헬라어 문장 내 검색 Language

φέρε νυν ἐνέγκω κλινίδιον νῷν.
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene 2:3)
ζωγρῆσαι μὲν οὖν αὐτὸν οὐ κατίσχυσαν ἑ̓́φθασε γὰρ αὑτὸν διαχειρισάμενοσ, ὅπωσ μὴ ζῶν ὑποχείριοσ γένηται τοῖσ πολεμίοισ’, τὸ δὲ σῶμα αὐτοῦ θέντεσ ἐπὶ κλινίδιον καὶ συγκατακαλύψαντεσ εὐτελεῖ τρίβωνι κατὰ τὰσ πύλασ ἐξήνεγκαν καὶ λαθόντεσ τοὺσ ἀκροβολιζομένουσ παρέδωκαν Ἀντιγόνῳ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 46 7:2)
ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ὁ υἱὸσ τοῦ ἀνθρώπου ἐξουσίαν ἔχει ἐπὶ τῆσ γῆσ ἀφιέναι ἁμαρτίασ ‐ εἶπεν τῷ παραλελυμένῳ Σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἄρασ τὸ κλινίδιόν σου πορεύου εἰσ τὸν οἶκόν σου.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 3 194:1)
καὶ Ἀριστόδημοσ ὁ Ἀργεῖοσ εἰσ ὑπερῷον οἴκημα θύραν ἔχον ἐπιρρακτήν, ἧσ ἐπάνω τιθεὶσ τὸ κλινίδιον ἐκάθευδε μετὰ τῆσ ἑταίρασ·
(플루타르코스, Ad principem ineruditum, chapter, section 4 11:1)
Καὶ γὰρ ὁ μὲν τῷ σώματι νοσῶν εὐθὺσ ἐνδοὺσ καὶ καθεὶσ ἑαυτὸν εἰσ τὸ κλινίδιον ἡσυχίαν ἄγει θεραπευόμενοσ, ἂν δέ που μικρὸν ἐξᾴξῃ καὶ διασκιρτήσῃ τὸ σῶμα φλεγμονῆσ προσπεσούσησ, εἰπών τισ τῶν παρακαθημένων πράωσ, μέν’, ὦ ταλαίπωρ’, ἀτρέμα σοῖσ ἐν δεμνίοισ, ἐπέστησε καὶ κατέσχεν.
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 2:2)
Καὶ γὰρ ὁ μὲν τῷ σώματι νοσῶν εὐθὺσ ἐνδοὺσ καὶ καθεὶσ εἰσ τὸ κλινίδιον ἑαυτὸν ἡσυχίαν ἄγει θεραπευόμενοσ·
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 6:1)
καὶ παίσασ διὰ τῆσ κοιλίασ ἑαυτὸν ἀφῆκεν εἰσ τὸ κλινίδιον.
(플루타르코스, Antony, chapter 76 4:5)
ἐπανελθόντοσ δὲ τοῦ Βούτα καὶ φράσαντοσ πολλὴν ἡσυχίαν περὶ τοὺσ λιμένασ εἶναι, προσέταξεν αὐτῷ τὴν θύραν κλεῖσαι, καὶ καθῆκεν ἑαυτὸν εἰσ τὸ κλινίδιον ὡσ τὸ λοιπὸν ἔτι τῆσ νυκτὸσ ἀναπαυσόμενοσ.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 70 4:2)
τῶν δὲ κοράκων οἱ πολλοὶ μὲν ἐπὶ τῆσ θυρίδοσ διεκάθηντο φθεγγόμενοι θορυβῶδεσ, εἷσ δὲ καταβὰσ ἐπὶ τὸ κλινίδιον ἐγκεκαλυμμένου τοῦ Κικέρωνοσ ἀπῆγε τῷ στόματι κατὰ μικρὸν ἀπὸ τοῦ προσώπου τὸ ἱμάτιον.
(플루타르코스, Cicero, chapter 47 6:1)
ἄλλο δ’ ὄργανον μηδὲν προσφέρεσθαι, οὐ πολεμῶν δήπου τερέτροισ καὶ σκεπάρνοισ καὶ ὅσα λεπτουργεῖν πέφυκεν ἀλλ’ εἰδὼσ ὅτι διὰ τοιούτων ἔργων οὐκ εἰσοίσεισ κλινίδιον ἐπίχρυσον οὐδὲ τολμήσεισ εἰσ οἰκίαν λιτὴν ἀργυρᾶσ εἰσενεγκεῖν τραπέζασ καὶ δάπιδασ ἁλουργοὺσ καὶ λίθουσ πολυτελεῖσ·
(플루타르코스, De esu carnium II, section 2 8:1)
καὶ γὰρ ἡ γυνὴ λυπεῖ καὶ τὸν ἰατρὸν αἰτιῶνται καὶ δυσχεραίνουσι τὸ κλινίδιον, φίλων δ’ ὃ τ̓ ἐλθὼν λυπρὸσ ὅ τ’ ἀπιὼν βαρύσ, ὡσ ὁ Ιὤν φησίν.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 3 2:6)
σώματοσ ἀντιτείνοντοσ καὶ κατασπῶντοσ ἐπὶ τὸ κλινίδιον καὶ τὴν ἡσυχίαν οἱ μὲν ὑπὸ λαιμαργίασ καὶ φιληδονίασ ἐμβάλλουσιν ἑαυτοὺσ ἐπὶ τὰ βαλανεῖα καὶ σπεύδουσιν ἐπὶ τὰσ προπόσεισ, ὥσπερ εἰσ πολιορκίαν ἐπισιτιζόμενοι καὶ δεδιότεσ μὴ φθάσῃ καταλαβὼν αὐτοὺσ·
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 11 3:1)
διὸ κλινίδιον μὲν ἦν αὐτοῦ κείμενον ἐν τῷ θυρῶνι τῆσ οἰκίασ ὁ δὲ προσπεσὼν τοῖσ γόνασι τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἄδειαν εἶχε πληγῶν καὶ κολάσεωσ·
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 111 2:2)
διὸ κλινίδιον μὲν ἦν αὐτοῦ κείμενον ἐν τῷ θυρῶνι τῆσ οἰκίασ·
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 111 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION