헬라어 문장 내 검색 Language

"ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, κλέπτουσιν ὑμῶν ἀνὴρ καὶ γυνὴ κοινῇ χιλίασ δραχμάσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1103)
τοιγαροῦν πολλὰσ πόλεισ Μήδων ἑλόντεσ αἰτιώτατοι φέρεσθαι τὸν φόρον δεῦρ’ ἐσμέν, ὃν κλέπτουσιν οἱ νεώτεροι.
(아리스토파네스, Wasps, Parabasis, antistrophe3)
οὔθ’ ἱερῶν κτεάνων οὔτε τι δημοσίωνφειδόμενοι κλέπτουσιν ἐφ’ ἁρπαγῇ ἄλλοθεν ἄλλοσ,οὐδὲ φυλάσσονται σεμνὰ θέμεθλα Δίκησ,ἣ σιγῶσα σύνοιδε τὰ γιγνόμενα πρό τ’ ἐόντα,τῷ δὲ χρόνῳ πάντωσ ἦλθ’ ἀποτεισομένη.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 335:15)
Μαρτυρίαι νομίζω τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, περὶ τούτων ἱκανῶσ μὲν ὑμᾶσ μεμαθηκέναι, καὶ ὅσα κλέπτουσιν καὶ κακουργοῦσιν ἕκαστοσ αὐτῶν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 51:3)
νῦν δ’ οὕτωσ ἡ πόλισ διάκειται, ὥστε οὐκέτι ὧν οὗτοι κλέπτουσιν ὀργίζεσθε, ἀλλ’ ὧν αὐτοὶ λαμβάνετε χάριν ἴστε, ὥσπερ ὑμεῖσ τὰ τούτων μισθοφοροῦντεσ, ἀλλ’ οὐ τούτων τὰ ὑμέτερα κλεπτόντων.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἐπικράτουσ καὶ τῶν συμπρεσβευτῶν ἐπίλογοσ ὡσ Θεόδωρος 12:2)
ἐκεῖ μὲν οὖν ἐπεδείξατε αὐτοῖσ, ἐὰν δὲ εὖ φρονῆτε, καὶ νυνὶ τοῦτο φανερὸν πᾶσιν ἀνθρώποισ ποιήσετε, ὅτι οὐκ ἔστι τοσαῦτα χρήματα ἃ ὑμᾶσ, οὓσ ἂν λαμβάνητε ἀδικοῦντασ, ἀποτρέψει τιμωρεῖσθαι, καὶ μηδεμίαν αὐτοῖσ ἄδειαν δώσετε τὰ ὑμέτερα αὐτῶν διαρπάζουσι καὶ κλέπτουσιν.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Φιλοκράτουσ ἐπίλογος 17:1)
Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺσ ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὅπου σὴσ καὶ βρῶσισ ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσιν καὶ κλέπτουσιν·
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 1 226:1)
θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺσ ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴσ οὔτε βρῶσισ ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν·
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 1 227:1)
προσποιούμενοσ δὲ τῶν προτέρων μεταμέλειν αὐτῷ καὶ μαλακώτερον ἐνδιδοὺσ ἑαυτόν, ἤρεσκε τοῖσ τὰ κοινὰ κλέπτουσιν οὐκ ἐξελέγχων οὐδ’ ἀκριβολογούμενοσ, ὥστε καταπιμπλαμένουσ τῶν δημοσίων ὑπερεπαινεῖν τὸν Ἀριστείδην καὶ δεξιοῦσθαι τὸν δῆμον ὑπὲρ αὐτοῦ, σπουδάζοντασ ἄρχοντα πάλιν αἱρεθῆναι.
(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 4 3:3)
ὅσοι δὲ πρὸσ τὸ ἦθοσ ἐξικνοῦνται τοῖσ ἐπαίνοισ καὶ νὴ Δία τοῦ τρόπου τῇ κολακείᾳ θιγγάνουσι, ταὐτὸ ποιοῦσι τῶν οἰκετῶν τοῖσ μὴ ἀπὸ τοῦ σωροῦ κλέπτουσιν ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ σπέρματοσ σπέρμα γὰρ τῶν πράξεων οὖσαν τὴν διάθεσιν καὶ τὸ ἦθοσ ἀρχὴν καὶ πηγὴν τοῦ βίου διαστρέφουσι, τὰ τῆσ ἀρετῆσ ὀνόματα τῇ κακίᾳ περιτιθέντεσ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 12 8:1)
πλουτοῦσιν δ’ ἀδίκοισ ἔργμασι πειθόμενοι οὔθ’ ἱερῶν κτεάνων οὔτε τι δημοσίων φειδόμενοι κλέπτουσιν ἐφ’ ἁρπαγῇ ἄλλοθεν ἄλλοσ οὐδὲ φυλάσσονται σεμνὰ θέμεθλα Δίκησ, ἣ σιγῶσα σύνοιδε τὰ γιγνόμενα πρό τ’ ἐόντα, τῷ δὲ χρόνῳ πάντωσ ἦλθ’ ἀποτεισομένη.
(작자 미상, 비가, Σόλονος, πρὸσ Κριτίαν27)
δι’ ἔνδειαν μὲν γὰρ δήπου οἱ μὲν κλέπτουσιν, οἱ δὲ τοιχωρυχοῦσιν, οἱ δὲ ἀνδραποδίζονται·
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 4 37:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION