헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ περὶ τούτων κρίσεισ αἱ μὲν γεγόνασιν, αἱ δὲ ἐνεστᾶσιν ἔτι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 864)
πάλιν τοίνυν ὁ αὐτὸσ ἐν τῷ Φοίνικι ἀποφαίνεται, ὑπὲρ τῆσ γεγενημένησ αὐτῷ πρὸσ τὸν πατέρα διαβολῆσ ἀπολογούμενοσ, καὶ ἀπεθίζων τοὺσ ἀνθρώπουσ μὴ ἐξ ὑποψίασ μηδ’ ἐκ διαβολῆσ, ἀλλ’ ἐκ τοῦ βίου, τὰσ κρίσεισ ποιεῖσθαι·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1521)
ἤδη δὲ πολλῶν πραγμάτων φησὶ γεγενῆσθαι κριτήσ, ὥσπερ νῦν ὑμεῖσ δικασταί, καὶ τὰσ κρίσεισ οὐκ ἐκ τῶν μαρτυριῶν, ἀλλ’ ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ τῶν ὁμιλιῶν, φησι ποιεῖσθαι, ἐκεῖσε ἀποβλέπων, πῶσ τὸν καθ’ ἡμέραν βίον ζῇ ὁ κρινόμενοσ, καὶ ὅντινα τρόπον διοικεῖ τὴν ἑαυτοῦ οἰκίαν, ὡσ παραπλησίωσ αὐτὸν καὶ τὰ τῆσ πόλεωσ διοικήσοντα·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1532)
διὰ τί οἰέσθε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοὺσ νόμουσ μὲν καλῶσ κεῖσθαι, τὰ δὲ ψηφίσματα εἶναι τὰ τῆσ πόλεωσ καταδεέστερα, καὶ τὰσ κρίσεισ ἐνίοτε τὰσ ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ ἔχειν ἐπιπλήξεισ;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1774)
οὕτω γὰρ ἄν μοι δοκεῖ ἥ τε πόλισ ἄριστα διοικεῖσθαι, αἵ τε κρίσεισ ἐλάχισται γίγνεσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2 1:2)
ἐπειδὴ δὲ πάντα τὰ πρότερον ὡμολογημένα καλῶσ ἔχειν νυνὶ καταλέλυται, καὶ γράφουσί τε τινὲσ ῥᾳδίωσ παρανόμουσ γνώμασ, καὶ ταύτασ ἕτεροι τινεσ ἐπιψηφίζουσιν, οὐκ ἐκ τοῦ δικαιοτάτου τρόπου λαχόντεσ προεδρεύειν, ἀλλ’ ἐκ παρασκευῆσ καθεζόμενοι, ἂν δέ τισ τῶν ἄλλων βουλευτῶν ὄντωσ λάχῃ προεδρεύειν, καὶ τὰσ ὑμετέρασ χειροτονίασ ὀρθῶσ ἀναγορεύῃ, τοῦτον οἱ τὴν πολιτείαν οὐκέτι κοινήν, ἀλλ’ ἰδίαν αὑτῶν ἡγούμενοι, ἀπειλοῦσιν εἰσαγγελεῖν, καταδουλούμενοι τοὺσ ἰδιώτασ καὶ δυναστείασ ἑαυτοῖσ περιποιούμενοι, καὶ τὰσ κρίσεισ τὰσ μὲν ἐκ τῶν νόμων καταλελύκασι, τὰσ δ’ ἐκ τῶν ψηφισμάτων μετ’ ὀργῆσ κρίνουσιν, σεσίγηται μὲν τὸ κάλλιστον καὶ σωφρονέστατον κήρυγμα τῶν ἐν τῇ πόλει·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 3 1:1)
καὶ οἱ ἱππεῖσ ἐπίβασιν ἐσ συκοφαντίαν τῶν ἐχθρῶν τὸ πολίτευμα αὐτοῦ τιθέμενοι, Κόιντον Οὐράιον δήμαρχον ἔπεισαν εἰσηγήσασθαι κρίσεισ εἶναι κατὰ τῶν τοῖσ Ἰταλιώταισ ἐπὶ τὰ κοινὰ φανερῶσ ἢ κρύφα βοηθούντων, ἐλπίσαντεσ τοὺσ δυνατοὺσ ἅπαντασ αὐτίκα εἰσ ἔγκλημα ἐπίφθονον ὑπάξεσθαι καὶ δικάσειν μὲν αὐτοί, γενομένων δ’ ἐκείνων ἐκποδὼν δυνατώτερον ἔτι τῆσ πόλεωσ ἐπάρξειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 5 4:2)
Ὧν ἐσ πολὺ μὲν οὐκ ἐπῄσθοντο Ῥωμαῖοι διὰ τὰσ ἐν ἄστει κρίσεισ τε καὶ στάσεισ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 5 5:3)
κρίσεισ τε ἦσαν ἐπὶ τούτοισ ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν ὅλην πικραὶ καὶ ἐγκλήματα ποικίλα, στρατηγίασ ἢ στρατείασ ἢ ἐσφορᾶσ χρημάτων ἢ ἄλλησ ὑπηρεσίασ ἢ βουλεύσεωσ ὅλωσ κατὰ Σύλλα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 11 2:2)
ἀξιοπιστίασ δὲ καὶ ὅταν τισ τὰσ κρίσεισ τῶν ταῦτα ἀκουόντων ἐφ’ οἷσ ἂν λέγῃ προσλαμβάνῃ, ὡσ καὶ παρ’ ἐκείνοισ ὁμολογουμένων τῶν πραγμάτων, ὅταν λέγῃ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ, κεκρίσθαι δὲ τοῦτο τὸ πρᾶγμα πάλαι ἐπὶ τῆσ ἑκάστου φύσεωσ οἴκοθεν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 5:1)
χώρουσ τε ὁ διαιρῶν ἑκάστοισ οὗτόσ ἐστι πρὸσ ἀξίαν τῆσ ἐν τῇ γῇ διαίτησ καὶ δίκησ τῆσ τῶν ὕστερον γιγνομένων, ἡμέρασ μὲν τὰ ὑπὲρ γῆσ ἐπιὼν, νυκτὸσ δὲ τὰσ ἀθεάτουσ ζῶσι κρίσεισ ποιούμενοσ, σωτὴρ αὐτὸσ καὶ ψυχοπομπὸσ, ἄγων εἰσ φῶσ καὶ πάλιν δεχόμενοσ, πανταχῆ πάντασ περιέχων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 8:2)
τούτου δὲ αἴτιον ὅτι οὐκ εἰσ ἑτέρουσ ὁρῶν ἑρμηνέασ οὕτω λαμβάνει τὸ δίκαιον, ἀλλ’ αὐτὸσ ἔχων ἐκ παιδείασ τῶν ὡσ ἀληθῶσ καλῶν καὶ τῶν ἀγαθῶν ἐπιστήμην τὴν ἀπὸ τῶν νόμων ἐμπειρίαν προσειληφὼσ, ὥστε μή τι τῶν γεγραμμένων διαφεύγειν αὐτὸν, οὕτωσ τὰσ κρίσεισ ποιεῖται περὶ πάντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 6:5)
οὐ μόνον δὲ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ θεοὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ἤρισαν, ἀλλὰ καὶ ὧν ἤρισαν πρὸσ ἀλλήλουσ ἐν τῇδε τῇ πόλει τὰσ κρίσεισ ἐποιήσαντο, πανταχόθεν πάντασ ἀνθρώπουσ ἐπιστρέφοντεσ πρὸσ τὴν πόλιν καὶ πάντων ἀρχὰσ καὶ δείγματα βουλόμενοι καταθέσθαι παρ’ αὐτῇ, καθάπερ οἱ τοὺσ παῖδασ προδιδάσκοντεσ, ἵν’ ὥσπερ πανταχοῦ τῶν ἄκρων προδιδαξάντων καλῶσ ἔχει τοῖσ ζηλοῦσιν, οὕτω κἀκεῖνοι τέλειοι τὴν γιγνομένην ἀρετὴν ἀποβαῖεν, οἷσ χρῆν ἑπόμενοι, καὶ μὴ μόνον τῶν πυρῶν καὶ κριθῶν εἰή τὰ σπέρματα αὐτοῖσ, ἀλλὰ καὶ δικαιοσύνησ καὶ τῆσ ἄλλησ ἁπάσησ διαίτησ τε καὶ πολιτείασ ἐκ θεῶν αὐτοῖσ εἰή τὰ σπέρματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 17:7)
ὅταν δὲ ἁκείνοισ εἰκότωσ ὡσ μὴ καλῶσ ἔχοντ’ ἀπείρηται, ταῦθ’ ἡμεῖσ ὡσ ἔχοντα καλῶσ ἀσπαζώμεθα, θατέρῳ δυοῖν ἐνεχόμεθα, ἢ τῷ περὶ τὰσ κρίσεισ ἐσφάλθαι ἢ περὶ τὰσ μιμήσεισ ἐψεῦσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 24:2)
οὕτω δ’ ἀνθρώποισ περισπούδαστοσ οὖσα, οὕτω καὶ θεοφιλήσ ἐστι καὶ μέλημα τοῖσ κρείττοσιν ἐναργῶσ ὡσ τοὺσ μὲν αὐτῶν πάλαι πρὸσ ἀλλήλουσ περὶ ταύτησ ἐρίσαι, τοὺσ δ’ ὧν πρὸσ ἀλλήλουσ εἶχον διαφορῶν ἐνταῦθα πεποιῆσθαι τὰσ κρίσεισ, πάντασ δ’ ἁπλῶσ κατὰ πάντα δή που τὸν χρόνον πᾶσαν εἰσφέρειν σπουδὴν μὴ μόνον τὰ λυσιτελῆ καὶ συναύξοντ’ αὐτὴν ἐκ παντὸσ τρόπου περαίνειν, ἀλλὰ καὶ ὅ τι ἂν ἔσθ’ ὅτε σφαλῶμεν, ταῦτ’ αὐτοὺσ ἐπὶ τὸ βέλτιον μεθιστάναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 35:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION