헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καί φασιν ἐκ τούτου τὸ ὄροσ κληθῆναι Αἷμον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 6 3:21)
Νιόβησ δὲ καὶ Διόσ ᾗ πρώτῃ γυναικὶ Ζεὺσ θνητῇ ἐμίγη παῖσ Ἄργοσ ἐγένετο, ὡσ δὲ Ἀκουσίλαόσ φησι, καὶ Πελασγόσ, ἀφ’ οὗ κληθῆναι τοὺσ τὴν Πελοπόννησον οἰκοῦντασ Πελασγούσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1 1:6)
ἐπί τε τούτοισ, μεγίστοισ δὴ φανεῖσι καὶ ἐσ ἔκπληξιν ἅπαντασ ἐμβαλοῦσιν, εἷλε καὶ Αἴγυπτον ἐπιπλεύσασ, ἣ χρονιωτάτη τε ἦν ἐσ τότε καὶ δυνατωτάτη μετὰ Ἀλέξανδρον ἀρχὴ καὶ μόνη Ῥωμαίοισ ἔλειπεν ἐσ τὰ νῦν ὄντα, ὥστε Σεβαστὸσ εὐθὺσ ἐπὶ τοῖσ ἔργοισ, ἔτι περιών, ὅδε πρῶτοσ ὀφθῆναί τε Ῥωμαίοισ καὶ κληθῆναι πρὸσ αὐτῶν, αὐτόσ τε ἑαυτόν, ὥσπερ Γάιοσ καὶ ἐσ τὸ δυνατώτερον ἔτι Γαϊού, ἄρχοντα ἀποφῆναι τῇ τε πατρίδι καὶ τοῖσ ὑπ’ αὐτὴν ἔθνεσιν ἅπασιν, οὐδὲν αἱρέσεωσ ἢ χειροτονίασ ἢ προσποιήματοσ ἔτι δεηθείσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, PROOIMION 5:5)
οἷσ ἐπαρθεὶσ ὁ Πούνικοσ τὰ μέχρι ὠκεανοῦ κατέδραμε, καὶ Οὐέττωνασ ἐσ τὴν στρατείαν προσλαβὼν ἐπολιόρκει Ῥωμαίων ὑπηκόουσ τοὺσ λεγομένουσ Βλαστοφοίνικασ, οἷσ φασὶν Ἀννίβαν τὸν Καρχηδόνιον ἐποικίσαι τινὰσ ἐκ Λιβύησ, καὶ παρὰ τοῦτο κληθῆναι Βλαστοφοίνικασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 1:2)
Μιθριδάτησ δ’ ἐν Διοσκούροισ χειμάζων, ἥν τινα πόλιν οἱ Κόλχοι σύμβολον ἡγοῦνται τῆσ Διοσκούρων σὺν Ἀργοναύταισ ἐπιδημίασ, οὐδὲν σμικρόν, οὐδ’ οἱο͂ν ἐν φυγῇ, διενοεῖτο, ἀλλὰ τὸν Πόντον ὅλον ἐν κύκλῳ καὶ Σκύθασ ἐπὶ τῷ Πόντῳ καὶ τὴν Μαιώτιδα λίμνην ὑπερελθὼν ἐσ Βόσπορον ἐμβαλεῖν, τήν τε Μαχάρουσ τοῦ παιδὸσ ἀρχήν, ἀχαρίστου περὶ αὐτὸν γενομένου, παραλαβὼν αὖθισ ἐκ μετώπου Ῥωμαίοισ γενέσθαι, καὶ πολεμεῖν ἐκ τῆσ Εὐρώπησ οὖσιν ἐν τῇ Ἀσίᾳ, τὸν πόρον ἐν μέσῳ θέμενοσ, ὃν κληθῆναι νομίζουσι Βόσπορον Ιοὖσ διανηξαμένησ, ὅτε βοῦσ γενομένη κατὰ ζηλοτυπίαν Ἥρασ ἔφευγεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 5:7)
περιστάντων δὲ αὐτοὺσ τῶν Ἑλλήνων ἁπάντων, καὶ τῶν μὲν ὑπαρχόντων πολεμίων τότε πρῶτον λαβόντων ἐλπίδασ καὶ παροξυνθέντων ὑπὸ τῆσ τύχησ, ἐπελθόντων δὲ τῶν ἐκ Σικελίασ, μεταστάσησ δὲ τῆσ συμμαχίασ ὀλίγου δεῖν ἁπάσησ, καὶ νήσων καὶ ἠπείρου καὶ πάντων ὡσ εἰπεῖν πολεμίων καταστάντων καὶ πανταχόθεν κεκυκλωμένων, ἔτι δ’ ἀγνωμοσύνησ ἀπροσδοκήτου συμβάσησ ὥστε καὶ βασιλέα κληθῆναι κατὰ τῆσ πόλεωσ ὑπὸ τῶν ἀπ’ ἐκείνου σωθέντων ταῖσ ἀπὸ τῆσ πόλεωσ πράξεσι, προσγενομένου δὲ κἀκείνου μάλα ἀσμένωσ, καὶ συμπολεμοῦντοσ καὶ σώμασι καὶ ναυσὶ καὶ χρυσῷ καὶ τίνα γῆσ ἢ θαλάττησ οὐ παρέχοντοσ ἀφορμὴν τῷ πολέμῳ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 70:6)
κτησάμενοι τοίνυν τὴν ἀρχὴν οἱ μὲν οὕτωσ ἕκαστα διεῖλον ὥστε τὸν διοικήσαντα παρ’ αὐτοῖσ τοῖσ Ἕλλησι δίκαιον κληθῆναι μόνον Ἑλλήνων ἀπὸ τούτου καὶ μηδὲν δεῖν περιττότερον σύμβολον εἰπεῖν τῆσ ἐπωνυμίασ, ἣν δι’ ἐκείνου τότε ἡ πόλισ ἐκτήσατο, οἱ δ’ οὕτω τοὺσ παραδόντασ αὑτοὺσ διέθηκαν ὥστε κάλλιστ’ ἀνθρώπων ἀπελογήσαντο ὑπὲρ τῶν κατὰ καιρούσ τινασ αἰτιῶν γενομένων παρ’ ἐνίων τῇ πόλει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 80:7)
ἀλλ’ εἴ τινα χρὴ πόλιν θεῶν ὕπαρχον ἢ συγγενῆ προσειπεῖν ἢ τῆσ φύσεωσ τῆσ ἀνθρωπείασ εἰκόνα καὶ ὁρ́ον, ἥδ’ ἄν μοι δοκεῖ δικαίωσ κληθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 106:16)
ἔξεστι δ’ εἰπεῖν οὐ πολλὴν αὐτῇ μόνον εἶναι τὴν θάλατταν, ἀλλὰ καὶ πολλαπλῆν, τὸ μὲν πρὸσ βορέαν ἄνω πηγήν τινα καὶ ἀφορμὴν ἁπάσησ τῆσ πλοί̈μου, τὸ δ’ αὖ πρὸσ ἑσπέραν πορθμὸν τὸν μήκιστον καὶ χαριέστατον, τρίτον δὲ μέσον τούτων ἀμφοτέρων καὶ φύσει καὶ τόπῳ τοῦτο ὃ δὴ Προποντίδα κληθῆναι, πᾶν ὡσ εἰπεῖν αὐτὴ πεπλήρωκε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 2:13)
οὐ γὰρ ἂν αὐτὸσ ἐπὶ τούτοισ εἰσ τὴν πόλιν κληθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 10:13)
οἶμαι μὲν ὑπὸ τοῦ πλήθουσ ἑκατέρων τῶν εὐεργεσιῶν οὐκ ἔχειν νῦν διακρῖναι πότεροι πλείουσ καὶ μείζουσ εἰσενηνόχασιν ἡμῖν, τοῦτο μὲν ἡνίκα ἐνθυμηθῶ ὡσ ἄρα οἰκείωσ καὶ προθύμωσ ἐνέβαλον ἀμφότεροι καθ’ ἕκαστον ἔτοσ δεῦρο, τριάκοντα ἑξῆσ ὀλίγου δεῖν ἔτεσι, τοῦτο δὲ ὡσ ἡδέωσ καὶ ῥᾳδίωσ Δεκέλειαν ἐπετείχισαν ἡμῖν καὶ εἰσ Σικελίαν ἀπήντησαν καὶ πανταχοῦ πρὶν κληθῆναι παρῆσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 5:9)
οὐ γὰρ οὕτω γ’ ἀναίσθητοσ οὐδεὶσ οὐδ’ ἔξω τοῦ φρονεῖν, ὅστισ ἑνὸσ μὲν ἔθνουσ καὶ τούτου κακῶν μεστοῦ καὶ οὗ μυρίοι βασιλεῖσ ἤδη γεγόνασιν, ἀγάλλεσθαι κρατοῦντ’ αὐτὸν ἡγεῖται, τῆσ δ’ Ἑλλάδοσ, ἣ μόνη τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον οὐδένα πώποτ’ ἔσχεν αὑτῆσ κύριον, ταύτησ δ’ οὔτ’ ἐπιθυμεῖν βασιλέα κληθῆναι οὔθ’ ἃ πράττει πρὸσ ἄλλο τι τῶν πάντων ἔχειν τὴν ἀναφορὰν, ἢ ταῦτ’ ἐφεξῆσ τὰ ῥήματα συνθεῖναι, Βασιλεὺσ Ἑλλήνων Φίλιπποσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 3:14)
φέρε γὰρ πρὸσ θεῶν εἰ ὅτε ἦν ἐκεῖνα τὰ πράγματα, ὁ Θεμιστοκλῆσ καλούντων αὐτὸν τῶν Ἀθηναίων καὶ βοηθεῖν ὅ τι ἔχοι κελευόντων, ἄλλο μὲν οὐδὲν ᾔτησε, μήτε τυραννίδα μήτ’ ἔννομον βασιλείαν, τοσοῦτον δὲ μή τι διάκονόσ γε ὑπ’ αὐτῶν κληθῆναι, μηδὲ τοιοῦτον ὄνειδοσ λαβεῖν, ἐὰν καταστήσῃ τὰ πράγματα αὐτοῖσ, εἰ παρὼν ἔτυχε Πλάτων, τί ἂν τοῖσ Ἀθηναίοισ συνεβούλευσεν ὁ τοῖσ Συρακοσίοισ ταῦτα συμβουλεύων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 89:3)
<τούτου γὰρ οἰκήσαντοσ τὴν Ἀττικήν, ὡσ Ἀριστοτέλησ φησί, τοὺσ Ἀθηναίουσ Ιὤνασ κληθῆναι, καὶ Ἀπόλλωνα Πατρῷον αὐτοῖσ ὀνομασθῆναι.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., ἐκ τῶν Ἡρακλείδου περὶ Πολιτειῶν.3)
φασὶ γὰρ οἱ λόγιοι τῶν ἐκεῖ κατοικούντων Ἰταλόν τινα γενέσθαι βασιλέα τῆσ Οἰνωτρίασ, ἀφ’ οὗ τό τε ὄνομα μεταβαλόντασ Ἰταλοὺσ ἀντ’ Οἰνωτρῶν κληθῆναι καὶ τὴν ἀκτὴν ταύτην τῆσ Εὐρώπησ Ἰταλίαν τοὔνομα λαβεῖν, ὅση τετύχηκεν ἐντὸσ οὖσα τοῦ κόλπου τοῦ Σκυλλητικοῦ καὶ τοῦ Λαμητικοῦ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 149:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION