헬라어 문장 내 검색 Language

ἑκατὸν δὲ καὶ πεντήκοντα τριήρεισ λαβόντα ἐκ τῶν νεωρίων μὴ κατακεκομικέναι, καὶ ταῦτα ὑμῖν ἐν τοῖσ ἀγῶσιν ἀεὶ τοῖσ Χάρητοσ οἱ κατήγοροι δεικνύουσι, χίλια δὲ καὶ πεντακόσια τάλαντα οὐκ εἰσ στρατιώτασ, ἀλλ’ εἰσ ἡγεμόνων ἀλαζονείασ ἀνηλωκέναι, Δηιάρην τε καὶ Δηίπυρον καὶ Πολυφόντην, δραπέτασ ἀνθρώπουσ ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ συνειλεγμένουσ, καὶ χωρὶσ εἰσ τοὺσ περὶ τὸ βῆμα καὶ τὴν ἐκκλησίαν μισθοφόρουσ, οἳ τοὺσ μὲν ταλαιπώρουσ νησιώτασ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἑξήκοντα τάλαντα εἰσέπραττον σύνταξιν, κατῆγον δὲ τὰ πλοῖα καὶ τοὺσ Ἕλληνασ ἐκ τῆσ κοινῆσ θαλάττησ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 711)
φημὶ γάρ, ὦ Ἀθηναῖοι, πολέμου μὲν ὄντοσ ἄνδρα στρατηγὸν τῇ πόλει τε εὔνουν εἰδότα τε ὅ τι πράττῃ, λανθάνοντα δεῖν τοὺσ πολλοὺσ τῶν ἀνθρώπων καὶ ἐξαπατῶντα ἄγειν ἐπὶ τοὺσ κινδύνουσ, εἰρήνησ δὲ πέρι πρεσβεύοντασ κοινῆσ τοῖσ Ἕλλησιν, ἐφ’ οἷσ ὁρ́κοι τε ὀμοσθήσονται στῆλαί τε σταθήσονται γεγραμμέναι, ταῦτα δὲ οὔτε λαθεῖν οὔτε ἐξαπατῆσαι δεῖν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἐπαινεῖν ἢ ψέγειν, εἰ πεμφθέντεσ αὐτοκράτορεσ ἔτι ἀποδώσομεν ὑμῖν περὶ αὐτῶν σκέψασθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 50:2)
αἱ δὲ δι’ εὐνοίασ μὲν ἦσαν Ἀντωνίῳ, Βαρβάτιοσ δὲ ὁ Ἀντωνίου ταμίασ, Ἀντωνίῳ τι προσκρούσασ καὶ διὰ ταῦτ’ ἐπανιών, ἔλεγε πυνθανομένοισ τὸν Ἀντώνιον χαλεπαίνειν τοῖσ πολεμοῦσι τῷ Καίσαρι κατὰ τῆσ κοινῆσ σφῶν δυναστείασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 4 2:2)
"τί δὴ τῆσ ἰδίασ σωτηρίασ οὐ προνοεῖσ, εἰ μὴ τῆσ κοινῆσ δύνασαι;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 3:8)
φιλανθρωπίασ δὲ κοινῆσ καὶ τῆσ πρὸσ ἅπαντασ εὐνοίασ δεῖγμά ἐστιν ὁ λόγοσ, οὐ πικρίασ οὐδὲ μισανθρωπίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 8:5)
μάθοι δ’ ἄν τισ τοῖσ Ἡρακλείδαισ αὐτοὺσ ἀντεξετάζων τῆσ χρείασ ἕνεκα τῆσ κοινῆσ καὶ τῆσ ἰδίασ τύχησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 4:6)
μάλιστα μὲν γὰρ καὶ τῆσ νενομισμένησ ταυτησὶ τροφῆσ καὶ κοινῆσ ὑμᾶσ εὐθὺσ ἂν εὑρ́οι τισ ἐπωνύμουσ καὶ ποριστὰσ σκοπῶν ἐξ ἀρχῆσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 1:3)
καὶ μὴν τὸ μὲν τοὺσ φεύγοντασ δέχεσθαι, εἰ καὶ μηδὲ τοῦτ’ ἐκφεύγει κοινῆσ εἶναι δεῖγμα φιλανθρωπίασ, ἀλλ’ οὖν εἴποι γ’ ἄν τισ ὡσ ἐκείνουσ ἦν εὖ ποιούσησ μόνουσ, ὅσοι ταύτησ τῆσ τύχησ ἐπειράθησαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 25:2)
ἔπειτα γιγνομένησ τῆσ συνόδου καὶ τῶν βαρβάρων περικαλυψάντων ταῖσ ναυσὶν ἅπαντα τὸν ἔξω τόπον, τότε ἤδη καὶ γῆσ καὶ θαλάττησ παρὰ τοσοῦτον ἐξειργόμενοι, παρ’ ὅσον αἱ τριήρεισ ἐπεῖχον, καὶ ὡσ ἀληθῶσ ὥσπερ ἐν θαλάττῃ καὶ κύμασι πανταχῆ ταυτὸν ὁρῶντεσ ὅποι βλέψειαν, πολεμίουσ, οὐδὲν παρεῖσαν ἑτέροισ, ἀλλὰ πρῶτοι μὲν αὐτοὶ κατῆρξαν τῆσ ναυμαχίασ, ὥσπερ ἐν Εὐβοίᾳ πάντων ἀποκνούντων, μόνοι δὲ τὸ πᾶν ἐξειργάσαντο, ὅσα μὲν στρατηγοῦ προνοίᾳ κακῶσαι τὸν βασιλέα ἔδει πρότερον παρασκευάσαντεσ, ὥστ’ ἐν τοῖσ πολεμίοισ φιλίων καὶ τῶν συνευξομένων εὐπορῆσαι ‐ λέγω δὲ τὴν περὶ τοὺσ Ιὤνασ πρᾶξιν ‐ ἃ δὲ χειρῶν νόμῳ καὶ μετὰ κοινῆσ τῆσ εὐψυχίασ ἔδει πραχθῆναι, κάλλιστα δὴ τῶν ὑφ’ ἡλίῳ μάρτυρι καὶ τολμήσαντεσ καὶ τελεσάμενοι, τάξαντεσ μὲν αὑτοὺσ ἐναντία ἐκείνοισ, οἵπερ ἦσαν κεφάλαιον τοῦ ναυτικοῦ τῶν πολεμίων, τρεψάμενοι δὲ πρῶτοι καὶ διαφθείραντεσ ἄλλασ ἀλλαχοῦ τῶν νεῶν ἐν παντοδαποῖσ τῶν ἔργων εἴδεσι, παρασχόντεσ δὲ τοῖσ λοιποῖσ διώκειν ἀντὶ τοῦ ναυμαχεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 50:6)
οὕτω δὲ τούτων προκεχωρηκότων μέχρι μέν τινοσ ἦν ἡσυχία καὶ τῆσ ὑπαρχούσησ εὐδαιμονίασ αἱ πόλεισ ἀπέλαυον, τῆσ δὲ κοινῆσ τύχησ ἀνθρώπων, ἣ πάντα κινεῖ, μετέσχον ἄρα καὶ οἱ Ἕλληνεσ καὶ ἡ πόλισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 68:7)
καὶ γάρ τοι κἀν τοῖσ τῶν πολέμων ἀγῶσι κἀν ταῖσ χρείαισ τὸ εἰκὸσ διεσώσαντο, οὐ τὰσ ἐξ ἡμισείασ οὐδ’ ἂν ἐλάττονοσ ἔτι μοίρασ ἐσπούδαζον ὑπὲρ τῶν πραγμάτων, ἀλλὰ πάντεσ ἐξ ἴσου ταῖσ προθυμίαισ κατὰ δύναμιν ἡμιλλῶντο, ὡσ ὑπὲρ κοινῆσ τῆσ πατρίδοσ καὶ κοινῶν τῶν ἄθλων ἀγωνιζόμενοι, καὶ οὐχ ἑτέροισ μὲν τοῦ κινδυνεύειν, ἑτέροισ δὲ τοῦ δεσπόζειν, ἂν κρατήσωσι, προκειμένου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 105:8)
καὶ ταῦτα οὐ δή που κατηγορίασ ἕνεκα κοινῆσ τῶν Ἑλλήνων συνεσκευασάμην, ὥσπερ ὁ θαυμαστὸσ ἐκεῖνοσ ὁ τὸν Τρικάρανον ποιήσασ, μήποτε ἀνάγκη τοσαύτη γένοιτο, ἀλλ’ ἐκεῖνο ἐπιδεικνύναι βούλομαι ὅτι οὔπω πρὸ ὑμῶν ἦν τὸ ἄρχειν εἰδέναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 15:3)
ἀλλ’ ἐκλείπειν μέν ποτε τὴν πόλιν καὶ προί̈εσθαι καὶ ἱερὰ καὶ τάφουσ καὶ ἅμα τοῖσ σώμασι καὶ τοῖσ οὖσι κινδυνεύειν ᾠόμεθα δεῖν, τῆσ κοινῆσ σωτηρίασ τῶν Ἑλλήνων ἕνεκα, ἐξὸν δ’ ἐν αὐτῷ τῷ παύσασθαι κινδυνεύοντασ σῶσαι τὰ πράγματ’ αὐτοῖσ, οὐ τολμήσομεν, ἀλλὰ τῶν μὲν ἀθλητῶν εὖ βουλεύεσθαι νομίζομεν οἵτινεσ ἂν νικῶντεσ καταλύωσι καὶ μὴ πρὸσ ἀνάγκην, αὐτοὶ δ’ οὐχ οὕτω πράξομεν, οὐδ’ εἰσόμεθα ὅτι πρὸσ μὲν τοὺσ βαρβάρουσ καὶ μέχρι τῶν ἐσχάτων ἴσωσ προσήκει προϊέναι, τοὺσ δὲ τῶν Ἑλλήνων πρὸσ ἀλλήλουσ ἀγῶνασ τοῖσ στεφανίταισ ἀγῶσι νομίζειν προσεοικέναι καὶ τὴν νίκην ἀποχρῶν ἡγεῖσθαι τέλοσ, πέρα δὲ μηδὲν ζητεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 8:1)
ἐγὼ δ’ ὅτι μὲν Φοιβίδασ ὁ ταῦτα πράξασ ἦν καὶ οὐδὲν ἐπράχθη τούτων ἀπὸ τῆσ κοινῆσ γνώμησ, ἀλλ’ αὐτῶν Θηβαίων οἷσ οὐκ ἤρεσκε τὰ παρόντα καλούντων εἰσῆλθεν ὁ Φοιβίδασ παριὼν καὶ κατέλαβε τὴν Καδμείαν οὔτε πάνυ τι πιστεύω οὔτ’ ἂν εἴποιμι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 3:5)
ἢ μετὰ τοῦ πατρίου σχήματοσ οἰκεῖν τὴν πόλιν, τῆσ κοινῆσ ἐλευθερίασ προστάντασ μεθ’ ἡμῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 2:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION