헬라어 문장 내 검색 Language

ὃ δὲ τῶν ἐσχάτων ἐστὶ κρυμῶν καὶ χειμώνων καὶ τῆσ παρ’ ἡμῖν ὡρ́ασ, ἡνίκ’ ἂν ᾖ χειμεριωτάτη, τοῦθ’ οὕτωσ ἄφθονον εἶναι τοῖσ ἐκεῖ τιθέντεσ οὐκ αἰσχυνούμεθα, ἐὰν μὲν αὐτοὶ λέγωμεν τὸν λόγον, ὡσ ἀναιδῆ ψευδόμενοι, ἐὰν δ’ ἑτέροισ λέγουσι πιστεύωμεν, ὡσ ῥᾳδίωσ ἐξαπατώμενοι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 5:10)
ἔχει δὲ ἡ γῆ καὶ νάματα θερμῶν ὑδάτων ἐν πολλοῖσ εὑρημένα χωρίοισ, λουτρὰ παρασχεῖν ἥδιστα καὶ νόσουσ ἰάσασθαι χρονίουσ ἄριστα, καὶ μέταλλα παντοδαπὰ καὶ θηρίων ἄγρασ ἀφθόνουσ καὶ θαλάττησ φύσιν πολύγονον ἄλλα τε μυρία, τὰ μὲν εὔχρηστα, τὰ δὲ θαυμάσια, πάντων δὲ κάλλιστον, ἀέρα κεκραμένον ταῖσ ὡρ́αισ συμμέτρωσ, οἱο͂ν ἥκιστα πημαίνειν κρυμῶν ὑπερβολαῖσ ἢ θάλπεσιν ἐξαισίοισ καρπῶν τε γένεσιν καὶ ζῴων φύσιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 37 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION