헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πάντα γὰρ ὧν ἐμνήσθη λαβὼν ἐξέπλευσεν ‐ ἐπιστέλλων τε ὑπὲρ τῶν ἐκεῖ νῦν πραγμάτων ἓν μὲν εὐθὺσ καὶ σαφὲσ αἰσχύνεσθαί μοι δοκεῖ δηλοῦν ὅτι ὑμῖν κλητέον ἐστὶν αὐτούσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 6:4)
δεῖ οὖν μαντεύσασθαι πῶσ ποτ’ ἄνθρωποσ ἐξαπίνησ ἔχων κύλικα προβάλλει ζητήματα καθάπερ ἐν διατριβῇ λέγων, Ἀριστοτέλησ δὲ ἄλουτον καὶ κονιορτοῦ ἥκειν πλήρη τινὰ ἐπὶ τὸ συμπόσιόν φησιν ̓ ἔπειθ’ ὁ μὲν Ὅμηροσ ἐκδιδάσκει τίνασ κλητέον, εἰπὼν ὡσ τοὺσ ἀρίστουσ τε καὶ ἐντίμουσ χρὴ καλεῖν κίκλησκεν δὲ γέροντασ ἀριστῆασ Παναχαιῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 3 1:2)
δῆλον γὰρ ὡσ οὔτε ἀδελφὸν οὔτε γονέασ οὔτε γυναῖκα κλητέον οὔτ’ εἴ τισ ἰσοτίμωσ τινὰσ τούτοισ ἄγει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 4 1:1)
παρεῖχε δ’ αὐτοῖσ πολλὴν ἀπορίαν, πρῶτον μὲν εἰ πάντασ Ῥωμαίουσ ἐπὶ τὰ ὅπλα κλητέον καὶ τοὺσ ἀπεχθομένουσ τῇ πολιτείᾳ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 3 5:2)
εἴπερ ᾗ κακὸν ἀπεργάζεται κακὴν καλεῖσ, καὶ ᾗ ἀγαθὸν ἀγαθὴν κλητέον.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 77:9)
ἐὰν βοὸσ ἔκγονον φύσει ἵπποσ παρὰ φύσιν τέκῃ μόσχον, οὐ πῶλον κλητέον ἀλλὰ μόσχον·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 61:1)
κλητέον δὴ ταὐτὰ ὀνόματα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 65:3)
καὶ τῆσ γε μιμητικῆσ τὸ ἐπὶ τούτῳ μέροσ κλητέον ὅπερ εἴπομεν ἐν τῷ πρόσθεν, εἰκαστικήν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 121:1)
κλητέον.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 121:2)
τί δ’ ὅταν μήτε κατὰ νόμουσ μήτε κατὰ ἔθη πράττῃ τισ εἷσ ἄρχων, προσποιῆται δὲ ὥσπερ ὁ ἐπιστήμων ὡσ ἄρα παρὰ τὰ γεγραμμένα τό γε βέλτιστον ποιητέον, ᾖ δέ τισ ἐπιθυμία καὶ ἄγνοια τούτου τοῦ μιμήματοσ ἡγουμένη, μῶν οὐ τότε τὸν τοιοῦτον ἕκαστον τύραννον κλητέον;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 266:5)
παραμυθουμένῳ δ’ οὖν καὶ παραθαρρύνοντί σοι πειστέον, καὶ πρὸσ οἷσ θεοῖσ εἶπεσ τούσ τε ἄλλουσ κλητέον καὶ δὴ καὶ τὰ μάλιστα Μνημοσύνην.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 14:5)
κρείττω γὰρ αὐτὴν αὑτῆσ δικαίωσ φήσεισ προσαγορεύεσθαι, εἴπερ οὗ τὸ ἄμεινον τοῦ χείρονοσ ἄρχει σῶφρον κλητέον καὶ κρεῖττον αὑτοῦ.
(플라톤, Republic, book 4 259:2)
Ἕλληνασ μὲν ἄρα βαρβάροισ καὶ βαρβάρουσ Ἕλλησι πολεμεῖν μαχομένουσ τε φήσομεν καὶ πολεμίουσ φύσει εἶναι, καὶ πόλεμον τὴν ἔχθραν ταύτην κλητέον·
(플라톤, Republic, book 5 511:1)
καὶ στάσιν τὴν τοιαύτην ἔχθραν κλητέον.
(플라톤, Republic, book 5 512:1)
τοὺσ αὐτὸ ἄρα ἕκαστον τὸ ὂν ἀσπαζομένουσ φιλοσόφουσ ἀλλ’ οὐ φιλοδόξουσ κλητέον;
(플라톤, Republic, book 5 754:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION