헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοσ γὰρ δοκεῖ πρῶτοσ, οὓσ ἐκόλασε θανάτῳ, προγράψαι καὶ γέρα τοῖσ ἀναιροῦσι καὶ μήνυτρα τοῖσ ἐλέγχουσι καὶ κολάσεισ τοῖσ κρύπτουσιν ἐπιγράψαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 11 1:5)
καὶ γὰρ ὠμότατοσ αὐτίκα ἐσ κολάσεισ θαρρήσασ ἐφαίνετο καὶ τῶν ἐκ Ῥώμησ αὐτῷ συμφυγόντων ἐπιφανῶν ἔκτεινε τρεῖσ καὶ τὸν ἀδελφιδοῦν ἑαυτοῦ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 13 8:7)
αἱ μὲν οὖν κολάσεισ καταπλήσσουσιν, αἱ δὲ εὐεργεσίαι προσάγονται.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:3)
τὸ δὲ ἔργα μὲν ἔχειν καὶ κολάσεισ, τροφὴν δὲ μή, βίαιον καὶ ἀδυναμίαν ποιεῖ.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 28:1)
διόπερ δεῖ ποιεῖσθαι σκέψιν καὶ διανέμειν τε καὶ ἀνιέναι κατ’ ἀξίαν ἕκαστα, καὶ τροφὴν καὶ ἐσθῆτα καὶ ἀργίαν καὶ κολάσεισ, λόγῳ καὶ ἔργῳ μιμουμένουσ τὴν τῶν ἰατρῶν δύναμιν ἐν φαρμάκου λόγῳ, προσθεωροῦντασ ὅτι ἡ τροφὴ οὐ φάρμακον διὰ τὸ συνεχέσ.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 29:2)
αἱ γὰρ κολάσεισ ἰατρεῖαι οὖσαι καὶ γινόμεναι διὰ τῶν ἐναντίων, καθάπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων, διὰ τούτων εἰσίν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 41:1)
διόπερ οἰόνταί τινεσ τοὺσ νομοθετοῦντασ δεῖν μὲν παρακαλεῖν ἐπὶ τὴν ἀρετὴν καὶ προτρέπεσθαι τοῦ καλοῦ χάριν, ὡσ ἐπακουσομένων τῶν ἐπιεικῶσ τοῖσ ἔθεσι προηγμένων, ἀπειθοῦσι δὲ καὶ ἀφυεστέροισ οὖσι κολάσεισ τε καὶ τιμωρίασ ἐπιτιθέναι, τοὺσ δ’ ἀνιάτουσ ὅλωσ ἐξορίζειν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 138:2)
μηνύουσι δὲ καὶ αἱ κολάσεισ γινόμεναι διὰ τούτων·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 27:1)
τῆσ ἀρετῆσ δὴ περὶ πάθη τε καὶ πράξεισ οὔσησ, καὶ ἐπὶ μὲν τοῖσ ἑκουσίοισ ἐπαίνων καὶ ψόγων γινομένων, ἐπὶ δὲ τοῖσ ἀκουσίοισ συγγνώμησ, ἐνίοτε δὲ καὶ ἐλέου, τὸ ἑκούσιον καὶ τὸ ἀκούσιον ἀναγκαῖον ἴσωσ διορίσαι τοῖσ περὶ ἀρετῆσ ἐπισκοποῦσι, χρήσιμον δὲ καὶ τοῖσ νομοθετοῦσι πρόσ τε τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ κολάσεισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3, book 31)
τούσ τε ἀγαθοὺσ περί τι γιγνομένουσ τινᾶν οὕτωσ ὥστε μὴ νομίζειν ἄν ποτε τιμηθῆναι μᾶλλον ὑπὸ τῶν πολιτῶν αὐτονόμων ὄντων, καὶ τὰσ μὲν τοιαύτασ τιμὰσ ἀπονέμειν αὐτόν, τὰσ δὲ κολάσεισ δι’ ἑτέρων ἀρχόντων καὶ δικαστηρίων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 311:1)
διόπερ ἢ μὴ χρῆσθαι δεῖ τοῖσ τοιούτοισ, ἢ τὰσ μὲν κολάσεισ πατρικῶσ φαίνεσθαι ποιούμενον καὶ μὴ δι’ ὀλιγωρίαν, τὰσ δὲ πρὸσ τὴν ἡλικίαν ὁμιλίασ δι’ ἐρωτικὰσ αἰτίασ ἀλλὰ μὴ δι’ ἐξουσίαν, ὅλωσ δὲ τὰσ δοκούσασ ἀτιμίασ ἐξωνεῖσθαι μείζοσι τιμαῖσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 315:1)
οἱο͂ν τὰ περὶ τὰσ δικαίασ πράξεισ, αἱ δίκαιαι τιμωρίαι καὶ κολάσεισ ἀπ’ ἀρετῆσ μέν εἰσιν, ἀναγκαῖαι δέ, καὶ τὸ καλῶσ ἀναγκαίωσ ἔχουσιν αἱρετώτερον μὲν γὰρ μηδενὸσ δεῖσθαι τῶν τοιούτων μήτε τὸν ἄνδρα μήτε τὴν πόλιν, αἱ δ’ ἐπὶ τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ εὐπορίασ ἁπλῶσ εἰσι κάλλισται πράξεισ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 208:1)
τοῦτο οὖν διώκει καὶ ζητεῖ πανταχόθεν, οὐδέν τι μεταστρεφόμενοσ, οὔτ’ εἰ μετ’ αἰσχύνησ οὔτ’ εἰ μετ’ ἀδικίασ γίγνοιτο, πλὴν ὅσον τὰσ κολάσεισ ὑφορώμενοσ ὁδοιδόκων δειλίᾳ κρατηθείσ, κυνὸσ ἀχρήστου ψυχὴν ἔχων, τὰ μὲν ἁρπάζοντοσ, ἐὰν ἐλπίσῃ λήσεσθαι, τοῖσ δὲ ἐπεμβλέποντοσ καὶ ἄκοντοσ ἀπεχομένου διὰ τοὺσ ἐφεστηκότασ φύλακασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 110:1)
ἔτι δὲ οἱ μὲν τοὺσ ὄντασ πονηροὺσ ἧττον κατείργουσι, τὰσ κολάσεισ ἀνιέντεσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 32:4)
ἐκεῖνοι μὲν γὰρ ποιοῦσιν εἰσ τὰ σώματα κολάσεισ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΕΘΟΥΣ. 7:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION