헬라어 문장 내 검색 Language

διαρρήδην γοῦν λέγει ὁ νόμοσ, ἐάν τινα ἐκμισθώσῃ ἑταιρεῖν πατὴρ ἢ ἀδελφὸσ ἢ θεῖοσ ἢ ἐπίτροποσ ἢ ὅλωσ τῶν κυρίων τισ, κατ’ αὐτοῦ μὲν τοῦ παιδὸσ οὐκ ἐᾷ γραφὴν εἶναι, κατὰ δὲ τοῦ μισθώσαντοσ καὶ τοῦ μισθωσαμένου, τοῦ μὲν ὅτι ἐξεμίσθωσε, τοῦ δὲ ὅτι, φησίν, ἐμισθώσατο.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 133)
ἢ πόσοι τῶν κυρίων ὄντεσ νόμων ἐλύθησαν ὡσ οὐκ ἄμεινον αὐτοῖσ χρῆσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 58:8)
ὥστε ἂν αὐτοὶ μὲν παρασκευασθῶσιν οὕτωσ ἔχειν, οἱ δ’ ἐλεεῖσθαι ἢ τυγχάνειν τινὸσ ἀγαθοῦ ἀξιοῦντεσ ὦσιν οἱοῖ οἱ εἰρημένοι, δῆλον ὡσ οὐ τεύξονται ἐλέου παρὰ τῶν κυρίων.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 10 11:3)
ἦν δὲ οὗτοσ τὸ γένοσ Βοιώτιοσ ἐξ Ἐλευθερῶν,1 υἱὸσ Μύρωνοσ τοῦ ἀνδριαντοποιοῦ, ὡσ Πολέμων φησὶν ἐν α περὶ Ἀκροπόλεωσ, ἀγνοεῖ δ’ ὁ γραμματικὸσ ὅτι τὸν τοιοῦτον σχηματισμὸν ἀπὸ κυρίων ὀνομάτων οὐκ ἄν τισ εὑρ́οι γινόμενον, ἀλλ’ ἀπὸ πόλεων ἢ ἐθνῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 72 1:4)
"διὸ πάντασ εὐλαβουμένουσ τὴν τῶν κυρίων ἀνάτασιν φοβεῖσθαι τοῦ ζῆν ἑκόντασ ἐκβῆναι μόνον τε τὸν ἐν τῷ γήρᾳ θάνατον ἀσπασίωσ προσίεσθαι,1 πεπεισμένουσ τὴν ἀπόλυσιν τῆσ ψυχῆσ μετὰ τῆσ τῶν κυρίων γίγνεσθαι γνώμησ, τούτοισ τοῖσ δόγμασιν ἡμεῖσ πειθόμεθα ’ ὑμῖν δὲ φθόνοσ οὐδὲ εἷσ ἑλέσθαι ἕν τι τῶν τριῶν ἔχειν κακῶν, οὐ γάρ ἐπίστασθε, ὦ ταλαίπωροι, ὅτι αἱ βαρεῖαι αὗται τροφαὶ φράττουσι τὸ ἡγεμονικὸν καὶ οὐκ ἐῶσι τὴν φρόνησιν ἐν αὑτῇ εἶναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 4531)
"καὶ πολλοὶ τῶν κυρίων ἑαυτῶν εἰσιν εὐπορώτεροι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:38)
ἔτι τοίνυν ὑμᾶσ κἀκεῖν’ ἐνθυμεῖσθαι δεῖ, ὅτι ἐκ τῶν νῦν ὑπαρχόντων νόμων καὶ πάλαι κυρίων, οὓσ οὐδ’ ἂν αὐτὸσ οὗτοσ ἀντείποι μὴ οὐχὶ καλῶσ ἔχειν, ἐνιαυτὸν διαλιπὼν ἕκαστοσ λῃτουργεῖ, ὥστε τὸν ἥμισύν ἐστ’ ἀτελὴσ τοῦ χρόνου.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 12:1)
εἴτε τούτων μὲν ἀμφισβητήσειέ τισ, ἀξιοῖ δὲ γίγνεσθαι τῶν ὕστερον γενομένων κυρίων, ὑπάρχει μοι καὶ τοῦτο τὸ δίκαιον·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ἐπιστολὴ Φιλίππου 30:2)
τί γὰρ αὐτοὺσ οἰέσθ’ ἐκεῖ ποιεῖν ἐγγὺσ ὄντασ τοῦ διδόντοσ, ὅθ’ ὑμῶν ὁρώντων, τῶν καὶ τιμῆσαι κυρίων ὄντων καὶ τοὐναντίον κολάσαι, τοιαῦτα ποιοῦσιν;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 233:1)
ἀλλὰ μὴν οὐδέν ἐστ’ ὄφελοσ καλῶσ καὶ φιλανθρώπωσ τοὺσ νόμουσ ὑπὲρ τῶν πολλῶν κεῖσθαι, εἰ τοῖσ ἀπειθοῦσι καὶ βιαζομένοισ αὐτοὺσ ἡ παρ’ ὑμῶν ὀργὴ τῶν ἀεὶ κυρίων μὴ γενήσεται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 77:2)
τὰσ γὰρ ὑπαρχούσασ ἐκ τῶν νῦν κυρίων νόμων τιμωρίασ καταλύει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 155:2)
τί γὰρ ἂν τοῦτον αὐτὸν οἰέσθε ποιεῖν λυθέντων τῶν νόμων, ὃσ ὄντων κυρίων τοιοῦτόσ ἐστιν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 26:1)
οὐ γὰρ ἀγνοεῖ τοῦτο, οὐδ’ αὐτὸν λέληθεν, οὐδ’ ὑμῶν πολλούσ, ὅτι Σωκράτησ ὁ τραπεζίτησ ἐκεῖνοσ, παρὰ τῶν κυρίων ἀπαλλαγεὶσ ὥσπερ ὁ τούτου πατήρ, ἔδωκε Σατύρῳ τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα, ἑαυτοῦ ποτὲ γενομένῳ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 45:3)
ἐχρῆν γὰρ αὐτόν, εἴ τι ἀληθὲσ ἦν ὧν λέγει, πρότερον ταῦτα λέγειν καὶ ἐπιδεικνύειν, πρὶν τὸν ἀγῶνα γενέσθαι καὶ διαπειραθῆναι τῶν δικαστῶν ὅ τι γνώσονται, καὶ παραλαβόντα πολλοὺσ μάρτυρασ ἀξιοῦν ἀναιρεῖσθαι τὰσ συνθήκασ παρὰ τοῦ Ἀνδροκλείδου ὡσ παραβαίνοντοσ ἐμοῦ καὶ τἀναντία πράττοντοσ ἑαυτῷ καὶ οὐκέτι κυρίων οὐσῶν τῶν συνθηκῶν ἐμοὶ καὶ τούτῳ, καὶ τῷ Ἀνδροκλείδῃ τῷ ἔχοντι τὰσ συνθήκασ διαμαρτύρασθαι, ὅτι αὐτῷ οὐδέν ἐστιν ἔτι πρᾶγμα πρὸσ τὰσ συνθήκασ ταύτασ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 54:2)
ἠξίου δὲ τοὺσ Ἀχαιοὺσ τά τε χρήματα διαλῦσαι τὰ δαπανηθέντα εἰσ τὸν πόλεμον καὶ δίκην τινὰ ὑποσχεῖν, ὅτι μηθὲν ἀδικηθέντεσ ἐστρατεύσαντο, καὶ τήν τε χώραν διέφθειραν πολλοῖσ ἔτεσι καὶ ἄνδρασ ἀγαθοὺσ ἄλλουσ τε καὶ Ἀλέξανδρον, οὐδὲν ὑπ’ αὐτοῦ παθόντεσ, ἀλλ’ ὅτι κρείττων ἐνομίσθη κατὰ μνηστείαν καὶ γυναῖκα ἔλαβεν ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ τῶν κυρίων διδόντων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 149:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION