헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπὶ μὲν ταῖσ εἰσβολαῖσ τοῦ Εὐξείνου πόντου ᾗ τὸ στενότατον τῆσ θαλάττησ ἀναπετάννυσιν ἐξ αὑτοῦ τὴν πολλὴν θάλατταν, καὶ πέτρα τε κυανέα αὐτόθι ὠνόμασται καὶ πύλαι θαλάττησ πρότερον εἶναι κλεισταὶ δοκοῦσαι, ἱερά τε αὐτοῦ καὶ τεμένη καὶ βωμοὶ, ἄλλα τε καὶ ἡ καταίρουσα πρὸσ ἡμᾶσ ἐκεῖθεν θάλαττα, Λευκάτα τε οὕτωσ ἐπωνομασμένη κατὰ τὴν ἐνταυθοῖ Λευκάτα τὴν ἐπὶ τῷ Ἀκτίῳ, οὐ πέτρα τισ οὖσα ὥσπερ αὕτη, ἀλλὰ γῆ πολλὴ προχωροῦσα εἰσ θάλατταν, προχωννύουσα ἐπὶ πολὺ αὐτὴν σχήματι κυκλοτερεῖ ἐξ ἡμισείασ, δρεπάνησ τινὰ τρόπον ἀτεχνῶσ ὡσ καὶ τὸ ὄνομα εἶναι τοῦτο τῇ προχώσει, καὶ λέγεσθαί γε ἐπ’ αὐτῷ καὶ λόγον τινὰ καὶ μῦθον, ὡσ ἄρα ἐνταῦθα ἐπράχθη τὸ ἔργον τὸ περὶ τὸν Κρόνον ὑπὸ τῶν παίδων αὐτοῦ, τὸ περὶ τὴν ἐκτομήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 5:9)
Διονύσιοσ δ’ ὁ Θρᾲξ τὴν στρογγύλην, τὴν ἀμφιθέουσαν κυκλοτερεῖ τῷ σχήματι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 103 2:2)
κατὰ γὰρ τὴν τοῦ κυνὸσ ἐπιτολὴν ἐπ’ ἄκρασ τῆσ κορυφῆσ διὰ τὴν νηνεμίαν τοῦ περιέχοντοσ ἀέροσ ὑπερπετῆ γίνεσθαι τὴν ἄκραν τῆσ τῶν ἀνέμων πνοῆσ, ὁρᾶσθαι δὲ τὸν ἥλιον ἔτι νυκτὸσ οὔσησ ἀνατέλλοντα, τὰσ ἀκτῖνασ οὐκ ἐν κυκλοτερεῖ σχήματι γεγραμμένον, ἀλλὰ τὴν φλόγα κατὰ πολλοὺσ τόπουσ ἔχοντα διεσπαρμένην, ὥστε δοκεῖν πυρὰ πλείω θιγγάνειν τοῦ τῆσ γῆσ ὁρίζοντοσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 7 7:1)
ἔπειτα ὅλον ἦν ἑκάστου τοῦ ἀνθρώπου τὸ εἶδοσ στρογγύλον, νῶτον καὶ πλευρὰσ κύκλῳ ἔχον, χεῖρασ δὲ τέτταρασ εἶχε, καὶ σκέλη τὰ ἴσα ταῖσ χερσίν, καὶ πρόσωπα δύ’ ἐπ’ αὐχένι κυκλοτερεῖ, ὅμοια πάντῃ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 149:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION