헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπειδὴ δὲ κατέστρεψεν εἰσ φιλανθρωπίαν τοὺσ λόγουσ, καὶ τὸ συκοφάντημα ὃ προειρήκει κατ’ ἐμοῦ πρὸσ τοὺσ συμπρέσβεισ οὗτοσ, ὡσ ἐσομένου πολέμου καὶ διαφορᾶσ αἰτίου, διέπιπτεν αὐτῷ, ἐνταῦθα ἤδη καὶ παντελῶσ ἐξιστάμενοσ αὑτοῦ καταφανὴσ ἦν, ὥστε καὶ κληθέντων ἡμῶν ἐπὶ ξένια δεινῶσ ἀσχημονεῖν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 391)
τὴν δὲ Τιτάνων καὶ τῶν Ὀλυμπίων θεῶν κληθέντων μάχην οὐχ ἥδιον ἐμοὶ γοῦν λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 3:6)
νῦν δ’ οὐδείσ ἐστιν ὅστισ οὐκ ἂν συμφήσαι τὸ μὴ οὐ τὰ μέγιστ’ ἀνθρώποισ καὶ κάλλιστ’ ἐκ θεῶν ἅμα τε ἔξω τέχνησ εἶναι καὶ τέχνησ κρείττω, καὶ τοῦθ’ οὕτω παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποισ καὶ δεξιοῖσ καὶ πολλοῖσ κεκράτηκεν ὥσθ’ ὅσα μὲν τῶν ἑπτὰ σοφῶν κληθέντων οὕτωσ ἐν τοῖσ πᾶσιν ὄντων εὐαριθμήτων εἶπέ τισ ἢ συνεβούλευσεν, ἢ τῶν ἄλλων οὓσ ἐπὶ παιδείᾳ θαυμάζομεν ὡσ πρώτουσ, οὐδεὶσ προστίθησι θεῷ, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἀνδρὸσ ὄνομα ἑκάστοισ ἐπιφημίζεται ἃ δ’ ἂν αἱ Πυθοῖ προμάντεισ φῶσιν, ἐπειδὰν ἐκστῶσιν ἑαυτῶν, ταῦθ’ ὡσ ὁ Πύθιοσ εἶπε καὶ Πλάτων καὶ ἅπαντεσ λέγουσι καίτοι τίνα ἐπίστανται δή που τέχνην τότε, αἵ γε οὐχ οἱαῖ́ τέ εἰσι φυλάττειν οὐδὲ μεμνῆσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 9:5)
καὶ γὰρ ἦν περὶ ἑξηκοστόν, καὶ ἐκλήθην ὕστα‐ τοσ ἁπάντων τῶν ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ κληθέντων, ἡνίχ’ οἱ μὲν πρεσβύτεροι τῶν δημοτῶν ἀπεληλύθεσαν εἰσ τοὺσ ἀγρούσ·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 12:1)
πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι γεγράφασιν οἱ μὲν ἄντικρυσ ἐγκωμιάζοντεσ τὸν ποιητὴν ἅμα καὶ δηλοῦντεσ ἔνια τῶν ὑπ̓ αὐτοῦ λεγομένων, οἱ δὲ αὐτὸ τοῦτο τὴν διάνοιαν ἐξηγούμενοι, οὐ μόνον Ἀρίσταρχοσ καὶ Κράτησ καὶ ἕτεροι πλείουσ τῶν ὕστερον γραμματικῶν κληθέντων, πρότερον δὲ κριτικῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ. 2:4)
καὶ μεταναστάντεσ ἐκ τοῦ Λαουϊνίου κοινῇ μετὰ τῶν ἐπιχωρίων μείζονα περιβάλλονται πόλιν, ἣν Ἄλβαν ἐκάλεσαν, ἐξ ἧσ ὁρμώμενοι πολλὰσ μὲν καὶ ἄλλασ πόλεισ ἔκτισαν τῶν κληθέντων Πρίσκων Λατίνων, ἐξ ὧν αἱ πλεῖσται ἔτι καὶ εἰσ ἐμὲ ἦσαν οἰκούμεναι, γενεαῖσ δ’ ὕστερον ἑκκαίδεκα μετὰ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν ἐκπέμψαντεσ ἀποικίαν εἰσ τὸ Παλλάντιόν τε καὶ τὴν Σατορνίαν, ἔνθα Πελοποννήσιοί τε καὶ Ἀρκάδεσ τὴν πρώτην οἴκησιν ἐποιήσαντο καὶ ἦν ἔτι ζώπυρ’ ἄττα περιλειπόμενα τοῦ παλαιοῦ γένουσ, οἰκίζουσι τοὺσ τόπουσ περιλαβόντεσ τείχεσι τὸ Παλλάντιον, ὥστε λαβεῖν πόλεωσ σχῆμα τότε πρῶτον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 45 3:1)
Ἀνάνῳ γε μὴν φροντὶσ ἦν κατὰ μικρὸν ἀφισταμένῳ τῶν εἰσ τὸν πόλεμον παρασκευῶν κάμψαι πρὸσ τὸ συμφέρον τούσ τε στασιαστὰσ καὶ τὴν τῶν κληθέντων ζηλωτῶν ἀφροσύνην, ἡττήθη δὲ τῆσ βίασ, κἀν τοῖσ ἑξῆσ οἱού τέλουσ ἔτυχεν δηλώσομεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 815:1)
καὶ τὴν τελεωτάτην εἰσήγαγον διὰ πάντων ἀνομίαν, ἐν ᾗ τὸ τῶν ζηλωτῶν κληθέντων γένοσ ἤκμασεν, οἳ τὴν προσηγορίαν τοῖσ ἔργοισ ἐπηλήθευσαν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 306:1)
Σόλων δὲ καὶ Θαλῆσ καὶ Πιττακόσ, οἵτινεσ τῶν κληθέντων ἑπτὰ σοφῶν ἐγένοντο, ἑκατὸν ἕκαστοσ ἔζησεν ἔτη, Ζήνων δὲ ὁ τῆσ Στωϊκῆσ φιλοσοφίασ ἀρχηγὸσ ὀκτὼ καὶ ἐνενήκοντα·
(루키아노스, Macrobii, (no name) 18:4)
μᾶλλον οὖν ἄν τισ προσέχοι τοῖσ Μνησιφίλου τὸν Θεμιστοκλέα τοῦ Φρεαρρίου ζηλωτὴν γενέσθαι λέγουσιν, οὔτε ῥήτοροσ ὄντοσ οὔτε τῶν φυσικῶν κληθέντων φιλοσόφων, ἀλλὰ τὴν τότε καλουμένην σοφίαν, οὖσαν δὲ δεινότητα πολιτικὴν καὶ δραστήριον σύνεσιν, ἐπιτήδευμα πεποιημένου καὶ διασώζοντοσ ὥσπερ αἱρ́εσιν ἐκ διαδοχῆσ ἀπὸ Σόλωνοσ·
(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 2 4:1)
88 Σόλων δὲ καὶ Θαλῆσ καὶ Πιττακόσ, οἵτινεσ τῶν κληθέντων Ἑπτὰ Σοφῶν ἐγένοντο, ἑκατὸν ἕκαστοσ ἔζησεν ἔτη.
(작자 미상, 비가, Σόλονος, section53)

SEARCH

MENU NAVIGATION