헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἐπὶ τούτῳ, μείζονοσ ἔτι τῆσ κινήσεωσ γιγνομένησ, μετὰ πλέονοσ δυνάμεωσ ἐπέμφθη Κάτων, νέοσ μὲν ὢν ἔτι πάμπαν, αὐστηρὸσ δὲ καὶ φιλόπονοσ, συνέσει τε γνώμησ καὶ δεινότητι λόγων ἀριπρεπήσ, ὥστε αὐτὸν ἐπὶ τοῖσ λόγοισ ἐκάλουν οἱ Ῥωμαῖοι Δημοσθένη, πυνθανόμενοι τὸν ἄριστον ἐν τοῖσ Ἕλλησι ῥήτορα γεγενῆσθαι Δημοσθένη.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 1:3)
ἐπελθόντασ γὰρ αὐτῷ τοὺσ δράκοντασ ἐπὶ τὰ σπάργανα ἀντ’ ἄλλησ κινήσεωσ τῆσ χειρὸσ διεχρήσατο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 1:9)
ἀναπνεῖν ἢ ἐγρηγορέναι ἢ κινήσεωσ μετέχειν οὐθὲν ἂν ὑπάρξειεν ἡμῖν οὔτ’ ἀγαθὸν οὔτε κακόν, τὰ δ’ ἴδια μᾶλλον περὶ ἑκάστην φύσιν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 18:1)
τοῦτο δὲ λέγομεν οὕτωσ, διότι ἔνια τῶν ὄντων οὐθὲν μετέχει κινήσεωσ, ὥστ’ οὐδὲ τῶν ἀγαθῶν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 80:3)
ὁ δ’ ἄνθρωποσ ἀρχὴ κινήσεωσ τινόσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 98:2)
τὸ δὲ ζητούμενον τοῦτ’ ἐστί, τίσ ἡ τῆσ κινήσεωσ ἀρχὴ ἐν τῇ ψυχῇ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 41:5)
καὶ τὸ ὑποκείμενον, τρίτην δὲ ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆσ κινήσεωσ, τετάρτην δὲ τὴν ἀντικειμένην αἰτίαν ταύτῃ, τὸ οὗ ἕνεκα καὶ τἀγαθόν τέλοσ γὰρ γενέσεωσ καὶ κινήσεωσ πάσησ τοῦτ’ ἐστίν, τεθεώρηται μὲν οὖν ἱκανῶσ περὶ αὐτῶν ἡμῖν ἐν τοῖσ περὶ φύσεωσ, ὅμωσ δὲ παραλάβωμεν καὶ τοὺσ πρότερον ἡμῶν εἰσ ἐπίσκεψιν τῶν ὄντων ἐλθόντασ καὶ φιλοσοφήσαντασ περὶ τῆσ ἀληθείασ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 53:1)
τὸ δὲ τοῦτο ζητεῖν ἐστὶ τὸ τὴν ἑτέραν ἀρχὴν ζητεῖν, ὡσ ἂν ἡμεῖσ φαίημεν, ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆσ κινήσεωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 71:1)
τὸ τὴν αἰτίαν διελεῖν εἰσήνεγκεν, οὐ μίαν ποιήσασ τὴν τῆσ κινήσεωσ ἀρχὴν ἀλλ’ ἑτέρασ τε καὶ ἐναντίασ, ἔτι δὲ τὰ ὡσ ἐν ὕλησ εἴδει λεγόμενα στοιχεῖα τέτταρα πρῶτοσ εἶπεν οὐ μὴν χρῆταί γε τέτταρσιν ἀλλ’ ὡσ δυσὶν οὖσι μόνοισ, πυρὶ μὲν καθ’ αὑτὸ τοῖσ δ’ ἀντικειμένοισ ὡσ μιᾷ φύσει, γῇ τε καὶ ἀέρι καὶ ὕδατι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 93:1)
περὶ δὲ κινήσεωσ, ὅθεν ἢ πῶσ ὑπάρξει τοῖσ οὖσι, καὶ οὗτοι παραπλησίωσ τοῖσ ἄλλοισ ῥᾳθύμωσ ἀφεῖσαν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 99:4)
οὗτοι μὲν οὖν ταύτησ τῆσ αἰτίασ ἥψαντο μόνον, ἕτεροι δέ τινεσ ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆσ κινήσεωσ οἱο͂ν ὅσοι φιλίαν καὶ νεῖκοσ ἢ νοῦν ἢ ἔρωτα ποιοῦσιν ἀρχήν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 151:1)
μάλιστα δ’ οἱ τὰ εἴδη τιθέντεσ λέγουσιν οὔτε γὰρ ὡσ ὕλην τοῖσ αἰσθητοῖσ τὰ εἴδη καὶ τὸ ἓν τοῖσ εἴδεσιν οὔθ’ ὡσ ἐντεῦθεν τὴν ἀρχὴν τῆσ κινήσεωσ γιγνομένην ὑπολαμβάνουσιν ‐ ἀκινησίασ γὰρ αἴτια μᾶλλον καὶ τοῦ ἐν ἠρεμίᾳ εἶναι φασιν ‐ ἀλλὰ τὸ τί ἦν εἶναι ἑκάστῳ τῶν ἄλλων τὰ εἴδη παρέχονται, τοῖσ δ’ εἴδεσι τὸ ἕν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 154:1)
καὶ περὶ γενέσεωσ καὶ φθορᾶσ ἐπιχειροῦντεσ τὰσ αἰτίασ λέγειν, καὶ περὶ πάντων φυσιολογοῦντεσ, τὸ τῆσ κινήσεωσ αἴτιον ἀναιροῦσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 161:1)
τὰ γὰρ μαθηματικὰ τῶν ὄντων ἄνευ κινήσεώσ ἐστιν ἔξω τῶν περὶ τὴν ἀστρολογίαν, διαλέγονται μέντοι καὶ πραγματεύονται περὶ φύσεωσ πάντα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 183:1)
ἐκ τίνοσ μέντοι τρόπου κίνησισ ἔσται πέρατοσ καὶ ἀπείρου μόνων ὑποκειμένων καὶ περιττοῦ καὶ ἀρτίου, οὐθὲν λέγουσιν, ἢ πῶσ δυνατὸν ἄνευ κινήσεωσ καὶ μεταβολῆσ γένεσιν εἶναι καὶ φθορὰν ἢ τὰ τῶν φερομένων ἔργα κατὰ τὸν οὐρανόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 186:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION