καὶ καθάπερ εἰώθασιν, ἐν κροκωτῷ, παραπλησίωσ καὶδῆμοσ οὕτωσ μέγασ μινυρίζων διὰ βίου καὶ πάλιν ἡνιοχῶν χωρὶσ ἵππων αἰσχρὸν γίγνεται καὶ καταγέλαστον.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 125:1)
καὶ μέντοι καὶ εἰσ τὸ θέατρον συνάγοντεσ αὐτοὺσ δημοσίᾳ παιδεύομεν ὑπὸ κωμῳδίαισ καὶ τραγῳδίαισ ἀρετάσ τε ἀνδρῶν παλαιῶν καὶ κακίασ θεωμένουσ, ὡσ τῶν μὲν ἀποτρέποιντο, ἐπ’ ἐκεῖνα δὲ σπεύδοιεν.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 22:3)
τριῶν δ’ ὄντων προσώπων, καθάπερ ἐν ταῖσ κωμῳδίαισ, τοῦ διαβάλλοντοσ καὶ τοῦ διαβαλλομένου καὶ τοῦ πρὸσ ὃν ἡ διαβολὴ γίνεται, καθ’ ἕκαστον αὐτῶν ἐπισκοπήσωμεν οἱᾶ εἰκὸσ εἶναι τὰ γινόμενα.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 6:4)
ὃ καὶ μάλιστα διέσυρεν αὐτῶν, ὅτι μηδὲ χρῆσθαι ἴσασιν ταῖσ ἐπιθυμίαισ, ἀλλὰ κἀν ταύταισ παρανομοῦσι καὶ τοὺσ ὁρ́ουσ συγχέουσι, πάντοθεν τῇ τρυφῇ παραδόντεσ αὑτῶν τὰσ ψυχὰσ πατεῖν, καὶ τοῦτο δὴ τὸ ἐν ταῖσ τραγῳδίαισ τε καὶ κωμῳδίαισ λεγόμενον, ἤδη·
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 31:5)
παῖδασ δὲ αὐτῶν τοὺσ ὡραίουσ καὶ κομήτασ, οὓσ Υἁκίνθουσ ἢ Ἀχιλλέασ ἢ Ναρκίσσουσ ὀνομάζουσι, μεταξὺ ὀρέγοντασ σφίσι τὸ ἔκπωμα φαλακροὺσ γίνεσθαι ὑπορρεούσησ τῆσ κόμησ καὶ πώγωνα φύειν ὀξύν, οἱοῖ́ εἰσιν ἐν ταῖσ κωμῳδίαισ οἱ σφηνοπώγωνεσ, καὶ τὸ παρὰ τοῖσ κροτάφοισ πάνυ λάσιον καὶ κάρτα ἐκκεντοῦν, τὸ μεταξὺ δὲ λεῖον καὶ γυμνὸν εἶναι.
(루키아노스, Saturnalia, letter 1 6:3)
τὴν δ’ ἐν ταῖσ κωμῳδίαισ διάθεσιν ἡμῶν τῆσ ψυχῆσ, ἆρ’ οἶσθ’ ὡσ ἔστι κἀν τούτοισ μεῖξισ λύπησ τε καὶ ἡδονῆσ;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 224:4)
μηνύει δὴ νῦν ὁ λόγοσ ἡμῖν ἐν θρήνοισ τε καὶ ἐν τραγῳδίαισ <καὶ κωμῳδίαισ>, μὴ τοῖσ δράμασι μόνον ἀλλὰ καὶ τῇ τοῦ βίου συμπάσῃ τραγῳδίᾳ καὶ κωμῳδίᾳ, λύπασ ἡδοναῖσ ἅμα κεράννυσθαι, καὶ ἐν ἄλλοισ δὴ μυρίοισ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 237:1)
ἐν δὲ ταῖσ κωμῳδίαισ Ὀμφάλη τε νέα καὶ Δηϊάνειρα καὶ πάλιν Ἥρα προσαγορεύεται.
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 24 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION