헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δ’ εἰπεῖν κεφάλαιον, μὴ προσδέξασθαι μὲν συμμάχουσ Θηβαίουσ μηδὲ κοινωνοῖσ χρήσασθαι γνώμησ κρίσισ ἦν, δεξαμένουσ δὲ καὶ ποιησαμένουσ, εἶτ’ ἐγκαταλιπεῖν ἀποπληξίασ δόξει πέρασ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 10:1)
θαυμάζω δ’ εἴ τισ τὸ μὲν φίλουσ καὶ συμμάχουσ ἡμῖν εἶναι Θηβαίουσ φοβεῖται νομίζων ἰσχυροὺσ εἶναι, τὸ δ’ ἐχθροὺσ καὶ πολεμίουσ καταστῆναι συμφέρον κρίνει, καὶ Λακεδαιμονίοισ μὲν πολεμοῦντασ δέδοικεν αὐτοὺσ, ἐφ’ ὑμᾶσ δ’ ὅπωσ ἥξουσι διαπράττεται, καὶ φυλάττεσθαι μὲν κελεύει μή ποθ’ ὕστερον ὑμῖν πολεμήσωσιν, ἤδη δὲ εἰσ τοῦτο καταστῆναι προτρέπει, καὶ Λακεδαιμονίοισ μὲν κελεύει θαρρεῖν κοινωνοῖσ ἐπὶ Θηβαίουσ, ὧν ἐλάττουσ αὐτούσ φησιν εἶναι, Θηβαίοισ δ’ ἐπὶ τούτουσ οὐκ ἐᾷ θαρρεῖν, ὥσπερ τὰσ τῶν ἀσθενεστάτων συμμαχίασ μάλιστ’ ὠφελούσασ, ἀλλ’ οὐ τὰσ τῶν οἱούσ εἶναι Θηβαίουσ φασὶν οὗτοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 1:8)
τό τε γὰρ δίκαιόν τισι καὶ κοινωνοῖσ, καὶ ὁ φίλοσ κοινωνόσ, ὃ μὲν γένουσ, ὃ δὲ βίου.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 175:1)
ἀλλὰ μὴν καὶ ἐν τοῖσ τέτταρσι καὶ τοῖσ ὁποσοισοῦν κοινωνοῖσ ἀναγκαῖον εἶναί τινα τὸν ἀποδώσοντα καὶ κρινοῦντα τὸ δίκαιον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 60:1)
ἐπεὶ δ’ ὥσπερ τῶν ἄλλων τῶν κατὰ φύσιν συνεστώτων οὐ ταῦτά ἐστι μόρια τῆσ ὅλησ συστάσεωσ ὧν ἄνευ τὸ ὅλον οὐκ ἂν εἰή, δῆλον ὡσ οὐδὲ πόλεωσ μέρη θετέον ὅσα ταῖσ πόλεσιν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν, οὐδ’ ἄλλησ κοινωνίασ οὐδεμιᾶσ ἐξ ἧσ ἕν τι τὸ γένοσ ἓν γάρ τι καὶ κοινὸν εἶναι δεῖ καὶ ταὐτὸ τοῖσ κοινωνοῖσ, ἄν τε ἴσον ἄν τε ἄνισον μεταλαμβάνωσιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 118:1)
ἐπὶ γῆσ γὰρ ὄντασ καὶ σώματι συνδεδεμένουσ τοιούτῳ καὶ κοινωνοῖσ τοιούτοισ πῶσ οἱο͂́ν τ’ ἦν εἰσ ταῦτα ὑπὸ τῶν ἐκτὸσ μὴ ἐμποδίζεσθαι;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τῶν ἐφ’ ἡμῖν καὶ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 9:1)
τούτων κοινωνὸν τῆσ ἀρχῆσ οὐδένα οἱο͂́σ τ’ ἦν πειθοῖ καὶ διδαχῇ καὶ εὐεργεσίαισ καὶ συγγενείαισ ἀπεργασάμενοσ ποιήσασθαι, Δαρείου δὲ ἑπταπλασίῳ φαυλότεροσ ἐγένετο, ὃσ οὐκ ἀδελφοῖσ πιστεύσασ οὐδ’ ὑφ’ αὑτοῦ τραφεῖσιν, κοινωνοῖσ δὲ μόνον τῆσ τοῦ Μήδου τε καὶ εὐνούχου χειρώσεωσ, διένειμέ τε μέρη μείζω ἕκαστα Σικελίασ πάσησ ἑπτά, καὶ πιστοῖσ ἐχρήσατο τοῖσ κοινωνοῖσ καὶ οὐκ ἐπιτιθεμένοισ οὔτε αὐτῷ οὔτε ἀλλήλοισ, ἔδειξέν τε παράδειγμα οἱο͂ν χρὴ τὸν νομοθέτην καὶ βασιλέα τὸν ἀγαθὸν γίγνεσθαι·
(플라톤, Epistles, Letter 7 58:1)
ἔπειτα τοῦ ἐσχάτου Ταρκυνίου μοχθηρῶσ ἄρχοντοσ, τὸν μὲν ἐξέβαλον πολιτείαν δὲ συνεστήσαντο μικτὴν ἔκ τε μοναρχίασ καὶ ἀριστοκρατίασ, κοινωνοῖσ δ’ ἐχρήσαντο Σαβίνοισ τε καὶ Λατίνοισ·
(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 4 4:2)
ἐπεὶ οὖν ἐκεῖ μὲν οὐκ ἐῶσι τοῦτο ποιεῖν, ἐν δὲ τοῖσ πολιτικοῖσ, ἐν οἷσ οἱ καλοὶ κἀγαθοὶ κρατιστεύουσιν, οὐδεὶσ κωλύει μεθ’ οὗ ἄν τισ βούληται τὴν πόλιν εὐεργετεῖν, πῶσ οὐ λυσιτελεῖ τοὺσ βελτίστουσ φίλουσ κτησάμενον πολιτεύεσθαι, τούτοισ κοινωνοῖσ καὶ συνεργοῖσ τῶν πράξεων μᾶλλον ἢ ἀνταγωνισταῖσ χρώμενον;
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Β, chapter 6 27:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION