헬라어 문장 내 검색 Language

Καλλιόπησ μὲν οὖν καὶ Οἰάγρου, κατ’ ἐπίκλησιν δὲ Ἀπόλλωνοσ, Λίνοσ, ὃν Ἡρακλῆσ ἀπέκτεινε, καὶ Ὀρφεὺσ ὁ ἀσκήσασ κιθαρῳδίαν, ὃσ ᾄδων ἐκίνει λίθουσ τε καὶ δένδρα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 3 2:1)
Ζῆθοσ μὲν οὖν ἐπεμελεῖτο βουφορβίων, Ἀμφίων δὲ κιθαρῳδίαν ἤσκει, δόντοσ αὐτῷ λύραν Ἑρμοῦ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 5:12)
αὐλῳδίαν τοίνυν καὶ λυρῳδίαν καὶ κιθαρῳδίαν ἐξευροῦσα, τὴν μὲν τῶν Μουσῶν μιᾷ δωρεῖται, τὴν δ’ Ἑρμῇ, τὴν δ’ Ἀπόλλωνι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 6:13)
γινώσκειν δὲ βούλομαί σε, ἀνδρῶν λῷστε Οὐλπιανέ, ὅτι Ἀλεξανδρέων μουσικώτεροι ἄλλοι γενέσθαι οὐχ ἱστόρηνται, καὶ οὐ λέγω περὶ κιθαρῳδίαν μόνην, ἧσ καὶ ὁ εὐτελέστατοσ παρ’ ἡμῖν ἰδιώτησ προσέτι τε καὶ ἀναλφάβητοσ οὕτωσ ἐστὶ συνήθησ ὡσ τάχιστα ἐλέγχειν τὰ παρὰ τὰσ κρούσεισ ἁμαρτήματα γινόμενα, ἀλλὰ καὶ περὶ αὐλούσ εἰσι μουσικώτατοι οὐ μόνον τοὺσ παρθενίουσ καλουμένουσ καὶ παιδικούσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἀνδρείουσ, οἵτινεσ καλοῦνται τέλειοί τε καὶ ὑπερτέλειοι, καὶ τοὺσ κιθαριστηρίουσ δὲ καὶ τοὺσ δακτυλικούσ, τοὺσ γὰρ ἐλύμουσ αὐλούσ, ὧν μνημονεύει Σοφοκλῆσ ἐν Νιόβῃ τε κἀν Τυμπανισταῖσ, οὐκ ἄλλουσ τινὰσ εἶναι ἀκούομεν ἢ τοὺσ Φρυγίουσ, ὧν καὶ αὐτῶν ἐμπείρωσ ἔχουσιν Ἀλεξανδρεῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 791)
ἀλλὰ εἰσ μὲν αὔλησιν καὶ κιθαρῳδίαν καὶ τὸ περιεῖναι παλαίοντα ἢ πυκτεύοντα τῶν ἄλλων ἁπάντων ὁ τῶν ἐπισταμένων ἔπαινοσ ἥδιστοσ τοῖσ εἰδόσι καὶ πλείστησ σπουδῆσ ἄξιοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 38:1)
ἐπεὶ δὲ ἐν ἀρχῇ καὶ προετίμησασ τῆσ ὀρχήσεωσ τὴν τραγῳδίαν καὶ κωμῳδίαν καὶ αὐλητὰσ κυκλίουσ καὶ κιθαρῳδίαν, ἐναγώνια ταῦτα καὶ διὰ τοῦτο σεμνὰ προσειπών, φέρε νῦν ἀντεξετάσωμεν τῇ ὀρχήσει ἕκαστον αὐτῶν.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 26:2)
εἰκόσ που τὸν μέν τινα ἐπιδεικνύναι, καθάπερ Ὅμηροσ, ῥαψῳδίαν, ἄλλον δὲ κιθαρῳδίαν, τὸν δέ τινα τραγῳδίαν, τὸν δ’ αὖ κωμῳδίαν, οὐ θαυμαστὸν δὲ εἴ τισ καὶ θαύματα ἐπιδεικνὺσ μάλιστ’ ἂν νικᾶν ἡγοῖτο·
(플라톤, Laws, book 2 36:2)
δεδόχθω μὲν δή, φαμέν, τὸ ἄτοπον τοῦτο, νόμουσ τὰσ ᾠδὰσ ἡμῖν γεγονέναι, καὶ καθάπερ οἱ παλαιοὶ τότε περὶ κιθαρῳδίαν οὕτω πωσ, ὡσ ἐοίκεν, ὠνόμασαν ‐ ὥστε τάχ’ ἂν οὐδ’ ἐκεῖνοι παντάπασί γ’ ἂν ἀφεστῶτεσ εἰε͂ν τοῦ νῦν λεγομένου, καθ’ ὕπνον δὲ οἱο͂́ν πού τισ ἢ καὶ ὕπαρ ἐγρηγορὼσ ὠνείρωξεν μαντευόμενοσ αὐτό ‐ τὸ δ’ οὖν δόγμα περὶ αὐτοῦ τοῦτ’ ἔστω·
(플라톤, Laws, book 7 73:5)
Ἡρακλείδησ δ’ ἐν τῇ Συναγωγῇ τῶν ἐν μουσικῇ τὴν κιθαρῳδίαν καὶ τὴν κιθαρῳδικὴν ποίησιν πρῶτόν φησιν Ἀμφίονα ἐπινοῆσαι τὸν Διὸσ καὶ Ἀντιόπησ, τοῦ πατρὸσ δηλονότι διδάξαντοσ αὐτόν.
(위 플루타르코스, De musica, section 3 1:4)
τούτου δὲ τελευτήσαντοσ, τέλοσ λαβεῖν Λεσβίοισ τὸ συνεχὲσ τῆσ κατὰ τὴν κιθαρῳδίαν διαδοχῆσ.
(위 플루타르코스, De musica, section 6 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION