헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

χρόνῳ τοι κυρίῳ τ’ ἐν ἡμέρᾳ θεοὺσ ἀτίζων τισ βροτῶν δώσει δίκην.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode15)
ὁ μὲν δὴ Μασσανάσσησ ὧδε χρόνου τε καὶ σώματοσ ἔχων ἐτεθνήκει, Σκιπίων δὲ τοῖσ μὲν νόθοισ αὐτοῦ παισὶ προσέθηκεν ἑτέρασ δωρεάσ, τοῖσ δὲ γνησίοισ τοὺσ μὲν θησαυροὺσ καὶ φόρουσ καὶ τὸ ὄνομα τῆσ βασιλείασ κοινὸν ἀπέφηνε, τὰ δ’ ἄλλα διέκρινεν ὡσ ἔμελλεν ἁρμόσειν πρὸσ ὃ ἐβούλετο ἕκαστοσ, Μικίψῃ μέν, ὃσ πρεσβύτατοσ ὢν εἰρηνικώτατοσ ἦν, Κίρτην ἐξαίρετον ἔχειν καὶ τὰ βασίλεια τὰ ἐν αὐτῇ, Γολόσσῃ δέ, στρατιωτικῷ τε ὄντι καὶ δευτέρῳ καθ’ ἡλικίαν, πολέμου τε καὶ εἰρήνησ εἶναι κυρίῳ, Μαστανάβᾳ δέ, ὃσ νεώτατοσ ὢν ἤσκει δικαιοσύνην, δικάζειν τοῖσ ὑπηκόοισ τὰ ἀμφίλογα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 2:5)
τότε δ’ οὖν ὡσ ἐπανῆλθον ἀπὸ τοῦ Αἰσήπου, εὐθὺσ μὲν προσιόντοσ ἐγίγνοντο φῆμαι καὶ παιδίων καὶ ἄλλων ἀγαθαὶ καὶ παίζοντα ἐν αὐτοῖσ ἐβόα, καλῶσ κυρίῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 3:5)
ἐκείνου δ’ αὖ τί τισ ἂν φαίη, ὅτι κινδυνεύει τρόπον τινὰ ἀεὶ τὸ ἀποσχιζόμενον αὐτοῦ ῥεῦμα ἴσον εἶναι τῷ κυρίῳ καὶ παντί;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 32:10)
ἐν ᾗ ἐστι τὸ στρατόπεδον, ἀνασῴζειν <ἢ> τὴν τιμὴν τῷ κυρίῳ ἀποδοῦναι.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 127:5)
τὸ μὲν γὰρ ἐὰν μόνον ᾖ ἐστερημένον, τὸ δ’ ἐὰν ἢ ποτὲ ἢ ἔν τινι, οἱο͂ν ἂν ἐν ἡλικίᾳ τινὶ ἢ τῷ κυρίῳ, ἢ πάντῃ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 73:1)
"ἔδοξε γὰρ νὴ Δία τῷ κυρίῳ δικαίωσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 147:1)
καὶ τοῦ λοιποῦ ὅταν πέμπῃσ παῤ ἐμὲ, ὡσ πρὸσ βασιλέα τῆσ Ἀσίασ πέμπε, μηδὲ [ἃ] ἐξ ἴσου ἐπίστελλε, ἀλλ̓ ὡσ κυρίῳ ὄντι πάντων τῶν σῶν φράζε εἴ του δέῃ·
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 14 9:1)
ἐν δὲ τοῖσ ἑξῆσ τῷ κυρίῳ καλέσασ αὐτόν φησιν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 68 3:2)
καπνίζων εἶτ’ ἐὰν ὀπτωμένων ἴδω τιν’ ὑμῶν συσπάσαντα τὸ σκέλοσ, Ζηνωνικῷ πραθήσεθ’ οὗτοσ κυρίῳ ἐπ’ ἐξαγωγῇ, τὴν φρόνησιν ἀγνοῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 51 4:1)
ἐκεῖ μὲν γάρ ἐστι τῆσ ἀρετῆσ ἆθλον τῆσ πολιτείασ κυρίῳ γενέσθαι μετὰ τῶν ὁμοίων, παρὰ δ’ ἡμῖν ταύτησ μὲν ὁ δῆμοσ κύριοσ, καὶ ἀραὶ καὶ νόμοι καὶ φυλακαὶ ὅπωσ μηδεὶσ ἄλλοσ κύριοσ γενήσεται, στέφανοι δὲ καὶ ἀτέλειαι καὶ σιτήσεισ καὶ τοιαῦτ’ ἐστίν, ὧν ἄν τισ ἀνὴρ ἀγαθὸσ ὢν τύχοι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 143:4)
ἐξαπατηθεὶσ ὑπὸ Τιμαγόρου καὶ τετταράκοντα τάλαντα, ὡσ λέγεται, δεδωκὼσ αὐτῷ, ἐπειδὴ παρ’ ὑμῖν ἐπύθετ’ αὐτὸν τεθνεῶτα καὶ οὐδὲ τοῦ ζῆν ὄντα κύριον αὑτῷ βεβαιῶσαι, μή τί γ’ ἃ ἐκείνῳ τόθ’ ὑπέσχετο πρᾶξαι, ἔγνω τὴν τιμὴν οὐχὶ τῷ κυρίῳ τῶν πραγμάτων δεδωκώσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 179:3)
τότε μὲν γὰρ τῷ κυρίῳ τῶν φόρων γενομένῳ τάξαι Ἀριστείδῃ οὐδὲ μιᾷ δραχμῇ πλείω τὰ ὑπάρχοντ’ ἐγένετο, ἀλλὰ καὶ τελευτήσαντ’ αὐτὸν ἔθαψεν ἡ πόλισ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 293:2)
ἔστιν οὖν οὕτω τισ ἀνθρώπων ἄτοποσ, ὥσθ’ ἃ τοὺσ κυρίουσ διεκρούσατο μὴ καταθεῖναι τοσοῦτον χρόνον, ταῦτα τῷ μὴ κυρίῳ πέμψαντι γράμμαθ’ ἑκὼν ἀποδοῦναι;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Ναυσίμακον καὶ Ξενοπείθην 16:6)
ἐμοὶ γὰρ οὐκέτι οἱο͂́ν τ’ ἦν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, κυρίῳ ἐπιγεγράφθαι, εἰσπεποιηκότι τὸν παῖδα εἰσ τὸν οἶκον τὸν Εὐβουλίδου.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 18:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION