헬라어 문장 내 검색 Language

ἦ καὶ ἐπὶ ῥίον ὦσε ἄναξ ἑκάεργοσ Ἀπόλλων πετραίῃσ προχυτῇσιν, ἀπέκρυψεν δὲ ῥέεθρα καὶ βωμὸν ποιήσατ’ ἐν ἄλσεϊ δενδρήεντι, ἄγχι μάλα κρήνησ καλλιρρόου·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 25:1)
Τόφρα δ’ Ὕλασ χαλκέῃ σὺν κάλπιδι νόσφιν ὁμίλου δίζητο κρήνησ ἱερὸν ῥόον, ὥσ κέ οἱ ὕδωρ φθαίη ἀφυσσάμενοσ ποτιδόρπιον, ἄλλα τε πάντα ὀτραλέωσ κατὰ κόσμον ἐπαρτίσσειεν ἰόντι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 21:1)
αἱ μέν, ὅσαι σκοπιὰσ ὀρέων λάχον ἢ καὶ ἐναύλουσ, αἵγε μὲν ὑλήωροι ἀπόπροθεν ἐστιχόωντο, ἡ δὲ νέον κρήνησ ἀνεδύετο καλλινάοιο νύμφη ἐφυδατίη·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 21:10)
Ἑρμῆσ γὰρ αὐτῆσ ἐρασθείσ, ὡσ φεύγουσαν αὐτὴν καταλαβεῖν οὐκ ἠδύνατο περιῆν γὰρ αὐτοῦ τῷ τάχει τῶν ποδῶν, κατὰ τῆσ ὁδοῦ βύρσασ ὑπέστρωσε νεοδάρτουσ, ἐφ’ αἷσ ὀλισθοῦσα, ἡνίκα ἀπὸ τῆσ κρήνησ ἐπανῄει, φθείρεται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 2 1:6)
βουλόμενοσ δὲ Ἀθηνᾷ καταθῦσαι τὴν βοῦν, πέμπει τινὰσ τῶν μεθ’ ἑαυτοῦ ληψομένουσ ἀπὸ τῆσ Ἀρείασ κρήνησ ὕδωρ·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 4 1:5)
ὃ τοίνυν οὐδενὸσ ἧττον ἐθαυμάσθη τῶν εἰρημένων, ὅτε γὰρ ἡ συνέχεια τῶν πυρετῶν ἦν ἡμέρασ τετταράκοντα καὶ ἔτι πλείουσ, καί τινεσ καὶ τῶν λιμένων ἐπάγησαν καὶ τῆσ πρὸσ Ἐλαίᾳ θαλάττησ ὅσον ἐκ Περγάμου κατιόντι ὁ αἰγιαλὸσ ἐπέχει, τότε μοι προστάττει χιτωνίσκον ἐνδῦναι λινοῦν καὶ μηδ’ ὁτιοῦν ἄλλο, ἀλλ’ ἐν τούτῳ διακαρτερεῖν, καὶ προελθόντα ἐξ εὐνῆσ ἀπονίψασθαι ἐπὶ τῆσ κρήνησ ἔξω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 18:10)
νῦν δὴ γὰρ ἐμπλησαμένη τὴν ὑδρίαν κνεφαία μόλισ ἀπὸ κρήνησ ὑπ’ ὄχλου καὶ θορύβου καὶ πατάγου χυτρείου, δούλαισιν ὠστιζομένη στιγματίαισ θ’, ἁρπαλέωσ ἀραμένη ταῖσιν ἐμαῖσ δημότισιν καομέναισ φέρουσ’ ὕδωρ βοηθῶ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Parodos, strophe 33)
ἐπεὶ καὶ τόδε λέγει Μεγασθένησ ὑπὲρ ποταμοῦ Ἰνδικοῦ, Σίλαν μὲν εἶναί οἱ οὔνομα, ῥέειν δὲ ἀπὸ κρήνησ ἐπωνύμου τοῦ ποταμοῦ διὰ τῆσ χώρησ τῆσ Σιλέων, καὶ τούτων ἐπωνύμων τοῦ ποταμοῦ τε καὶ τῆσ κρήνησ, τὸ δὲ ὕδωρ παρέχεσθαι τοιόνδε.
(아리아노스, Indica, chapter 6 2:1)
κρήνησ ἀενάου καὶ ἀπορρύτου, ἥ τ’ ἀθόλωτοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 15 1:1)
ἡμέρασ βραχὺν εἶναι καὶ γλυκύν, μετὰ δὲ ἄλλων τεσσάρων ἡμερῶν πλόον πικρὸν γίνεσθαι ἐκδιδούσησ εἰσ αὐτὸν κρήνησ τινὸσ πικρᾶσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 18 2:1)
κρήνησ τ’ ἀενάου καὶ πορρύτου, ἥτ’ ἀθόλωτοσ, τρὶσ ὕδατοσ προχέειν, τὸ δὲ τέτρατον ἱέμεν οἴνου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 186)
ὁ δ’ Ἴφικλοσ πυθόμενοσ παρά τινοσ τὰ τῶν Φοινίκων λόγια καὶ ἐνεδρεύσασ τοῦ Φαλάνθου πιστόν τινα πορευόμενον ἐφ’ ὕδωρ, ᾧ ὄνομα ἦν Λάρκασ, καὶ πίστεισ πρὸσ αὐτὸν ποιησάμενοσ, θηρεύσασ ἰχθύδια ἐκ τῆσ κρήνησ καὶ ἐμβαλὼν εἰσ ὑδρεῖον ἔδωκε τῷ Λάρκᾳ καὶ ἐκέλευσε φέροντα τὸ ὕδωρ τοῦτο ἐγχέαι εἰσ τὸν κρατῆρα ὅθεν τῷ Φαλάνθῳ ᾠνοχοεῖτο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 61 1:4)
ἴδιον δέ τι συμβαίνει περί τινα τῶν κατὰ τὴν Ἰνδικὴν ποταμῶν τὸν ὀνομαζόμενον Σίλλαν, ῥέοντα δ’ ἔκ τινοσ ὁμωνύμου κρήνησ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 37 7:1)
εὑρόντεσ δὲ οὐκ ἄπωθεν τῆσ Συβάρεωσ κρήνην ὀνομαζομένην Θουρίαν, ἔχουσαν αὐλὸν χάλκεον, ὃν ἐκάλουν οἱ ἐγχώριοι μέδιμνον, νομίσαντεσ εἶναι τοῦτον τὸν τόπον τὸν δηλούμενον ὑπὸ τοῦ θεοῦ περιέβαλον τεῖχοσ, καὶ κτίσαντεσ πόλιν ὠνόμασαν ἀπὸ τῆσ κρήνησ Θούριον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 10 6:1)
ἀλλ’ οἱο͂ν Διονυσόδωρόν ποτέ φασι τὸν αὐλητὴν εἰπεῖν, σεμνυνόμενον ἐπὶ τῷ μηδένα τῶν κρουμάτων αὐτοῦ μήτ’ ἐπὶ τριήρουσ μήτ’ ἐπὶ κρήνησ ἀκηκοέναι, καθάπερ Ἰσμηνίου.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. d'. KRATHS 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION