헬라어 문장 내 검색 Language

αἴτιον δὲ ταύτησ τῆσ ἀμφισβητήσεωσ, καὶ ὃ ποιεῖ τοὺσ λόγουσ ἐπαλλάττειν, ὅτι τρόπον τινὰ ἀρετὴ τυγχάνουσα χορηγίασ καὶ βιάζεσθαι δύναται μάλιστα, καὶ ἔστιν ἀεὶ τὸ κρατοῦν ἐν ὑπεροχῇ ἀγαθοῦ τινοσ, ὥστε δοκεῖν μὴ ἄνευ ἀρετῆσ εἶναι τὴν βίαν, ἀλλὰ περὶ τοῦ δικαίου μόνον εἶναι τὴν ἀμφισβήτησιν διὰ γὰρ τοῦτο τοῖσ μὲν ἄνοια δοκεῖν τὸ δίκαιον εἶναι, τοῖσ δ’ αὐτὸ τοῦτο δίκαιον, τὸ τὸν κρείττονα ἄρχειν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 66:3)
‐ Ἐγὼ μὲν τὸ κρατοῦν ἑκάστου καὶ καθ̓ ὃν ζῇ τῶν ἀνθρώπων ἕκαστοσ, ὁμοίωσ μὲν ἐλεύθεροσ, ὁμοίωσ δὲ δοῦλοσ, καὶ πλούσιοσ καὶ πένησ καὶ βασιλεὺσ καὶ ἰδιώτησ, καὶ πράττει ὅσα ἂν πράττῃ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΟΣ. 2:6)
ἐγκείσεται γὰρ ὑμῖν πέρα τοῦ δέοντοσ βαρὺσ ὑπό τ’ αὐθαδείασ, ἣ φιλεῖ περὶ τὸ κρατοῦν ἀεὶ γίνεσθαι, καὶ ἀφροσύνησ, ἧσ πλεῖστον ὄχλοσ μετέχει μέροσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 62 1:2)
τίθεται δήπου, φασίν, τοὺσ νόμουσ ἐν τῇ πόλει ἑκάστοτε τὸ κρατοῦν.
(플라톤, Laws, book 4 63:5)
οὐκ ἐνεῖναι μὲν ἐν τῇ ψυχῇ αὐτῶν τὸ κελεῦον, ἐνεῖναι δὲ τὸ κωλῦον πιεῖν, ἄλλο ὂν καὶ κρατοῦν τοῦ κελεύοντοσ;
(플라톤, Republic, book 4 460:2)
τὸ γὰρ ἄρχον ἐν ἑκάστῳ καὶ κρατοῦν θεῖόν ἐστιν ἔτι δὲ μᾶλλον αὐτὸσ περὶ τούτων φιλοσοφώτερον δοξάζειν καὶ λέγειν, ὡσ πάντων μὲν ὄντα κοινὸν ἀνθρώπων πατέρα τόν θεόν, ἰδίουσ δὲ ποιούμενον ἑαυτοῦ τοὺσ ἀρίστουσ.
(플루타르코스, Alexander, chapter 27 6:2)
Ἀσίννιον μὲν οὖν ἔφη δυνατὸσ εἶναι Σικελίασ ἐκβαλεῖν, ἄλλησ δὲ μείζονοσ ἐπερχομένησ δυνάμεωσ οὐ βούλεσθαι τὴν νῆσον ἐμπολεμῶν ἀπολέσαι, χωρεῖν δὲ πρὸσ τὸ κρατοῦν καὶ σῴζεσθαι παραινέσασ Συρακουσίοισ ἐξέπλευσεν.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 53 3:1)
αἱ γὰρ αἰσθήσεισ ἰδίασ ἔχειν ἀφορμὰσ δοκοῦσιν ὅτι δὲ νοῦσ ὠφελεῖ καὶ νοῦσ κοσμεῖ καὶ νοῦσ τὸ νικῶν καὶ κρατοῦν καὶ βασιλεῦον, τὰ δ’ ἄλλα τυφλὰ καὶ κωφὰ καὶ ἄψυχα παρέλκει καὶ βαρύνει καὶ καταισχύνει χωρὶσ ἀρετῆσ τοὺσ ἔχοντασ, ἀπὸ τῶν πραγμάτων λαβεῖν ἔστι.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 3 3:3)
ὅταν γὰρ τὸ μὲν κρατοῦν καὶ πιεζούμενον ὑπὸ τῆσ γῆσ ἓν ὑπάρχῃ μόνον, αἱ δ’ ἀποφύσεισ ἐκ τούτου πολλαὶ καὶ μεγάλαι, κἄπειτα δύο παραστάντεσ ἢ τρεῖσ ἐκ τῶν ἀποφύσεων ἐπισπάσωνται τὸν αὐτὸν χάρακα, ῥᾳδίωσ ἐκσπᾶται.
(폴리비오스, Histories, book 18, chapter 18 10:1)
πάντα, φάναι, ὅσα ἂν τὸ κρατοῦν τῆσ πόλεωσ βουλευσάμενον, ἃ χρὴ ποιεῖν, γράψῃ, νόμοσ καλεῖται.
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Α, chapter 2 51:2)
καὶ ὅσα ἄρα τὸ πᾶν πλῆθοσ κρατοῦν τῶν τὰ χρήματα ἐχόντων γράφει μὴ πεῖσαν, βία μᾶλλον ἢ νόμοσ ἂν εἰή;
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Α, chapter 2 53:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION