헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καλοὶ μὲν γὰρ καὶ κοσμεῖν ἴσωσ ἁρμόττοντεσ καὶ οἱ παρελθόντεσ ἤδη σοι τῆσ γενέσεωσ ἐνιαυτοὶ δηλοῦν ἅπαντα τὰ σοὶ προσόντα, πολὺ δέ μοι δοκεῖ καλλίων ἐκείνων ὅδε ὁ νυνὶ παρὼν εἶναι, μόνον τῶν μετ’ αὐτὸν ἡττησόμενοσ, τὰ δ’ ἄλλα τοὺσ ἐξήκοντασ ἤδη νικῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 7:6)
ἥ τε νῦν ἀρχὴ γῆσ τε καὶ θαλάττησ, εἰή δὲ ἀθάνατοσ, οὐκ ἀναίνεται τὰσ Ἀθήνασ μὴ οὐκ ἐν διδασκάλων καὶ τροφέων μέρει κοσμεῖν, ἀλλὰ τοσαύτη τῶν τιμῶν ἐστιν ἡ περιουσία ὥστε τοσοῦτον ἑτέρωσ ἡ πόλισ πράττει τὰ νῦν ὅσον οὐ πραγματεύεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 93:2)
χρὴ τοίνυν καὶ ὑμᾶσ, ὥσπερ ἀκρόπολίν τινα ἢ κορυφὴν νομίσαντασ τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ τῶν ὁμοφύλων τὴν πόλιν καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ κοσμεῖν, καὶ μετέχειν τῆσ δόξησ, ἀλλ’ οὐκ ἀποστερεῖσθαι νομίζοντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 107:6)
ταῦτα μὲν οὖν οὐδὲν δεῖ λόγῳ κοσμεῖν, ἀλλ’ εἰσ τοὺσ γεωμέτρασ καὶ ἐπαινέτασ ἀποθέσθαι, καὶ τούτων ὅσοι τέλειοι καὶ ἱκανοὶ μετρῆσαι πρᾶγμα τοσοῦτον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 6:1)
Μέλητα δὲ κοσμεῖν ἑτέροισ τὰ νῦν παρίημι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 5:2)
ἐγὼ γὰρ, ὦ ἄνδρεσ ἄριστοι τῶν τῇδε Ἑλλήνων, εἰ μὲν ἔμελλον ὑμῶν ἕκαστοι ταῦτα ἐφ’ οἷσ νῦν ἀγάλλονται προήσεσθαι τῇ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ ἐπιεικείᾳ καὶ κοινότητι, οὐδ’ ἂν αὐτὸσ συνεβούλευον τὰ οἴκοι βλάπτοντασ τὰ τῶν πλησίον κοσμεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 7:10)
τῷ μὲν γὰρ αὔξειν ἐθέλειν τὰσ αὑτῶν πατρίδασ καὶ τὰ ὑπάρχοντα κοσμεῖν οὐδ’ ἂν εἷσ νεμεσήσειεν, ὃ δὲ τούτῳ πρόσεστιν ἀηδίασ ἀφελεῖν ἔγωγε συμβουλεύω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 19:2)
πῶσ γὰρ οὐχ ὡσ ἀληθῶσ ἄτοπον εἰσ μὲν τοὺσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ λόγουσ πάντασ ἂν ὡσαύτωσ ἔχειν, εἰ δεήσειεν, εἰσ δ’ αὐτὸ τὸ σῶσαι τὴν πατρίδα καὶ τῇ τῶν λόγων εὐφημίᾳ περὶ αὐτῆσ ἔχειν χρῆσθαι μὴ τολμᾶν ταυτὸν φρονῆσαι, ἀλλ’ ἔργῳ μὲν ἀπολλύειν, λόγῳ δὲ κοσμεῖν, καὶ τὴν Κλεομένουσ τοῦ Λακωνικοῦ νίκην ἀναμένειν, ὃσ τὸ αὑτοῦ σῶμα κατεχόρδευσεν ἐκ ποδῶν ἀρξάμενοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 10:11)
μηδ’ ὁτιοῦν ἐπίστασθαι, μηδὲ νεῶν ἀριθμὸν, ἀλλ’ ἀεὶ καὶ περὶ παντὸσ τὰσ Μούσασ ἐνοχλοῦσι δεόμενοι φράσαι σφίσιν, ὡσ αὐτοὶ μὲν προφητῶν σχῆμα καὶ τάξιν ἔχοντεσ, ἐκείνασ δὲ μάντεισ ἀληθεῖσ οὔσασ περὶ ἁπάντων, μᾶλλόν μοι δοκεῖ προσήκειν τὸ μὴ σὺν τέχνῃ κοσμεῖν ἐνίοτε ἢ δυοῖν θάτερον, ἢ τοὺσ ποιητὰσ ἐπιστήμῃ φάσκειν ἀποχρώντωσ ποιεῖν, ὃ μηδ’ αὐτοὶ δέχονται, ἢ τοῦ μηδενὸσ ἀξίαν τὴν τῶν Μουσῶν ἡγεῖσθαι δωρεάν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 11:12)
μέχρι μὲν γὰρ ἁπλῶσ μηχανοποιόσ ἐστι, μὴ ὅτι κοσμεῖν ἔχει λόγῳ τὴν τέχνην, ἀλλ’ οὐδὲ τἀκ τῆσ τέχνησ παρέχειν ἑώσ ἂν μὴ νικήσωσιν οἱ ῥήτορεσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 92:3)
σὺ δὲ Μαντινικὴν μὲν ξένην καὶ Μιλησίαν ἐπίστασαι κοσμεῖν καὶ οὕστινασ ἄν σοι δοκῇ πάνυ ῥᾳδίωσ μεγάλων ἠξίωσασ, τῶν δὲ Ἑλλήνων τοὺσ ἄκρουσ καὶ παρὰ πᾶσι βεβοημένουσ ἐν φαύλῳ καθαιρεῖσ, οὐδὲν διαφερόντωσ ἢ εἴ τίσ τινα τῶν μαγείρων ὡσ ἀληθῶσ, ἢ καὶ ἄλλο τι τῶν τυχόντων ἀνδραπόδων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 12:8)
τίνεσ οὖν ἂν μᾶλλον ἀξιόχρεῳ γένοιντο ἐπαινέται καὶ μάρτυρεσ τῆσ ἐκείνου δεινότητοσ καὶ δυνάμεωσ ἢ οἷσ συνηθέστερον ψέγειν ἅπαντασ ἢ κοσμεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 13:10)
τὸν μὲν γὰρ ἃ ἤκουσεν εἰκὸσ λέγειν, ἢ ὅτι ἐγγυτάτω ἐκείνων, ὁ δὲ τῆσ φύσεωσ οἶμαι κέχρηται τῇ περιουσίᾳ, ὥσπερ καὶ ἄλλα μυρία δή που διεξέρχεται ἐπὶ τῷ Σωκράτουσ ὀνόματι, περὶ ὧν ὁμολογεῖται μηδὲν ἐκεῖνον πραγματεύεσθαι, δίκαια μὲν οἶμαι ποιῶν κατ’ αὐτό γε τοῦτο καὶ ἀνδρὸσ ἀρίστου, τὸ τὸν διδάσκαλον ἀξιοῦν κοσμεῖν, πλήν γε ὅτι καὶ τὸ μηδ’ ἄλλουσ τῶν οὐκ ἀξίων καταισχύνειν ἐθέλειν προσεῖναι προσήκει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 109:7)
οὐδὲ γὰρ τοὺσ Ἠλείουσ αὐτοὺσ ἔγωγε νομίζω καταλύειν τὸ τῶν Ὀλυμπίων οὐδὲ ἀτιμάζειν, ὅτι οὐ πάντασ ῥᾳδίωσ προσίενται τοὺσ τοιούτουσ ἀγωνιστὰσ, ἀλλὰ πρόκρισιν ἐστὶν οὐ ταυτὸν, ἀλλά μοι καὶ μειζόνωσ αὔξειν δοκοῦσι καὶ κοσμεῖν τὸν θεσμὸν τῷ τοσοῦτον ἅπασι παριστάναι τὸν φόβον καὶ τῷ τὰ πάντα ἀξιοῦν εἶναι τὰ παρὰ σφίσι κηρυκεύεσθαι τὰ μὲν ἀποδύντα τὴν ἀρχὴν ὀφθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 198:7)
μυρίουσ τοίνυν ἑτέρουσ ἔχων εἰπεῖν οὐδὲ πολλοῦ τινοσ ἀξίουσ ἀνθρώπουσ ἐπαρθέντασ ἐφ’ αὑτοῖσ φρονῆσαι, ἐξεπίτηδεσ παραλείπω, δεδοικὼσ μὴ περιστήσω τὸν λόγον εἰσ τοὐναντίον, ὡσ ἄρα καὶ φαύλων εἰή τὸ τὰ τοιαῦτα κοσμεῖν ἑαυτούσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 15:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION