헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δ’ ὅτε πορφύρῃ πέλαγοσ μέγα κύματι κωφῷ ὀσσόμενον λιγέων ἀνέμων λαιψηρὰ κέλευθα αὔτωσ, οὐδ’ ἄρα τε προκυλίνδεται οὐδετέρωσε, πρίν τινα κεκριμένον καταβήμεναι ἐκ Διὸσ οὖρον, ὣσ ὃ γέρων ὁρ́μαινε δαϊζόμενοσ κατὰ θυμὸν διχθάδι’, ἢ μεθ’ ὅμιλον ἰοί Δαναῶν ταχυπώλων, ἠε͂ μετ’ Ἀτρεί̈δην Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν.
(호메로스, 일리아스, Book 14 3:5)
ἀλλ’ οὐ μὴν ἀπεικαστέον τόν γε τέχνῃ μετιόντα ὁτιοῦν τυφλῷ οὐδὲ κωφῷ, ἀλλὰ δῆλον ὡσ, ἄν τῴ τισ τέχνῃ λόγουσ διδῷ, τὴν οὐσίαν δείξει ἀκριβῶσ τῆσ φύσεωσ τούτου πρὸσ ὃ τοὺσ λόγουσ προσοίσει·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 287:4)
καίτοι Ἐπίκουροσ τἀγαθὸν ἐν τῷ βαθυτάτῳ τῆσ ἡσυχίασ ὥσπερ ἐν ἀκλύστῳ λιμένι καὶ κωφῷ τιθέμενοσ τοῦ εὖ πάσχειν τὸ εὖ ποιεῖν οὐ μόνον κάλλιον ἀλλὰ καὶ ἥδιον εἶναί φησι.
(플루타르코스, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 3 2:2)
ἡ δὲ γαληνιόωσα χαράσσετο κύματι κωφῷ, αὐτομάτη τρυφερῷ χρωτὶ σαλευομένη.
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 35 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION