헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἰσχιάδοσ μὲν ἀπὸ μηροῦκατόπιν, ἢ ἰγνύοσ, ἢ κνήμησ, ἡ ἀρχή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.316)
καὶ αἱ παροιμίαι δὲ πᾶσαι ὁμογνωμονοῦσιν, οἱο͂ν τὸ "μία ψυχή" καὶ "κοινὰ τὰ φίλων" καὶ "ἰσότησ φιλότησ" καὶ "γόνυ κνήμησ ἔγγιον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 87:2)
ἢ ὡσ Ῥωμαίοισ κνημὶσ μία πρὸ τῆσ κνήμησ τῆσ ἐν ταῖσ μάχαισ προβαλλομένησ, καὶ θώρακεσ, οἳ μὲν φολιδωτοί, οἳ δὲ ἁλύσεσι λεπταῖσ σιδηραῖσ ἐπηλλαγμένοι.
(아리아노스, chapter 3 9:1)
Ἥ γε μὴν ξυναύξησισ τῶν ὀστέων τοιήδε γίνεται‧ οἷσι μὲν ἂν τὸ κατὰ τὸ σφυρὸν ὀστέον τὸ τῆσ κνήμησ ἐκστῇ, τούτοισι μὲν τὰ τοῦ ποδὸσ ὀστέα ἥκιστα ξυναύξεται, ταῦτα γὰρ ἐγγυτάτω τοῦ τρώματόσ ἐστι, τὰ δὲ τῆσ κνήμησ ὀστέα αὔξεται μὲν, οὐ πολὺ δὲ ἐνδεεστέρωσ, αἱ μέντοι σάρκεσ μινύθουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 53.5)
Οἷσι δ’ ἂν κατὰ μὲν τὸ σφυρὸν μένῃ τὸ ἄρθρον κατὰ φύσιν, κατὰ δὲ τὸ γόνυ ἐξεστήκῃ, τούτοισι τὸ τῆσ κνήμησ ὀστέον οὐκ ἐθέλει ξυναύξεσθαι ὁμοίωσ, ἀλλὰ βραχύτατον γίνεται, τοῦτο γὰρ ἐγγυτάτω τοῦ τρώματόσ ἐστιν‧ τοῦ μέντοι ποδὸσ τὰ ὀστέα μινύθει μὲν, ἀτὰρ οὐχ ὁμοίωσ, ὥσπερ ὀλίγον τι πρόσθεν εἴρηται, ὅτι τὸ ἄρθρον τὸ παρὰ τὸν πόδα σῶόν ἐστιν‧ εἰ δέ οἱ χρέεσθαι ἠδύναντο, ὥσπερ καὶ τῷ κυλλῷ, ἔτι ἂν ἧσσον ἐμινύθει τὰ τοῦ ποδὸσ ὀστέα τούτοισιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 53.6)
Οἷσι δ’ ἂν κατὰ τὸ ἰσχίον ἡ ἐξάρθρησισ γένηται, τούτοισι τοῦ μηροῦ τὸ ὀστέον οὐκ ἐθέλει ξυναύξεσθαι ὁμοίωσ, τοῦτο γὰρ ἐγγυτάτω τοῦ τρώματόσ ἐστιν, ἀλλὰ βραχύτερον τοῦ ὑγιέοσ γίνεται‧ τὰ μέντοι τῆσ κνήμησ ὀστέα οὐχ ὁμοίωσ τούτοισιν ἀναυξέα γίνεται, οὐδὲ τὰ τοῦ ποδὸσ, διὰ τοῦτο δὲ, ὅτι τὸ τοῦ μηροῦ ἄρθρον τὸ παρὰ τὴν κνήμην ἐν τῇ ἑωυτοῦ φύσει μένει, καὶ τὸ τῆσ κνήμησ τὸ παρὰ τὸν πόδα‧ σάρκεσ μέντοι μινύθουσι παντὸσ τοῦ σκέλεοσ τούτοισιν‧ εἰ μέντοι χρέεσθαι τῷ σκέλεϊ ἠδύναντο, ἔτι ἂν μᾶλλον τὰ ὀστέα ξυνηυξάνετο, ὡσ καὶ πρόσθεν εἴρηται, πλὴν τοῦ μηροῦ, κἂν ἧσσον ἄσαρκα εἰή, ἀσαρκότερα δὲ πολλῷ ἢ εἰ ὑγιέα ἦν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 53.7)
Οἷσι δὲ ἂν ἐν γαστρὶ ἐοῦσιν ἐξαρθρήσῃ τοῦτο τὸ ἄρθρον, ἢ ἔτι ἐν αὐξήσει ἐοῦσι βίῃ ἐκπεσὸν ἤδη μὴ ἐμπέσῃ, ἢ καὶ ὑπὸ νούσου ἐξαρθρήσῃ τοῦτο τὸ ἄρθρον καὶ ἐκπαλήσῃ ̔πολλὰ γὰρ τοιαῦτα γίνεται, καὶ ἐνίων μὲν τῶν τοιούτων ἢν ἐπισφακελίσῃ ὁ μηρὸσ, ἐμπυήματα χρόνια καὶ ἔμμοτα γίνεται, καὶ ὀστέων ψιλώσιεσ ἐνίοισιν̓, ὁμοίωσ δὲ καὶ οἷσιν ἐπισφακελίζει, καὶ οἷσι μὴ ἐπισφακελίζει, τοῦ μηροῦ τὸ ὀστέον πολλῷ βραχύτερον γίνεται, καὶ οὐκ ἐθέλει ξυναύξεσθαι, ὥσπερ τοῦ ὑγιέοσ‧ τὰ μέντοι τῆσ κνήμησ βραχύτερα μὲν γίνεται, ἢ τὰ τῆσ ἑτέρησ, ὀλίγῳ δὲ, διὰ τὰσ αὐτὰσ προφάσιασ, αἳ καὶ πρόσθεν εἴρηνται‧ ὁδοιπορέειν τε δύνανται οἱ τοιοῦτοι, οἱ μέν τινεσ αὐτῶν τοῦτον τὸν τρόπον, ὥσπερ οἷσι τετελειωμένοισιν ἐξέπεσε καὶ μὴ ἐνέπεσεν, οἱ δὲ καὶ βαίνουσι μὲν παντὶ τῷ ποδὶ, διαῤῬέπουσι δὲ ἐν τῇσιν ὁδοιπορίῃσιν, ἀναγκαζόμενοι διὰ τὴν βραχύτητα τοῦ σκέλεοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 55.6)
Οἷσι δ’ ἂν νηπίοισιν ἔτι ἐοῦσι τὸ ἄρθρον οὕτωσ ὀλισθάνον μὴ ἐμπέσῃ, ἢ καὶ ἐκ γενεῆσ οὕτω γένηται, καὶ τούτοισι τὸ τοῦ μηροῦ ὀστέον μᾶλλόν τι μινύθει, ἢ τὰ τῆσ κνήμησ καὶ τὰ τοῦ ποδόσ‧ ἥκιστα μὴν ἐν τούτῳ τῷ τρόπῳ τοῦ ὀλισθήματοσ ὁ μηρὸσ μειοῦται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 60.5)
Προσέχειν δὲ καὶ ἐν τῇ ἰητρείῃ τοισίδε χρή‧ ἀπωθέειν μὲν καὶ κατορθοῦν τῆσ κνήμησ τὸ κατὰ τὸ σφυρὸν ὀστέον, τὸ ἔξωθεν, ἐσ τὸ ἔσω μέροσ, ἀντωθέειν δὲ ἐσ τὸ ἔξω μέροσ τὸ τῆσ πτέρνησ τὸ κατὰ τὴν ἴξιν, ὅκωσ ἀλλήλοισ ἀπαντήσῃ τὰ ὀστέα τὰ ἐξίσχοντα κατὰ μέσον τε καὶ πλάγιον τὸν πόδα‧ τοὺσ δ’ αὖ δακτύλουσ ἀθρόουσ ξὺν τῷ μεγάλῳ δακτύλῳ ἐσ τὸ εἴσω μέροσ ἐγκλίνειν καὶ περιαναγκάζειν οὕτωσ‧ ἐπιδεῖν δὲ κηρωτῇ ἐῤῬητινωμένῃ εὖ, καὶ σπλήνεσι, καὶ ὀθονίοισι μαλθακοῖσι, μὴ ὀλίγοισι, μηδὲ ἄγαν πιέζοντα‧ οὕτω δὲ τὰσ περιαγωγὰσ ποιέεσθαι τῆσ ἐπιδέσιοσ, ὥσπερ καὶ τῇσι χερσὶν ἡ κατόρθωσισ ἦν τοῦ ποδὸσ, ὅκωσ ὁ ποὺσ ὀλίγῳ μᾶλλον ἐσ τὸ βλαισὸν Ῥέπων φαίνηται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 62.5)
Ὅσοισι δ’ ἂν κνήμησ ὀστέα ἐξαρθρήσαντα καὶ ἕλκοσ ποιήσαντα τελείωσ ἐξίσχῃ κατὰ τὰ παρὰ τὸν πόδα ἄρθρα, εἴτε ἔσω Ῥέψαντα, εἴτε μέντοι καὶ ἔξω, τὰ τοιαῦτα μὴ ἐμβάλλειν, ἀλλ’ ἐᾷν τὸν βουλόμενον τῶν ἰητρῶν ἐμβάλλειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 63.1)
Ὅσοισι δ’ ἂν κνήμησ ὀστέον, ἕλκοσ ποιησάμενον παρὰ τὸ γόνυ, ἔξω ἐξίσχῃ, ἤν τε ἐσ τὸ ἔξω μέροσ, ἤν τε ἐσ τὸ ἔσω, τούτοισιν ἢν μέν τισ ἐμβάλῃ, ἔτι ἑτοιμότεροσ ὁ θάνατόσ ἐστιν, ἤπερ τοῖσιν ἑτέροισι, καίπερ κἀκείνοισιν ἕτοιμοσ ἐών.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 65.1)
Ἀποσφακελίσιεσ μέντοι σαρκῶν, καὶ ἐν τρώμασιν αἱμοῤῬόοισι γενομένοισιν ἀποσφιγχθεῖσιν ἰσχυρῶσ, καὶ ἐν ὀστέων κατήγμασι πιεχθεῖσι μᾶλλον τοῦ καιροῦ, καὶ ἐν ἄλλοισι δεσμοῖσι βιαίοισιν ἀποληφθέντα ἀποπίπτει πολλοῖσι, καὶ οἱ πολλοὶ περιγίνονται τῶν τοιούτων, καὶ οἷσι μηροῦ μέροσ τι ἀποπίπτει, καὶ τῶν σαρκῶν καὶ τοῦ ὀστέου, καὶ οἷσι βραχίονοσ, ἧσσον δέ‧ πήχεόσ τε καὶ κνήμησ ἀποπεσούσησ, καὶ ἔτι εὐφόρωσ περιγίνονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 69.1)
Κνήμησ δὲ ὀστέα ἐκ τοιούτου μελασμοῦ, μάλα κατὰ μέσην τὴν κνήμην ἐόντα, ἑξηκοσταῖά μοι ἀπέπεσεν, ὅσα ἐψιλώθη αὐτέων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 69.5)
Ἢν δὲ μὴ ἐμπέσῃ, τοῖσι μὲν ὄπισθεν, ξυγκάμπτειν οὐ δύνανται, ἀτὰρ οὐδὲ τοῖσιν ἄλλοισι πάνυ‧ μινύθει δὲ μηροῦ καὶ κνήμησ τοὔμπροσθεν‧ ἢν δὲ ἐσ τὸ ἔσω, βλαισότεροι, μινύθει δὲ τὰ ἔξω‧ ἢν δὲ ἐσ τὸ ἔξω, γαυσότεροι, χωλοὶ δὲ ἧσσον, κατὰ γὰρ τὸ παχύτερον ὀστέον ὀχέει, μινύθει δὲ τὰ ἔσω, Ἐκ γενεῆσ δὲ καὶ ἐν αὐξήσει κατὰ λόγον τὸν πρόσθεν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 82.5)
Τὰ δὲ τῆσ κνήμησ ξυγκοινωνέοντα, καὶ ἐκπεσόντα ἐκ γενεῆσ, ἢ καὶ ἐν αὐξήσει ἐξαρθρήσαντα, ταὐτὰ ἃ καὶ ἐν χειρί.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 85.1)

SEARCH

MENU NAVIGATION