헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

γίνεσθαι, γὰρ τετράπουν βρέφοσ ὄντα τοῖσ τέτταρσιν ὀχούμενον κώλοισ, τελειούμενον δὲ δίπουν, γηρῶντα δὲ τρίτην προσλαμβάνειν βάσιν τὸ βάκτρον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 8:10)
περίοδοσ δὲ ἡ μὲν ἐν κώλοισ ἡ δ’ ἀφελήσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 9 5:1)
ἔστιν δ’ ἐν κώλοισ μὲν λέξισ ἡ τετελειωμένη τε καὶ διῃρημένη καὶ εὐανάπνευστοσ, μὴ ἐν τῇ διαιρέσει ὥσπερ καὶ ἡ περίοδοσ, ἀλλ’ ὅλη κῶλον δ’ ἐστὶν τὸ ἕτερον μόριον ταύτησ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 9 5:2)
τῆσ δὲ ἐν κώλοισ λέξεωσ ἡ μὲν διῃρημένη ἐστὶν ἡ δὲ ἀντικειμένη, διῃρημένη μὲν, οἱο͂ν "πολλάκισ ἐθαύμασα τῶν τὰσ πανηγύρεισ συναγαγόντων καὶ τοὺσ γυμνικοὺσ ἀγῶνασ καταστησάντων" , ἀντικειμένη δέ, ἐν ᾗ ἑκατέρῳ τῷ κώλῳ ἢ πρὸσ ἐναντίῳ ἐναντίον σύγκειται ἢ ταὐτὸ ἐπέζευκται τοῖσ ἐναντίοισ, οἱο͂ν "ἀμφοτέρουσ δ’ ὤνησαν, καὶ τοὺσ ὑπομείναντασ καὶ τοὺσ ἀκολουθήσαντασ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 9 7:1)
καὶ κεφάλιον μὲν ἀσθενὲσ ἔχει καὶ μικρόν, μηροῖσ δὲ καὶ κώλοισ ὑπάρχει καρτερώτατον, διχήλου τῆσ βάσεωσ οὔσησ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 28 2:3)
ἔστι δὴ τῆσ συνθέσεωσ ἔργα τά τε ὀνόματα οἰκείωσ θεῖναι παρ’ ἄλληλα καὶ τοῖσ κώλοισ ἀποδοῦναι τὴν προσήκουσαν ἁρμονίαν καὶ ταῖσ περιόδοισ διαλαβεῖν εὖ τὸν λόγον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 29)
ἐπάνειμι δὴ ἐπὶ τὴν ἐξ ἀρχῆσ ὑπόθεσιν ἀφ’ ἧσ εἰσ ταῦτ’ ἐξέβην, ὅτι πολλὴ πρόνοια τοῖσ ἀρχαίοισ ἦν καὶ ποιηταῖσ καὶ συγγραφεῦσι φιλοσόφοισ τε καὶ ῥήτορσι τῆσ ἰδέασ ταύτησ, καὶ οὔτε τὰ ὀνόματα τοῖσ ὀνόμασιν οὔτε τὰ κῶλα τοῖσ κώλοισ οὔτε τὰσ περιόδουσ ἀλλήλαισ εἰκῇ συνάπτειν ᾤοντο δεῖν, τέχνη δέ τισ ἦν παρ’ αὐτοῖσ καὶ θεωρήματα οἷσ χρώμενοι συνετίθεσαν εὖ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 543)
τῆσ μὲν δὴ προσθέσεωσ ἣ γίνεται τοῖσ κώλοισ οὗτοσ ὁ τρόποσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 910)
οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι μελοποιοί, λέγω δὲ Ἀλκαῖόν τε καὶ Σαπφώ, μικρὰσ ἐποιοῦντο στροφάσ, ὥστ’ ἐν ὀλίγοισ τοῖσ κώλοισ οὐ πολλὰσ εἰσῆγον μεταβολάσ, ἐπῳδοῖσ τε πάνυ ἐχρῶντο ὀλίγοισ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1913)
ἐνταῦθα ἡ σύνθεσίσ ἐστιν ἡ δηλοῦσα τῶν γινομένων ἕκαστον, τὸ βάροσ τοῦ πέτρου, τὴν ἐπίπονον ἐκ τῆσ γῆσ κίνησιν, τὸν διερειδόμενον τοῖσ κώλοισ, τὸν ἀναβαίνοντα πρὸσ τὸν ὄχθον, τὴν μόλισ ἀνωθουμένην πέτραν·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2022)
ἐν δὲ τοῖσ κώλοισ ταῦτά τε ὁμοίωσ ἐπιτηδεύει καὶ τοὺσ ῥυθμοὺσ τοὺσ ἀξιωματικοὺσ καὶ μεγαλοπρεπεῖσ, καὶ οὔτε πάρισα βούλεται τὰ κῶλα ἀλλήλοισ εἶναι οὔτε παρόμοια οὔτε ἀνάγκῃ δουλεύοντα, ἀκόλουθα δὲ καὶ εὐγενῆ καὶ λαμπρὰ καὶ ἐλεύθερα, φύσει τ’ ἐοικέναι μᾶλλον αὐτὰ βούλεται ἢ τέχνῃ, καὶ κατὰ πάθοσ λέγεσθαι μᾶλλον ἢ κατ’ ἦθοσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 227)
οὐ μόνον δὲ τὰ ὀνόματα τοῖσ ὀνόμασιν ἐπιτηδείωσ συνηρμόσθαι βούλεται καὶ συνεξέσθαι, ἀλλὰ καὶ τὰ κῶλα τοῖσ κώλοισ εὖ συνυφάνθαι καὶ πάντα εἰσ περίοδον τελευτᾶν, ὁρίζουσα κώλου τε μῆκοσ, ὃ μὴ βραχύτερον ἔσται μηδὲ μεῖζον τοῦ μετρίου, καὶ περιόδου μέτρον, οὗ πνεῦμα τέλειον ἀνδρὸσ κρατήσει·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 238)
ἐγὼ γοῦν ὅλην τὴν ᾠδὴν ἀνασκοπούμενοσ πέντε ἢ ἓξ ἴσωσ ἐν τοῖσ τοσούτοισ ὀνόμασι καὶ ῥήμασι καὶ τοῖσ ἄλλοισ μορίοισ ἡμιφώνων τε καὶ ἀφώνων γραμμάτων συμπλοκὰσ τῶν μὴ πεφυκότων ἀλλήλοισ κεράννυσθαι καὶ οὐδὲ ταύτασ ἐπὶ πολὺ τραχυνούσασ τὴν εὐέπειαν εὑρίσκω, φωνηέντων δὲ παραθέσεισ τὰσ μὲν ἐν τοῖσ κώλοισ αὐτοῖσ γινομένασ ἔτι ἐλάττουσ ἢ τοσαύτασ, τὰσ δὲ συναπτούσασ ἀλλήλοισ τὰ κῶλα ὀλίγῳ τινὶ τούτων πλείονασ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2334)
ὥσθ’ οἱ μὲν τὰ μονόμετρα συντιθέντεσ ὅταν διαλύσωσι τοὺσ στίχουσ τοῖσ κώλοισ διαλαμβάνοντεσ ἄλλοτε ἄλλωσ, διαχέουσι καὶ ἀφανίζουσι τὴν ἀκρίβειαν τοῦ μέτρου, καὶ ὅταν τὰσ περιόδουσ μεγέθει τε καὶ σχήματι ποικίλασ ποιῶσιν, εἰσ λήθην ἐμβάλλουσιν ἡμᾶσ τοῦ μέτρου·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 266)
κἄπειτα ὁ ἑξῆσ νοῦσ ἀπερίοδοσ ἐν κώλοισ τε καὶ κόμμασι λεγόμενοσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2624)

SEARCH

MENU NAVIGATION