헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ μόνον δὴ κολακείασ αὐτὸν ἐφ’ αὑτοῦ καθαρεύειν ἀνάγκη καὶ μηδ’ ὁτιοῦν ἔχειν κίβδηλον τῇ ψυχῇ, ἀλλὰ καὶ πόρρω κολάκων ἁπάντων εἶναι καὶ πασῶν αἰσχρῶν συνόδων τε καὶ ὁμιλιῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 108:4)
καὶ ὅτι ὥσπερ ἀργυρογνώμων ὁ κριτήσ ἐστιν, ὅπωσ διακρίνῃ τὸ κίβδηλον δίκαιον καὶ τὸ ἀληθέσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 7:3)
πρὶν μὲν ἡρ͂πε σχοινοτένειὰ τ’ ἀοιδὰ καὶ τὸ σὰν κίβδηλον ἀπὸ στομάτων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 30 4:6)
πρὶν μὲν ἔχων βερβέριον, καλύμματ’ ἐσφηκωμένα, καὶ ξυλίνουσ ἀστραγάλουσ ἐν ὠσὶ καὶ ψιλὸν περὶ πλευρῇσι δέρριον βοόσ, νήπλυτον εἴλυμα κακῆσ ἀσπίδοσ, ἀρτοπώλισιν κἀθελοπόρνοισιν ὁμιλέων ὁ πονηρὸσ Ἀρτέμων,6 κίβδηλον εὑρίσκων βίον, πολλὰ μὲν ἐν δουρὶ τιθεὶσ αὐχένα, πολλὰ δ’ ἐν τροχῷ, πολλὰ δὲ νῶτα σκυτίνῃ μάστιγι θωμιχθείσ, κόμην πώγωνὰ τ’ ἐκτετιλμένοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 46 1:2)
πρὶν μὲν εἱρ͂πε σχοινοτένειά τ’ ἀοιδὰ καὶ τὸ σὰν κίβδηλον ἀνθρώποισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 82 2:1)
θαυμάζω δ’ ἔγωγε, εἰ τοῖσ μὲν τὸ νόμισμα διαφθείρουσιν θάνατοσ παρ’ ὑμῖν ἐστιν ἡ ζημία, τοῖσ δ’ ὅλην τὴν πόλιν κίβδηλον καὶ ἄπιστον ποιοῦσι λόγον δώσετε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 223:4)
πρὸσ δὲ τούτοισ, ἐάν τισ ἱμάτιον ἀποδῶται κίβδηλον ἢ σκεῦοσ ἢ κτῆνοσ νοσοῦν τε καὶ ἄχρηστον, ἀνάγκη αὐτὸ ἀπολαμβάνειν, ὥστε οὐδὲν ἔσται σοι πλέον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 17:1)
ἢ νόμισμα μὲν εἴ τῳ χαρίζοισθε κίβδηλον, οὐδεὶσ ἂν ἑκὼν λάβοι, μᾶλλον δὲ ὕβριν ἡγοῖτο ἢ δωρεὰν τὸ γιγνόμενον·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 43:6)
τιμὴν δὲ κίβδηλον καὶ μηδὲν ἔχουσαν ὑγιὲσ νομίζετε δέχεσθαι τοὺσ νοῦν ἔχοντασ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 43:7)
ὦ Ζεῦ, τί δὴ κίβδηλον ἀνθρώποισ κακὸν γυναῖκασ εἰσ φῶσ ἡλίου κατῴκισασ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 36:4)
πρὶν μὲν εἱρ͂πε σχοινοτένειά τ’ ἀοιδὰ διθυράμβω καὶ τὸ σὰν κίβδηλον ἀνθρώποισ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1455)
ἡ δὲ ἅτε μηδὲν κίβδηλον ἑαυτῇ συνειδυῖα μετὰ παρρησίασ διαλέγεται τοῖσ ἀνθρώποισ, καὶ διὰ τοῦτο ἄχθονται αὐτῇ.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 105:5)
Ψεῦδοσ μηδεὶσ μηδὲν μηδ’ ἀπάτην μηδέ τι κίβδηλον, γένοσ ἐπικαλούμενοσ θεῶν, μήτε λόγῳ μήτε ἔργῳ πράξειεν, ὁ μὴ θεομισέστατοσ ἔσεσθαι μέλλων·
(플라톤, Laws, book 11 25:2)
εὐλαβεῖσθε μέντοι μή πῃ ἐξαπατήσω ὑμᾶσ ἄκων, κίβδηλον ἀποδιδοὺσ τὸν λόγον τοῦ τόκου.
(플라톤, Republic, book 6 465:3)
σαφεστάτη γὰρ, ὡσ ἐοίκεν, αἴσθησισ τότε παρέστη καὶ πόθοσ καὶ θαῦμα τῆσ τοῦ Κάτωνοσ ἀρετῆσ πᾶσιν ὁμαλῶσ τοῖσ ἐν τῇ Ἰτύκῃ γενομένοισ, ὡσ οὐδὲν ἄρα κίβδηλον οὐδὲ ἀπατηλὸν ἐμέμικτο τοῖσ πραττομένοισ ὑπ’ αὐτοῦ.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 64 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION