헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ γὰρ ἐκ τῆσ βουλῆσ κριθὲν προαιρετόν ἐστιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 53:4)
τοῦ δ’ ὄχλου συνδραμόντοσ ἐπὶ τὰ βασίλεια καὶ μετὰ κραυγῆσ ἐξαιτοῦντοσ ἐπὶ τιμωρίαν τὸν Θεμιστοκλέα, ὁ μὲν βασιλεὺσ ἀπεκρίνατο δικαστήριον καταστήσειν ἐκ τῶν ἀρίστων Περσῶν, καὶ τὸ κριθὲν τεύξεσθαι συντελείασ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 57 4:1)
ὁ μὲν οὖν δῆμοσ ἐν τοῖσ ἔμπροσθεν χρόνοισ πάντα πειθόμενοσ τῇ γερουσίᾳ, τότε πρῶτον ἤρξατο διαλύειν τὸ κριθὲν ὑπὸ τῆσ συγκλήτου.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 113 8:1)
βέλτιον γὰρ ἐν ταῖσ πράξεσι τὸ καλῶσ κριθὲν μὴ ὀρθωθῆναι διὰ ταύτην.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 135:1)
ἁπάντων δ’ ἐπαινεσάντων τὴν γνώμην ἐκέλευσαν, εἴ τισ ἢ περισσόν τι προσγεγραμμένον ὁρᾷ τῷ νόμῳ ἢ λεῖπον, πάλιν ἐπισκοποῦντα τοῦτο καὶ ποιοῦντα φανερὸν διορθοῦν, σωφρόνωσ τοῦτο πράττοντεσ, ἵνα τὸ κριθὲν ἅπαξ ἔχειν καλῶσ εἰσ ἀεὶ διαμένῃ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 125:1)
σύνθεσιν ταύταν ἐπαινήσαντεσ οἱ μὲν κρίθεν·
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 52:1)
πράξασ δὲ τὸ κριθὲν ταχεῖαν ἐποιεῖτο καὶ σύντονον τὴν πορείαν.
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 52 6:1)
τεύματοσ ὥστε μήτε παραλείπεσθαι τῶν δεόντων μηδέν, ἅτε περὶ τὸ προσπεσὸν ἀεὶ πάντων ὁμοῦ ταῖσ ἐπινοίαισ ἁμιλλωμένων, μήτε τὸ κριθὲν ὑστερεῖν τοῦ καιροῦ, κοινῇ καὶ κατ’ ἰδίαν ἑκάστου συνεργοῦντοσ πρὸσ τὴν τοῦ προκειμένου συντέλειαν.
(폴리비오스, Histories, book 6, chapter 18 3:1)
τρίτον καὶ μέγιστον, τῶν ἐκ τοῦ περιέχοντοσ καιρῶν ἔχειν ἔννοιαν καὶ δύνασθαι τούτων κατὰ τὸ κριθὲν εὐστοχεῖν.
(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 13 7:1)
τὸ δὲ τελευταῖον συνθημάτων καὶ παρασυνθημάτων, ἔτι δὲ τῆσ ἐκλογῆσ, δι’ ὧν καὶ μεθ’ ὧν ἐνεργηθήσεται τὸ κριθέν, οὐκ ὀλιγωρητέον.
(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 13 9:1)
ἵν’, ἐάν τισ ἐκ τῶν καιρῶν γένηται χρεία, μὴ τότε παρασκευάζωνται πρὸσ τὸ παρακαλούμενον, ἀλλ’ ἑτοίμωσ διακείμενοι πράττωσι τὸ κριθὲν ἐξ αὐτῆσ.
(폴리비오스, Histories, book 27, chapter 3 4:1)
μεταμεληθεὶσ ἐπὶ τοῖσ γεγονόσιν, ἅμα δὲ καὶ φύσει μεγαλόφρων ὑπάρχων καὶ τόλμαν ἱκανὴν ἔχων πρὸσ τὸ κριθέν, εὐθέωσ ἐκάλει Διόδωρον προσφάτωσ ἐκ τῆσ Συρίασ παραγεγονότα καὶ μετεδίδου περὶ τῶν καθ’ αὑτόν.
(폴리비오스, Histories, book 31, chapter 12 2:1)
εἰ μὲν γὰρ πρὶν ἢ δοῦναι τοὺσ Καρχηδονίουσ τὴν ἐπιτροπὴν αὑτῶν οὕτωσ ἐχείριζον τὰ πράγματα, κατὰ βραχὺ τὰ μὲν προτείνοντεσ, τὰ δὲ παραγυμνοῦντεσ, εἰκότωσ ἂν αὐτοὺσ ἐνόχουσ φαίνεσθαι τοῖσ ἐγκαλουμένοισ εἰ δὲ δόντων αὐτῶν τῶν Καρχηδονίων τὴν ἐπιτροπὴν ὥστε βουλεύεσθαι Ῥωμαίουσ ὅ, τι ποτὲ φαίνοιτο περὶ αὐτῶν, οὕτω κατὰ τὴν ἐξουσίαν, ὥσ ποτε δοκοῖ σφίσι, τὸ κριθὲν ἐπέταττον καὶ παρήγγελλον, οὐκέτι τὸ γινόμενον ἀσεβήματι παραπλήσιον εἶναι καὶ μὴν οὐδὲ παρασπονδήματι μικροῦ δεῖν·
(폴리비오스, Histories, book 36, ii. res graeciae 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION