헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὰ παρ’ ἑκάστοισ δὲ ἴδια καλά, καὶ ὅσα σημεῖά ἐστιν τῶν παρ’ ἑκάστοισ ἐπαινουμένων, οἱο͂ν ἐν Λακεδαίμονι κομᾶν καλόν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 26:3)
ἀλλ’ ἄγε κόμαν παραμπύκιδδε χερί, ποδοῖν τε πάδη ᾇ τισ ἔλαφοσ·
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric4)
τὸν κόρδακα παῤ Ἕλλησι καλεόμενον, καὶ κομᾶν Ἰνδοὺσ τῷ θεῷ.
(아리아노스, Indica, chapter 7 10:1)
κείνων ἀπ’ εὐδόξων ἀγώνων ἐν Νεμέᾳ κλεινοὶ βροτῶν οἳ τριέτει στεφάνῳ ξανθὰν ἐρέψωνται κόμαν.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 9 Αὐτομήδει Φλειάσιῳ Πεντάθλῳ Νέμεα 3:1)
ὅτι μόνουσ αὐτοὺσ τῶν Ἑλλήνων περιέκειρεν αἴσχιστα,κομᾶν ὄπισθεν ἀφεὶσ ὥσπερ οἱ νῦν τοὺσ παῖδασ τοὺσ ἁπαλούσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 15:6)
νῦν γὰρ ἴσωσ ὑπονοοῦσιν εἶναί με τῶν σοφῶν ἀνθρώπων καὶ πάντα εἰδότων, γελοίῳ καὶ ἀτόπῳ τεκμηρίῳ χρώμενοι, τῷ κομᾶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 2:4)
ἀλλ’ ἐγὼ δέδοικα μὴ οὐδὲν ᾖ τοῖσ ἀνοήτοισ ὄφελοσ τοῦ κομᾶν, οὐδ’ ἂν τὴν καρδίαν αὐτὴν γένωνται δασεῖσ, καθάπερ Ἀριστομένη τὸν Μεσσήνιόν φασιν, ὃσ πλεῖστα Λακεδαιμονίοισ πράγματα παρέσχε, καὶ πολλάκισ ἁλοὺσ ἀπέδρα , τοῦτον, ἐπεὶ δή ποτε ἀπέθανεν, οὕτωσ ἔχοντα εὑρεθῆναι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 3:1)
τὸ δὲ κομᾶν οὐ χρὴ πάντωσ ὑπολαμβάνειν ὡσ ἀρετῆσ σημεῖον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 14:1)
οὗτοσ γὰρ ἐπὶ τοσοῦτον ἀπίστωσ διέκειτο πρὸσ ἅπαντασ ὥστε κατὰ μὲν τὸ πλεῖστον κομᾶν καὶ πωγωνοτροφεῖν, ὅπωσ μὴ συναναγκασθῇ τῷ τοῦ κουρέωσ σιδήρῳ παραβαλεῖν τὰ κυριώτατα μέρη τοῦ σώματοσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 63 3:2)
κομᾶν τε γὰρ τοὺσ ἄρρενασ ὥσπερ τὰσ παρθένουσ ἐκέλευσεν ἐξανθιζομένουσ καὶ βοστρυχιζομένουσ καὶ κεκρυφάλοισ τὰσ πλοκαμίδασ ἀναδοῦντασ ἐνδύεσθαί τε ποικίλουσ καὶ ποδήρεισ χιτωνίσκουσ, καὶ χλανιδίοισ ἀμπέχεσθαι λεπτοῖσ καὶ μαλακοῖσ, καὶ δίαιταν ἔχειν ὑπὸ σκιαῖσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 9 6:1)
ἅλμαν δ’ ὕπερθεν τεᾶν κομᾶν βαθεῖαν παριόντοσ κύματοσ οὐκ ἀλέγεισ οὐδ’ ἀνέμου φθόγγον, πορφυρέᾳ κείμενοσ ἐν χλανίδι πρὸσ κόλπῳ καλὸν πρόσωπον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2643)
σκέψαι μου πιναρὰν κόμαν καὶ τρύχη τάδ’ ἐμῶν πέπλων, εἰ πρέποντ’ Ἀγαμέμνονοσ κούρᾳ ’σται βασιλείᾳ τᾷ Τροίᾳ θ’, ἃ ’μοῦ πατέροσ μέμναταί ποθ’ ἁλοῦσα.
(에우리피데스, choral, strophe 36)
τὰν κόμαν δ’ ἐγὼ ‐ σάφ’ οἶδα, δι’ ὀδύνασ ἔβασ, ἰήιον κλύων γόον ματρόσ, ἅ σ’ ἔτικτε.
(에우리피데스, choral, strophe 22)
ἐπὶ δ’ ἔσεισεν κόμαν, παῦσαι νυχίουσ ἐνοπάσ, ἀπὸ δ’ ἀλαθοσύναν νυκτωπὸν ἐξεῖλεν βροτῶν, καὶ τιμὰσ πάλιν θῆκε Λοξίᾳ, πολυάνορι δ’ ἐν ξενόεντι θρόνῳ θάρση βροτοῖσ θεσφάτων ἀοιδαῖσ.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, choral, antistrophe 16)
ὅθεν ἐμάν τε λευκόχροα κείρομαι δακρυόεσσ’ ἀνεῖσα πένθει κόμαν, ἄπεπλοσ φαρέων λευκῶν, <ὦ> τέκνον, δυσόρφναια δ’ ἀμφὶ τρύχη τάδε σκότι’ ἀμείβομαι.
(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric8)

SEARCH

MENU NAVIGATION