헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καῖ Ἀλέξανδροσ γυμνὸν ἐν κλοιῷ δήσαντα οὕτωσ ἄγειν ἐκέλευσε καὶ καταστήσαντα ἐν δεξιᾷ τῆσ ὁδοῦ, ᾗ αὐτόσ τε καὶ ἡ στρατιὰ παρελεύσεσθαι ἔμελλε.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 30 3:3)
Ἀριστόβουλοσ δὲ τοὺσ ἀμφὶ Σπιταμένην τε καὶ Δαταφέρνην Πτολεμαίῳ ἀγαγεῖν Βῆσσον καὶ παραδοῦναι Ἀλεξάνδρῳ γυμνὸν ἐν κλοιῷ δήσαντασ.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 30 5:4)
πολὺ δὲ μᾶλλον ὑμᾶσ θαυμάζω καὶ ἐλεῶ τῆσ χαλεπῆσ καὶ παρανόμου δουλείασ, ἐν ᾗ ζεύξαντεσ αὑτοὺσ ἔχετε, οὐχ ἑνὶ δεσμῷ μόνον περιβαλόντεσ οὐδὲ δυσίν, ἀλλὰ μυρίοισ, ὑφ̓ ὦν ἄγχεσθε καὶ πιέζεσθε πολὺ μᾶλλον τῶν ἐν ἁλύσει τε καὶ κλοιῷ καὶ πέδαισ ἑλκομένων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΤΩΝ ΕΝ ΚΙΛΙΚΙΑΙ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. 12:1)
πόσοι Μίδαι καὶ Κροῖσοι καὶ Πακτωλοὶ ὅλοι μετέπεισαν αὐτὸν ἀφεῖναι μὲν τὴν ἐκ παίδων φίλην καὶ σύντροφον ἐλευθερίαν, πρὸσ αὐτῷ δὲ ἤδη τῷ Αἰακῷ γενόμενον καὶ μονονουχὶ τὸν ἕτερον πόδα ἐν τῷ πορθμείῳ ἔχοντα παρέχειν ἑαυτὸν ἕλκεσθαι καὶ σύρεσθαι καθάπερ ὑπὸ κλοιῷ τινι χρυσῷ τὸν αὐχένα δεθέντα;
(루키아노스, Apologia 2:3)
παρὰ πόδασ τοιγαροῦν τῆσ λιχνείασ ταύτησ τἀπίχειρα, καὶ ὥσπερ οἱ πίθηκοι δεθεὶσ κλοιῷ τὸν τράχηλον ἄλλοισ μὲν γέλωτα παρέχεισ, σεαυτῷ δὲ δοκεῖσ τρυφᾶν, ὅτι ἔστι σοι τῶν ἰσχάδων ἀφθόνωσ ἐντραγεῖν.
(루키아노스, De mercede, (no name) 24:8)
ὡσ δὲ τοῦτο εἶπεν, ἀπήγετο εὐθὺσ ἐσ τὸ δεσμωτήριον, καὶ ἀχθεὶσ παρὰ τὸν Ἀντίφιλον τοῦτο γοῦν μόλισ, πολλὰ ἱκετεύσασ τὸν δεσμοφύλακα, ἐξειργάσατο παρ’ αὐτοῦ, πλησίον τῷ Ἀντιφίλῳ καὶ ὑπὸ τῷ αὐτῷ κλοιῷ δεδέσθαι.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 31:3)
ἔγραψε δὲ καὶ βλάβησ τετραπόδων νόμον, ἐν ᾧ καὶ κύνα δακόντα παραδοῦναι κελεύει κλοιῷ τριπήχει δεδεμένον·
(플루타르코스, Σόλων, chapter 24 1:5)
καὶ νῦν ὁ πατήρ μου ἐπεσάσσετο ὑμᾶσ κλοιῷ βαρεῖ, κἀγὼ προσθήσω ἐπὶ τὸν κλοιὸν ὑμῶν. ὁ πατήρ μου ἐπαίδευσεν ὑμᾶσ ἐν μάστιξιν, ἐγὼ δὲ παιδεύσω ὑμᾶσ ἐν σκορπίοισ.
(70인역 성경, 열왕기 상권 12:12)
τοιγὰρ ὑπὸ ζοφίαισιν Ἐρινύσιν ἀμμέσον ἧπται Κωκυτοῦ κλοιῷ λαιμὸν ἀπαγχόμενοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 377 1:2)
ὁ πρὶν ἀελλοπόδων λάμψασ πλέον Αἰετὸσ ἵππων, ὁ πρὶν ὑπαὶ μίτραισ κῶλα καθαψάμενοσ, ὃν Φοίβου χρησμῳδὸσ ἀέθλιον ἔστεφε Πυθώ, ὀρνύμενον πτανοῖσ ὠκυπέταισ ἴκελον, καὶ Νεμέη βλοσυροῖο τιθηνήτειρα λέοντοσ, Πῖσά τε, καὶ δοιὰσ ᾐόνασ Ἰσθμὸσ ἔχων, νῦν κλοιῷ δειρὴν πεπεδημένοσ, οἱᾶ χαλινῷ, καρπὸν ἐλᾷ Δηοῦσ ὀκριόεντι λίθῳ, ἴσαν μοῖραν ἔχων Ἡρακλέι·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 191)
πῶσ, οἵγε ὥσπερ τοὺσ δάκνοντασ κύνασ κλοιῷ δήσαντεσ παραδιδόασιν, οὕτω κἀκεῖνοι ὑμᾶσ παραδόντεσ τῷ ἠδικημένῳ τούτῳ δήμῳ οἴχονται ἀπιόντεσ;
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 4 47:4)
ἐκ τούτου μέντοι ἤδη δεδεμένοσ καὶ τὼ χεῖρε καὶ τὸν τράχηλον ἐν κλοιῷ μαστιγούμενοσ καὶ κεντούμενοσ αὐτόσ τε καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ κατὰ τὴν πόλιν περιήγοντο.
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Γ, chapter 3 13:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION