헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἤδη δ’ ἔνθα καὶ ἔνθα διὰ πλατὺσ εἴδετο Πόντοσ, καί σφισιν ἀπροφάτωσ ἀνέδυ μέγα κῦμα πάροιθεν κυρτόν, ἀποτμῆγι σκοπιῇ ἴσον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 9:32)
Ὀροίζησ δ’ ὁ τῶν Ἀλβανῶν βασιλεὺσ καὶ Ἀρτώκησ ὁ Ἰβήρων ἑπτὰ μυριάσιν ἐλόχων ἀμφὶ τὸν Κύρτον ποταμόν, ὃσ δώδεκα στόμασι πλωτοῖσ ἐσ τὴν Κασπίαν θάλασσαν ἐρεύγεται, πολλῶν ἐσ αὐτὸν ἐμβαλόντων ποταμῶν, καὶ μεγίστου πάντων Ἀράξου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 7:6)
διαφέρει δ’ οὐδὲν οὔτ’ εἰ μεριστὴ ἡ ψυχὴ οὔτ’ εἰ ἀμερήσ, ἔχει μέντοι δυνάμεισ διαφόρουσ καὶ τὰσ εἰρημένασ, ὥσπερ ἐν τῷ καμπύλῳ τὸ κοῖλον καὶ τὸ κυρτὸν ἀδιαχώριστον, καὶ τὸ εὐθὺ καὶ τὸ λευκόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 28:2)
ταῦτα δὲ πότερον διώρισται καθάπερ τὰ τοῦ σώματοσ μόρια καὶ πᾶν τὸ μεριστόν, ἢ τῷ λόγῳ δύο ἐστὶν ἀχώριστα πεφυκότα καθάπερ ἐν τῇ περιφερείᾳ τὸ κυρτὸν καὶ τὸ κοῖλον, οὐθὲν διαφέρει πρὸσ τὸ παρόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 139:4)
κυφὸν γὰρ εἶναι τὸ κυρτόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 24 1:4)
Ἀριστόδημοσ δ’ ἐν β’ γελοίων ἀπομνημονευμάτων παρασίτουσ ἀναγράφει Ἀντιόχου μὲν τοῦ βασιλέωσ Σώστρατον, Δημητρίου δὲ τοῦ πολιορκητοῦ Εὐαγόραν τὸν κυρτόν, Σελεύκου δὲ Φορμίωνα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 45 2:5)
ἂν Θερσίτησ εἶναι θέλῃσ, κυρτόν σε εἶναι δεῖ, φαλακρόν·
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ συμπεριφορᾶσ. 10:3)
πόντῳ μέν τε πρῶτα κορύσσεται, αὐτὰρ ἔπειτα χέρσῳ ῥηγνύμενον μεγάλα βρέμει, ἀμφὶ δέ τ’ ἄκρασ κυρτὸν ἐὸν κορυφοῦται, ἀποπτύει δ’ ἁλὸσ ἄχνην·
(호메로스, 일리아스, Book 4 44:2)
οἰόμενοσ γὰρ ἐκπεφευγέναι ἐσ τὸν αὐτὸν κύρτον ἐμπέπτωκασ.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 120:3)
δέχεται δὲ καὶ παρὰ τὸν τρόπον τοῦ ἔργου διήγησισ ἱστορικὴ κακοήθειαν, ἂν χρήμασι φάσκῃ μὴ δι’ ἀρετῆσ κατειργάσθαι τὴν πρᾶξιν, ὡσ Φίλιππον ἔνιοι φάσκουσιν ἂν σὺν οὐδενὶ πόνῳ καὶ ῥᾳδίωσ, ὡσ Ἀλέξανδρον ἂν μὴ φρονίμωσ ἀλλ’ εὐτυχῶσ, ὡσ Τιμόθεον οἱ ἐχθροί, γράφοντεσ ἐν πίναξιν εἰσ κύρτον τινὰ τὰσ πόλεισ αὐτάσ, ἐκείνου καθεύδοντοσ, ὑποδυομένασ.
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 71)
σκάρου μὲν γὰρ ἄγκιστρον καταπιόντοσ, οἱ παρόντεσ σκάροι προσαλλόμενοι τὴν ὁρμιὰν ἀποτρώγουσιν οὗτοι δὲ καὶ τοῖσ εἰσ κύρτον ἐμπεσοῦσι τὰσ οὐρὰσ παραδόντεσ ἔξωθεν ἕλκουσι δάκνοντασ προθύμωσ καὶ συνεξάγουσιν.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 25 1:1)
τῆσ γὰρ περιφεροῦσ τὸ μὲν ἐντόσ ἐστι κοῖλον κυρτὸν δὲ τὸ ἐκτόσ.
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 5, section 2 4:1)
"εἶχε δὲ κυρτὸν ὁ Πασιάδησ υἱόν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Τίν’ ἐστὶν ἃ Ξενοφῶν παρὰ πότον ἣδιον ἐρωτᾶσθαί φησι καὶ σκώπτεσθαι ἢ μή. 14:11)
ἠγανάκτησε δὲ καὶ Ἄρχιπποσ, ὁ δημαγωγὸσ τῶν Ἀθηναίων, ὑπὸ Μελανθίου σκωφθεὶσ εἰσ τὸ κυρτόν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Τίν’ ἐστὶν ἃ Ξενοφῶν παρὰ πότον ἣδιον ἐρωτᾶσθαί φησι καὶ σκώπτεσθαι ἢ μή. 14:12)
Τιμόθεοσ εὐτυχὴσ ἐνομίζετο στρατηγὸσ εἶναι καὶ φθονοῦντεσ αὐτῷ τινεσ ἐζῳγράφουν τὰσ πόλεισ εἰσ κύρτον αὐτομάτωσ ἐκείνου καθεύδοντοσ ἐνδυομένασ·
(플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, Τιμοθέου, section 11)

SEARCH

MENU NAVIGATION