헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ κλῆροσ οἴκου προϊὼν ἀεὶ καὶ πόνοι μετὰ ῥᾳστώνησ καὶ βίου πέρατα μήκιστα, ὡσ δ’ εἰπεῖν, πᾶν εἶδοσ εὐχῆσ συνεληλυθὸσ, καὶ τὸ δίκαιον θεωρούμενον μετὰ τῆσ τύχησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 7:14)
καὶ οὐ καθαιρεῖν ἐκείνην ἀξιῶν λέγω ταῦτα, μήποτε σφόδρα οὕτω γενοίμην φιλόπολισ, ἀλλ’ ἅμα τούσ τε πολίτασ παραμυθεῖσθαι βουλόμενοσ καὶ τοῖσ παροῦσιν ἐνδείξασθαι ὅτι τῇ πόλει διὰ πάντων καιρῶν εὖ πράττειν ἐπιχώριον καὶ τῆσ ἀγαπητῆσ μοίρασ ὡσπερεὶ κλῆροσ ἐστίν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 4:9)
οὗ δὴ καθαρῶσ ἐξεφάνη ὅσοσ τισ ὁ παρ’ αὐτῆσ τῆσ Ἀσίασ κόσμοσ ἦν, λέγω δὲ οὐχὶ τὴν μέχρι Μαιάνδρου πηγῶν, οὐδ’ ὅσην ὁ τῶν ἡγεμόνων ὑμῶν κλῆροσ ὁρίζεται, ἀλλ’ ἣν ἐξ ἀρχῆσ Ἕλληνεσ προσεῖπον Ἀσίαν, προσηγόρευον δὲ καὶ ἤπειρον διαφερόντωσ αὐτὴν τῶν τριῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 3:10)
ὡσ γὰρ τὸ πατρὸσ ἢ μητρὸσ κακὰ συνειδέναι, κατὰ τοὺσ ποιητὰσ, καὶ τούσ γε θρασυσπλάγχνουσ δουλοῖ, οὕτωσ ἡ τούτων, εὔκλεια καὶ λαμπρότησ ζηλωτοὺσ, ἄγαν παρασκευάζει τοὺσ ἐξ αὐτῶν, ἔπειτ’ εἰ μὲν ἁπάντων ὧν ἀξιοῖ τοὺσ εὐεργέτασ ἡ πόλισ καὶ τοῖσ ἐκ τούτων ἀνάγκη μετεῖναι καὶ ταῦθ’ ὥσπερ τισ κλῆροσ εἰσ τοὺσ ἐκγόνουσ κάτεισιν, εἰκότα ἂν καὶ οὗτοι λέγειν δοκοῖεν τούτων στερόμενοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 21:3)
εἰ γὰρ καὶ μάλιστα πάντων εὖ πάσχειν ἡμεῖσ δίκαιοι, οὐ μόνον ὅτι μάλιστα πάντων ἐθάδεσ ἐσμὲν τούτου τοῦ μέρουσ τὸν ἅπαντα χρόνον, ἀλλ’ ὅτι καὶ πρῶτοι πάντων φιλανθρωπίασ καὶ μεγαλοψυχίασ τὰ κράτιστα παρὰ τῶν θεῶν ἀπολελαυκότεσ ἡμεῖσ, τῇ τε τῶν καρπῶν δόσει τῷ τ’ ἔρισ καὶ κλῆροσ τοῖσ πρώτοισ τῶν θεῶν γεγενῆσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 90:3)
ὄντεσ γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ γένει Θεοπόμπῳ καὶ προσήκοντεσ ὁμοίωσ τῷ Ἁγνίᾳ, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ, οὐδεὶσ αὐτῶν οὔτε πρότερον πώποτε οὔτε νῦν ἠνώχλησεν ἡμῖν, οὐδ’ ἠμφεσβήτησεν οὔτε τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου οὔτε τῆσ γυναικὸσ τῆσ ἐπικλήρου, ἣν ἐγὼ ἔχω ἐπιδικασάμενοσ, ἡγούμενοι οὐδ’ ὁτιοῦν προσήκειν ἑαυτοῖσ οὐδενὸσ τῶν Ἁγνίου.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 27:2)
ὁ γὰρ πατὴρ αὐτοῦ Εὐβουλίδησ ἀνεψιὸσ ἦν Ἁγνίᾳ, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 34:3)
καὶ αὕτη ἐνίκησεν οὐδεμιᾷ παρασκευῇ ἀδίκῳ οὐδὲ συνωμοσίᾳ, ἀλλ’ ὡσ οἱο͂́ν τε δικαιότατα, ἐπιδειξάντων ἡμῶν ὅτι γένει ἐγγυτάτω ἦν Ἁγνίᾳ, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ, ἀνεψιοῦ παῖσ οὖσα πρὸσ πατρὸσ καὶ ἐκ τοῦ οἴκου οὖσα τοῦ Ἁγνίου.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 41:2)
ταῦτα αὐτῷ ὑμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὑπολαμβάνετε, καὶ ὅτι τὸν παῖδα τουτονὶ Εὐβουλίδην, τὸν Εὐβουλίδου υἱόν, Ἁγνίου δέ, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ, ἀνεψιοῦ παῖδα πρὸσ πατρόσ, οὔτε Θεόπομποσ ὁ Μακαρτάτου πατὴρ οὔτε ἄλλοσ οὐδεὶσ πώποτε ἀνθρώπων ἐνίκησεν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 43:1)
τούτῳ δ’ ὁ βουλόμενοσ μαρτυρησάτω, ἢ ὡσ οὐκ ἦσαν ἀδελφοὶ ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι Πολέμων καὶ Φυλομάχη, ἢ ὅτι οὐκ ἦν ὁ μὲν Πολέμων υἱόσ, ἡ δὲ Φυλομάχη θυγάτηρ Ἁγνίου τοῦ Βουσέλου υἱέοσ, ἢ ὅτι ὁ Πολέμων οὐκ ἦν πατὴρ Ἁγνίου, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ, οὐδ’ ἡ ἀδελφὴ ἡ Πολέμωνοσ Φυλομάχη τηθίσ, ἢ ὡσ Εὐβουλίδησ οὐκ ἦν Φυλομάχησ υἱὸσ οὐδὲ Φιλάγρου τοῦ ἀνεψιοῦ τοῦ Ἁγνίου, ἢ ἐκεῖνο ὅτι Εὐβουλίδου τοῦ ἀνεψιοῦ τοῦ Ἁγνίου οὐκ ἔστι Φυλομάχη θυγάτηρ ἡ νῦν ἔτι οὖσα, οὐδ’ υἱὸσ οὑτοσὶ ὁ παῖσ, εἰσπεποιημένοσ κατὰ τοὺσ νόμουσ τοὺσ ὑμετέρουσ εἰσ τὸν Εὐβουλίδου οἶκον, ἢ ὡσ ὁ Θεόπομποσ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου ἐκ τοῦ οἴκου ἦν τοῦ Ἁγνίου.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 55:1)
Εὐβουλίδησ δὲ ὁ υἱὸσ ταύτησ τῆσ γυναικὸσ ἀνεψιὸσ ἦν πρὸσ πατρὸσ Ἁγνίᾳ, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 95:4)
ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι κατὰ γένοσ ἐγγύτατα ὄντεσ οὐ μόνον τούτῳ ἐνισχυριζόμεθα, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασιν, πρῶτον μὲν ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ γένουσ ὑμᾶσ διδάξομεν, ὅθεν ἐστὶν ὁ κλῆροσ·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 9:2)
καὶ ἡ μὲν τοῦ γένουσ ἀγχιστεία τοῦ ἡμετέρου, ἐν ᾧ ἐστιν ὁ κλῆροσ, σχεδὸν οὕτωσ ἔχει, ὦ ἄνδρεσ δικασταί.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 13:1)
ὁ γὰρ Ἀρχιάδησ ἐκεῖνοσ, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ, ἐποιήσατο υἱὸν τὸν τοῦ διαμεμαρτυρηκότοσ νυνὶ πάππον·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 54:7)
τὸ μὲν γὰρ σύνολον, ὄντεσ Ἀρχιάδῃ, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ οὑτοσί, πρὸσ ἀνδρῶν κατὰ γένοσ ἐγγυτάτω, καὶ τῆσ ποιήσεωσ, ἣν ἐκεῖνοσ ἐποιήσατο, τῶν μὲν ἐπανεληλυθότων εἰσ τὸν πατρῷον οἶκον, τοῦ δ’ ἐγκαταλειφθέντοσ ἄπαιδοσ τετελευτηκότοσ, τούτων δ’ οὕτωσ ἐχόντων ἀξιοῦμεν κληρονομεῖν, οὐδεμίαν οὐσίαν Λεωστράτου ἀφελόμενοι οὗτοι μὲν γὰρ τὰσ ἑαυτῶν ἔχουσιν, τῆσ ὑπ’ Ἀρχιάδου δὲ καταλειφθείσησ καὶ οὔσησ ἐκ τῶν νόμων ἡμετέρασ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 74:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION