헬라어 문장 내 검색 Language

ἐφ̓ ᾧ καὶ ξυνετίθει λόγον Αἴσωποσ τοιοῦτον, ὡσ τὰ ὄρνεα ξυνῆλθε πρὸσ τὴν γλαῦκα καὶ ἐδεῖτο τῆσ μὲν ἀπὸ τῶν οἰκοδομημάτων σκέπησ ἀπανίστασθαι, πρὸσ δὲ τὰ δένδρα τὴν καλιάν, ὥσπερ καὶ αὐτά, καὶ τοὺσ τούτων μεταπήγνυσθαι κλῶνασ, ἀφ̓ ὧν καὶ ᾅδειν ἔστιν εὐσημότερον·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ. 22:4)
σὺ δ’ ἀμφὶ βωμούσ, ὦ γύναι, δαφνηφόρουσ λαβοῦσα κλῶνασ, εὐτέκνουσ εὔχου θεοῖσ χρησμούσ μ’ ἐνεγκεῖν ἐξ Ἀπόλλωνοσ δόμων.
(에우리피데스, Ion, episode 5:18)
στέφανοσ δὲ ἐπίκειταί οἱ τῇ κεφαλῇ μεμιμημένοσ ἐλαίασ κλῶνασ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 11 2:2)
λιβανωτὸν γὰρ ὁμοῦ πυροῖσ μεμαγμένοισ μέλιτι θυμιῶσιν ἐπὶ τῶν βωμῶν, τιθέασι δὲ καὶ κλῶνασ ἐλαίασ ἐπ’ αὐτῶν καὶ οἴνῳ χρῶνται σπονδῇ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 15 15:3)
τὰ δὲ τοῦ δένδρου ταῖσ μὲν ῥίζαισ ἀγαθά, ταῖσ δὲ βλάσταισ πονηρά, οἱο͂ν καὶ ἡ κόπροσ πάντων τῶν φυτῶν ταῖσ μὲν ῥίζαισ ἀγαθὸν παραβαλλομένη, εἰ δ’ ἐθέλοισ ἐπὶ τοὺσ πτόρθουσ καὶ τοὺσ νέουσ κλῶνασ ἐπιβάλλειν, πάντα ἀπόλλυσιν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 194:7)
"σύγκειται δ’ οὕτω χθὼν ἡ παλὰσ γῆ, πυρὶ κατῃθαλωμένη κεύθει κελαινὸν αἷμα Διονύσου θεοῦ, ἔχουσα κλῶνασ Ἰσθμικοὺσ ἀνὰ στόμα.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 15:7)
ὁρᾷσ παρὰ ῥείθροισι χειμάρροισ ὅσα δένδρων ὑπείκει, κλῶνασ ὡσ ἐκσῴζεται, τὰ δ’ ἀντιτείνοντ’ αὐτόπρεμν’ ἀπόλλυται.
(소포클레스, Antigone, episode 1:15)
τρὶσ ἐννέ’ αὐτῇ κλῶνασ ἐξ ἀμφοῖν χεροῖν τιθεὶσ ἐλαίασ τάσδ’ ἐπεύχεσθαι λιτάσ.
(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode 5:23)
ἔνιοι δὲ καὶ πόαν σιτοῦνται καὶ κλῶνασ ἁπαλοὺσ καὶ λωτὸν καὶ καλάμου ῥίζαν·
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 2 3:4)
θάμνου ποτ’ ἄκρουσ ἀμφὶ κλῶνασ ἥμενοσ τέττιξ πτερῷ, φλέγοντοσ ἡλίου μέσου, νηδὺν ῥαπίζων, δαίδαλ’ αὐτουργῷ μέλει ἡδὺσ κατωργάνιζε τῆσ ἐρημίασ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2641)
ναὶ μὴν Ἡράκλειτον ἐπέπλεκεν, ὡσ ἀπ’ ἀκάνθησ εἳσ ῥόδον,1 οἰνάνθη δ’ ὥσ τισ ἔθαλλε Δίων χρυσάνθη δὲ κόμαισι κρόκον Θήρωνα συνῆψεν ἐν δ’ ἔβαλ’ ἑρπύλλου κλωνίον Οὐλιάδην, ἁβροκόμην δὲ Μυΐσκον, ἀειθαλὲσ ἔρνοσ ἐλαίησ ἱμερτοὺσ δ’ Ἀρέτου κλῶνασ ἀπεδρέπετο.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 256 1:1)
λαβόντα οὖν τὴν κύνα καὶ ταύτην μετὰ τῶν ἄλλων δῆσαι ἄπωθεν ἀπὸ τῆσ εὐνῆσ πολὺ καὶ εἰσ τοὺσ ὁρ́μουσ ἐμβαλέσθαι τὰσ ἄρκυσ, ἐπιβάλλοντα τοὺσ βρόχουσ ἐπὶ ἀποσχαλιδώματα τῆσ ὕλησ δίκρα τῆσ δὲ ἄρκυοσ αὐτῆσ μακρὸν προήκοντα κόλπον ποιεῖν, ἀντηρίδασ ἔνδοθεν ἑκατέρωθεν ὑφιστάντα κλῶνασ, ὅπωσ ἂν εἰσ τὸν κόλπον διὰ τῶν βρόχων αἱ αὐγαὶ τοῦ φέγγουσ ὡσ μάλιστα ἐνέχωσιν, ἵνα προσθέοντι ὡσ φανότατον ᾖ τὸ ἔσω·
(크세노폰, Minor Works, Κυνηγετικός, chapter 10 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION