헬라어 문장 내 검색 Language

Ἢν δὲ μὴ δοκέῃ τάμνειν φλέβα, ψύξιοσ πολλῆσ καὶ νάρκησ καὶ ἀναισθήσιοσ ἀμφισχούσησ τὸν ἄνθρωπον, ὑποκλύζειν ἐσ κένωσιν τοῦ πλήθεοσ τῶν ἐν τοῖσι ἐντέροισι ̔τὰ πολλὰ γὰρ ὑπ’ ἀδηφαγίησ καὶ οἰνοφλυγίησ παραπλῆγεσ γίγνονταἰ, καὶ εἰσ τὴν ἀντίσπασιν τῶν τὴν κεφαλὴν ἀμφεχόν των χυμῶν· ἔστω δὲ τὸ κλύσμα δριμὺ, καὶ φλεγμάτων καὶ χολῆσ ἀγωγὸν, ὡσ μὴ νίτρον ἔχειν μοῦνον, ἀλλὰ καὶ εὐφόρβιον, ὅσον ὁλκῆσ τριώβολον, ἐσ τόδε ξύνηθεσ πλῆθοσ τοῦ κλύσματοσ, καὶ κολοκυνθίδοσ τὸ ἐντόσ, ἢ κενταυρίου τῆσ κόμησ ἀφεψήματοσ εἰσ ἔλαιον, ἧ ὕδωρ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.160)
ἄριστον δὲ κλύσμα καὶ τὸ τοιόνδε · τοῦ μέλιτοσ τῷ ξυνήθει πήγανον ξὺν τῷ λίπαϊ ἑψηθὲν, καὶ τερμίνθου τοῦ δένδρεοσ τῆσ Ῥητίνησ, καὶ ἁλῶν ἀντὶ νίτρου, καὶ ὑσσώπου ἐψήματοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.161)
ἐπεὰν τοὺσ κλυστῆρασ πλήσωνται τοῦ ἀπὸ κέδρου ἀλείφατοσ γινομένου, ἐν ὦν ἔπλησαν τοῦ νεκροῦ τὴν κοιλίην, οὔτε ἀναταμόντεσ αὐτὸν οὔτε ἐξελόντεσ τὴν νηδύν, κατὰ δὲ τὴν ἕδρην ἐσηθήσαντεσ καὶ ἐπιλαβόντεσ τὸ κλύσμα τῆσ ὀπίσω ὁδοῦ ταριχεύουσι τὰσ προκειμένασ ἡμέρασ, τῇ δὲ τελευταίῃ ἐξιεῖσι ἐκ τῆσ κοιλίησ τὴν κεδρίην τὴν ἐσῆκαν πρότερον.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 87 3:1)
ὅταν δὲ συντελέσῃ, φέρουσα παρέθηκε παρὰ τὸ κλύσμα τοῦ κύματοσ, ὅπου προσπίπτουσα μαλακῶσ ἡ θάλασσα τὸ μὲν οὐ καλῶσ ἀραρὸσ ἐδίδαξεν ἀκέσασθαι καὶ καταπυκνῶσαι, χαλώμενον ὁρῶσαν ὑπὸ τῆσ πληγῆσ τὰ δ’ ἡρμοσμένα κατασφίγγει καὶ πήγνυσιν, ὥστε καὶ λίθῳ καὶ σιδήρῳ δυσδιάλυτον εἶναι καὶ δύστρωτον.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 35 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION