헬라어 문장 내 검색 Language

ὁρῶν γὰρ ὅτι τὸ σωφρόνωσ ζῆν ἅπαντασ καὶ τὰ δίκαια πρὸ τῶν κερδαλέων αἱρεῖσθαι καρτερίαν τε τὴν παρὰ τοὺσ πόνουσ ἀσκεῖν καὶ μηδὲν ὑπολαμβάνειν χρῆμα τιμιώτερον ἀρετῆσ οὐ λόγων διδαχῇ παραγίνεσθαι τοῖσ πολιτικοῖσ πλήθεσι πέφυκεν, ἐν οἷσ τὸ πλεῖόν ἐστι δυσάγωγον, ἀλλ’ ἔργων ἐθισμοῖσ τῶν πρὸσ ἑκάστην ἀρετὴν ἀγόντων, ὑπ’ ἀνάγκησ τε μᾶλλον ἢ κατὰ γνώμην ἐπ’ αὐτὰ τοὺσ πολλοὺσ παραγινομένουσ, εἰ δὲ μηδὲν εἰή τὸ κωλῦσον ἐπὶ τὴν φύσιν ὀλισθαίνοντασ εἰδώσ, ἐπιδιφρίουσ μὲν καὶ βαναύσουσ καὶ προσαγωγοὺσ ἐπιθυμιῶν αἰσχρῶν τέχνασ, ὡσ ἀφανιζούσασ καὶ λυμαινομένασ τά τε σώματα καὶ τὰσ ψυχὰσ τῶν μεταχειριζομένων, δούλοισ καὶ ξένοισ ἀπέδωκε μεθοδεύειν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 28 1:1)
ἐκπληρωθείσησ δὲ τῆσ τριακονταετίασ οὐδὲν ἦν τὸ κωλῦσον τὰσ βουλομένασ ἀποθείσασ τὰ στέμματα καὶ τὰ λοιπὰ παράσημα τῆσ ἱερωσύνησ γαμεῖσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 67 3:2)
καὶ μετὰ τοῦτο ἀπέφαινεν εἰσ τὴν βουλὴν ἅμα τοῖσ ἄλλοισ εἰρηνοδίκαισ παραγενόμενοσ ὅτι πέπρακται πᾶν αὐτοῖσ ὅσον ἦν ὅσιον ἐκ τῶν ἱερῶν νόμων καὶ εἰ βούλοιντο ψηφίζεσθαι πόλεμον οὐδὲν ἔσται τὸ κωλῦσον ἀπὸ θεῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 72 13:1)
δόξωσι ποιεῖσθαι τὰσ τοῦ πολέμου προφάσεισ, πρεσβευτὰσ ἐξ ἑκάστησ πόλεωσ τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ εἰσ Ῥώμην ἀπέστειλαν, οἳ καταστάντεσ ἐπὶ τὴν βουλὴν ἔλεγον κατηγορεῖσθαι τὴν πόλιν αὐτῶν ὑπὸ τῆσ πόλεωσ τῶν Ἀρικηνῶν, ὅτι πόλεμον ἐπιφερόντων Τυρρηνῶν Ἀρικηνοῖσ οὐ μόνον ἀσφαλεῖσ παρέσχον αὐτοῖσ διὰ τῆσ ἑαυτῶν χώρασ τὰσ διόδουσ, ἀλλὰ καὶ συνέπραξαν ὅσων αὐτοῖσ εἰσ τὸν πόλεμον ἔδει, καὶ τοὺσ φυγόντασ ἐκ τῆσ τροπῆσ ὑποδεξάμενοι τραυματίασ καὶ ἀνόπλουσ ἅπαντασ ὄντασ ἔσωσαν, οὐκ ἀγνοοῦντεσ, ὅτι κοινὸν ἐπῆγον ἅπασι τοῖσ ὁμοεθνέσι πόλεμον, καὶ εἰ τὴν Ἀρικηνῶν πόλιν ὑποχείριον ἔλαβον, οὐδὲν ἂν ἦν τὸ κωλῦσον αὐτοὺσ καὶ τὰσ ἄλλασ καταδουλώσασθαι πόλεισ ἁπάσασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 61 7:1)
τί γὰρ ἂν τὸ κωλῦσον ἦν οὕτωσ αἰσχρῶσ καὶ κακῶσ Μαρκίου τοῦδε ἀναρπασθέντοσ ὥσπερ ἐν ἐρημίᾳ κἀμὲ μετὰ τοῦτον ἀπολωλέναι διασπασθέντα ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, καὶ πάντασ, ὅσοι πώποτ’ ἠναντιώθησαν, καὶ τὸ λοιπὸν ἔμελλον ἐναντιώσεσθαι ταῖσ παρανόμοισ ἐπιθυμίαισ τοῦ δήμου;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 50 8:1)
ταύτασ ὑμῖν ὁ δῆμοσ, ὦ βουλή, τὰσ καλὰσ ἀμοιβὰσ ἀνθ’ ὧν ἔπαθεν ἀγαθῶν πολλῶν ὄντων καὶ μεγάλων τὰσ μὲν ἀπέδωκεν ἤδη, τὰσ δ’ ἀποδώσειν ἔμελλεν, εἰ μὴ τὸ κωλῦσον παρ’ ὑμᾶσ ἐγένετο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 51 1:1)
καὶ εἰ μὴ Τῖτοσ Σίκκιοσ πρεσβευτὴσ τότ’ ὢν στίφει συντεταγμένῳ πεζῶν τε καὶ ἱππέων παραβοηθήσασ ἐπέσχεν αὐτούσ, οὐδὲν ἂν τὸ κωλῦσον ἦν ἅπασαν ἀπολέσθαι τὴν στρατιάν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 14 4:2)
ἀνδρόσ, Λεύκιοσ Καιδίκιοσ, ὅτι δι’ ἀφροσύνην τε καὶ τοῦ στρατηγεῖν ἀπειρίαν εἰσ πρόδηλον ἄγων ὄλεθρον τὰσ δυνάμεισ ἀπώλεσε τῆσ πόλεωσ τὴν κρατίστην ἀκμήν, καὶ εἰ μὴ ταχεῖα τοῦ κακοῦ γνῶσισ ἐγένετο τῷ συνυπάτῳ, καὶ κατὰ σπουδὴν ἄγων τὰσ δυνάμεισ τούσ τε πολεμίουσ ἀνέστειλε καὶ τοὺσ σφετέρουσ ἔσωσε, μηδὲν ἂν γενέσθαι τὸ κωλῦσον ἅπασαν ἀπολωλέναι τὴν ἑτέραν δύναμιν καὶ τὸ λοιπὸν ἡμίσειαν ἀντὶ διπλασίασ εἶναι τὴν πόλιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 28 6:1)
ἡμῖν μὲν οὖν, οἷσ ἀνάγκη μηδὲν ταπεινὸν φρονεῖν, δέδοκταί τε καὶ οὐθὲν ἔσται τὸ κωλύσον ἄρασθαι τὸν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἀγῶνα, ὑμῖν δὲ τοῖσ ἐγκαταλιποῦσι καὶ προδοῦσι τὸ κοινὸν ἥξει δίκη τιμωρὸσ οὐ μεμπτὴ παρὰ θεῶν, ἐὰν ἄρα διαφύγητε τὴν παρ’ ἀνθρώπων κόλασιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 28 8:2)
εἰ μὲν οὖν ἐκείνην τὴν ἡμέραν θυμῷ φερόμενοι δρᾶσαί τι οἱ δήμαρχοι κατὰ τῶν ὑπάτων ἢ τῆσ βουλῆσ προήχθησαν, οὐθὲν ἂν ἦν τὸ κωλῦσον αὐτὴν ὑφ’ αὑτῆσ ἀπολωλέναι τὴν πόλιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 35 5:1)
τί δὴ καὶ τὸ κωλῦσον ἡμᾶσ ἔσται ταῦτα μέχρι τοῦ παντὸσ χρόνου καρποῦσθαι τἀγαθά;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 3 8:1)
οὐθὲν ἔτι τὸ κωλῦσόν ἐστιν, οὕτω φανερῶσ ἀνῃρη‐ κότων ὑμῶν τὰ περὶ τῆσ εἰρήνησ ὁρ́κια .
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 9 1:2)
οὕτωσ καὶ ἐνθάδ’, ἐὰν παιδίον σαυτοῦ καταφιλῇσ, ἐὰν ἀδελφόν, ἐὰν φίλον, μηδέποτε ἐπιδῷσ τὴν φαντασίαν εἰσ ἅπαν μηδὲ τὴν διάχυσιν ἐάσῃσ προελθεῖν ἐφ’ ὅσον αὐτὴ θέλει, ἀλλ’ ἀντίσπασον, κώλυσον, οἱο͂ν οἱ τοῖσ θριαμβεύουσιν ἐφεστῶτεσ ὄπισθεν καὶ ὑπομιμνῄσκοντεσ, ὅτι ἄνθρωποί εἰσιν.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 85:1)
καὶ ἀποκριθεὶσ Ἰησοῦσ ὁ τοῦ Ναυὴ ὁ παρεστηκὼσ Μωυσῇ, ὁ ἐκλεκτόσ, εἶπε. κύριε Μωυσῆ, κώλυσον αὐτούσ.
(70인역 성경, 민수기 11:28)

SEARCH

MENU NAVIGATION