헬라어 문장 내 검색 Language

Πομπηίου δὲ οὐ συμπλεκομένου μὲν ἀνδράσιν ἐν μόνῃ τῇ μάχῃ τὴν ἐλπίδα ἔχουσιν, παραστήσεσθαι δ’ αὐτοὺσ τῷ λιμῷ προσδοκῶντοσ, ὥδευεν ὁ Κορνιφίκιοσ, ἐν μέσῳ τοὺσ ἀπὸ τῶν νεῶν διαφυγόντασ ἀνόπλουσ ἔχων βαλλόμενόσ τε καὶ χαλεπῶσ, ἐν μὲν τοῖσ πεδινοῖσ ὑπὸ τῶν ἱππέων, ἐν δὲ τοῖσ τραχέσιν ὑπὸ τῶν ψιλῶν τε καὶ κούφων, οἳ Νομάδεσ Λίβυεσ ὄντεσ ἠκόντιζόν τε ἐπὶ πλεῖστον καὶ τοὺσ ἐπεκθέοντασ ὑπέφευγον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 12 5:5)
ὁ δ’ ἔφη τὴν ἐπάνοδον δεδιέναι, κούφων μὲν τότε τῶν πολεμίων ὄντων, καὶ ἐκ πόλεωσ ὁρμωμένων καὶ ἐσ πόλιν ἀφορμώντων·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 4:7)
ἔστων δὲ ἀμφ̓ αὐτὸν ασ ἑκατὸν κούφων λογχοφόρων, ὡσ πᾶσαν ἐπιφοιτῶν τὴν φάλαγγα ὅπου τι ἐνδεὲσ καταμανθάνοι, ἐκεῖνο ἴδῃ καὶ θεραπεύσῃ.
(아리아노스, Acies Contra Alanos 31:1)
ἐπὶ τούτῳ μέντοι ἤδη πολύτροποι ἐξακοντισμοὶ γίγνονται ἢ κούφων παλτῶν ἢ καὶ βελῶν, οὐκ ἀπὸ τόξου τούτων γε ἀλλ̓ ἀπὸ μηχανῆσ ἀφιεμένων, ἢ λίθων ἐκ χειρὸσ ἢ ἐκ σφενδόνησ ἐπὶ τὸν σκοπόν, ὃσ μέσοσ τοῖν δυοῖν, οἷν ἤδη μνήμην ἐποιησάμην, ἵσταται.
(아리아노스, chapter 43 1:1)
οὔτε γὰρ ἱππεύειν ἐπιστάμενοσ οὔτε τοξότησ ἱκανὸσ ὢν οὔθ’ ὁπλίτησ, ἀλλ’ οὐδὲ τῶν κούφων καὶ ἀνόπλων ἀκοντιστήσ ἢ λιθοβόλοσ, οὐδ’ αὖ τεμεῖν ὕλην ἢ τάφρον ὀρύττειν δυνατὸσ οὐδὲ ἀμῆσαι χιλὸν ἐκ πολεμίου λειμῶνοσ πυκνὰ μεταστρεφόμενοσ, οὐδὲ ἐγεῖραι σκηνὴν ἢ χάρακα, ὥσπερ ἀμέλει ξυνέπονται τοῖσ στρατοπέδοισ πολεμικοί τινεσ ὑπηρέται·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 22:1)
οὔτε γὰρ τὰ βαρέα θᾶττον οἰσθήσεται τῶν μικρῶν καὶ κούφων, ὅταν γε δὴ μηδὲν ἀπαντᾷ αὐτοῖσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 61:2)
μεθ’ οὓσ οἱ τῶν ἀθλημάτων ἀγωνισταὶ τῶν τε κούφων καὶ τῶν βαρέων τὸ μὲν ἄλλο σῶμα γυμνοί, τὸ δὲ περὶ τὴν αἰδῶ καλυπτόμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 3:1)
σὺ δ’ ‐ εἶ γάρ, ὡσ ἐοίκασ, οὔτε δυσμενὴσ καὶ τὰσ Μυκήνασ οἶσθα χοὓσ κἀγὼ θέλω ‐ σώθητι, καὶ σὺ μισθὸν οὐκ αἰσχρὸν λαβών, κούφων ἕκατι γραμμάτων σωτηρίαν.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 4:6)
"πάντων μέτρον ἄνθρωπόσ ἐστιν," ὡσ φατέ, ὦ Πρωταγόρα, λευκῶν βαρέων κούφων, οὐδενὸσ ὅτου οὐ τῶν τοιούτων·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 220:3)
τὸ δὲ τῶν ὀρνέων φῦλον μετερρυθμίζετο, ἀντὶ τριχῶν πτερὰ φύον, ἐκ τῶν ἀκάκων ἀνδρῶν, κούφων δέ, καὶ μετεωρολογικῶν μέν, ἡγουμένων δὲ δι’ ὄψεωσ τὰσ περὶ τούτων ἀποδείξεισ βεβαιοτάτασ εἶναι δι’ εὐήθειαν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 487:2)
παρὰ δὲ πάντα τὸν βίον ἔχειν τε καὶ ἐσχηκέναι χρὴ πρὸσ αὑτοῦ γονέασ εὐφημίαν διαφερόντωσ, διότι κούφων καὶ πτηνῶν λόγων βαρυτάτη ζημία ‐ πᾶσι γὰρ ἐπίσκοποσ τοῖσ περὶ τὰ τοιαῦτα ἐτάχθη Δίκησ Νέμεσισ ἄγγελοσ ‐ θυμουμένοισ τε οὖν ὑπείκειν δεῖ καὶ ἀποπιμπλᾶσι τὸν θυμόν, ἐάντ’ ἐν λόγοισ ἐάντ’ ἐν ἔργοισ δρῶσιν τὸ τοιοῦτον, συγγιγνώσκοντα, ὡσ εἰκότωσ μάλιστα πατὴρ ὑεῖ δοξάζων ἀδικεῖσθαι θυμοῖτ’ ἂν διαφερόντωσ.
(플라톤, Laws, book 4 81:1)
διχῇ μὴν διελόμενοσ αὐτὸ ὁ νομοθέτησ ἂν βελτίων εἰή, τὸ μὲν ἁπλοῦν αὐτοῦ κούφων ἁμαρτημάτων αἴτιον ἡγούμενοσ, τὸ δὲ διπλοῦν, ὅταν ἀμαθαίνῃ τισ μὴ μόνον ἀγνοίᾳ συνεχόμενοσ ἀλλὰ καὶ δόξῃ σοφίασ, ὡσ εἰδὼσ παντελῶσ περὶ ἃ μηδαμῶσ οἶδεν, μετὰ μὲν ἰσχύοσ καὶ ῥώμησ ἑπομένησ μεγάλων καὶ ἀμούσων ἁμαρτημάτων τιθεὶσ αἴτια τὰ τοιαῦτα, ἀσθενείασ δὲ ἑπομένησ, παίδειά τε ἁμαρτήματα καὶ πρεσβυτέρων γιγνόμενα θήσει μὲν ἁμαρτήματα καὶ ὡσ ἁμαρτάνουσιν νόμουσ τάξει, πρᾳοτάτουσ γε μὴν πάντων καὶ συγγνώμησ πλείστησ ἐχομένουσ.
(플라톤, Laws, book 9 65:2)
δόξα δὴ καὶ ἐπιμέλεια καὶ νοῦσ καὶ τέχνη καὶ νόμοσ σκληρῶν καὶ μαλακῶν καὶ βαρέων καὶ κούφων πρότερα ἂν εἰή·
(플라톤, Laws, book 10 47:2)
οὐδὲ γὰρ ἦν τῶν τυχόντων ὁ Σουρήνασ, ἀλλὰ πλούτῳ μὲν καὶ γένει καὶ δόξῃ μετὰ βασιλέα δεύτεροσ, ἀνδρείᾳ δὲ καὶ δεινότητι τῶν καθ’ αὑτὸν ἐν Πάρθοισ πρῶτοσ ἔτι δὲ μεγέθει καὶ κάλλει σώματοσ ὡσ οὐδεὶσ ἕτεροσ, ἐξήλαυνε δὲ καθ’ ἑαυτὸν ἀεὶ χιλίαισ σκευοφορούμενοσ καμήλοισ, καὶ διακοσίασ ἀπήνασ ἐπήγετο παλλακίδων, ἱππεῖσ δὲ κατάφρακτοι χίλιοι, πλείονεσ δὲ τῶν κούφων παρέπεμπον, εἶχε δὲ τοὺσ σύμπαντασ ἱππεῖσ ὁμοῦ πελάτασ τε καὶ δούλουσ μυρίων οὐκ ἀποδέοντασ.
(플루타르코스, chapter 21 6:1)
"οὐ γῆ θερμότητοσ μετεῖχεν, οὐχ ὕδωρ πνεύματοσ, οὐκ ἄνω τι τῶν βαρέων οὐ κάτω τι τῶν κούφων, ἀλλ’ ἄκρατοι καὶ ἄστοργοι καὶ μονάδεσ αἱ τῶν ὅλων ἀρχαί, μὴ προσιέμεναι σύγκρισιν ἑτέρου πρὸσ ἕτερον μηδὲ κοινωνίαν, ἀλλὰ φεύγουσαι καὶ ἀποστρεφόμεναι καὶ φερόμεναι φορὰσ ἰδίασ καὶ αὐθάδεισ οὕτωσ εἶχον, ὡσ ἔχει πᾶν οὗ θεὸσ ἄπεστι, κατὰ Πλάτωνα, τουτέστιν, ὡσ ἔχει τὰ σώματα, νοῦ καὶ ψυχῆσ ἀπολιπούσησ·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 12 2:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION