헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω τοίνυν καὶ τὸ τῶν λόγων κάλλοσ μετὰ τῆσ ἁπάσησ φύσεωσ καὶ τοῦτ’ ἔχει, κηλεῖν τοὺσ ἀκούοντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 8:3)
τὸ γὰρ λίθουσ τε καὶ φυτὰ καὶ θηρία κηλεῖν καὶ ἄγειν τί ἔστιν ἕτερον ἢ τὸ βαρβάρουσ ἀνθρώπουσ ἀσυνέτουσ τῆσ Ἑλληνικῆσ φωνῆσ οὕτωσ ἄγαν χειρώσασθαι, μήτε τῆσ γλώττησ μήτε τῶν πραγμάτων ἐμπείρουσ ὄντασ, ὑπὲρ ὧν ὁ λόγοσ, ἀλλὰ ἀτεχνῶσ καθάπερ οἶμαι πρὸσ κιθάραν κηλουμένουσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ. 13:5)
οὐ γὰρ δὴ φαῦλόν τι πρᾶγμα ῥυθμὸσ ἐν λόγοισ οὐδὲ προσθήκησ τινὸσ μοῖραν ἔχον οὐκ ἀναγκαίασ, ἀλλ’ εἰ δεῖ τἀληθέσ, ὡσ ἐμὴ δόξα, εἰπεῖν, ἁπάντων κυριώτατον τῶν γοητεύειν δυναμένων καὶ κηλεῖν τὰσ ἀκοάσ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 392)
εἰ μὲν τὸν Ὀρφέωσ εἶχον, ὦ πάτερ, λόγον, πείθειν ἐπᾴδουσ’, ὥσθ’ ὁμαρτεῖν μοι πέτρασ, κηλεῖν τε τοῖσ λόγοισιν οὓσ ἐβουλόμην, ἐνταῦθ’ ἂν ἦλθον·
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode 3:1)
οὐ γὰρ ἀληθείασ μέλει αὐτοῖσ, οἶμαι, ἀλλὰ τοῦ κηλεῖν τοὺσ ἀκούοντασ, καὶ διὰ τοῦτο μέτροισ τε κατᾴδουσι καὶ μύθοισ κατηχοῦσι καὶ ὅλωσ ἅπαντα ὑπὲρ τοῦ τερπνοῦ μηχανῶνται.
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 39:7)
ἐμοὶ γοῦν πολλάκισ αἰδεῖσθαι ὑπὲρ αὐτῶν ἔπεισιν, ὁπόταν Οὐρανοῦ τομὴν καὶ Προμηθέωσ δεσμὰ διηγῶνται καὶ Γιγάντων ἐπανάστασιν καὶ τὴν ἐν Αἳδου πᾶσαν τραγῳδίαν, καὶ ὡσ δι’ ἔρωτα ὁ Ζεὺσ ταῦροσ ἢ κύκνοσ ἐγένετο καὶ ὡσ ἐκ γυναικόσ τισ εἰσ ὄρνεον ἢ εἰσ ἄρκτον μετέπεσεν, ἔτι δὲ Πηγάσουσ καὶ Χιμαίρασ καὶ Γοργόνασ καὶ Κύκλωπασ καὶ ὅσα τοιαῦτα, πάνυ ἀλλόκοτα καὶ τεράστια μυθίδια παίδων ψυχὰσ κηλεῖν δυνάμενα ἔτι τὴν Μορμὼ καὶ τὴν Λάμιαν δεδιότων.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 2:8)
καὶ μὲν δὴ λόγοισ τε καὶ ᾠδαῖσ μὴ κηλεῖν ἀλλ’ ἐξαγριαίνειν πολλὴ ἀμουσία·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 56:1)
τῶν γε μὴν οἰκτρογόων ἐπὶ γῆρασ καὶ πενίαν ἑλκομένων λόγων κεκρατηκέναι τέχνῃ μοι φαίνεται τὸ τοῦ Χαλκηδονίου σθένοσ, ὀργίσαι τε αὖ πολλοὺσ ἅμα δεινὸσ ἁνὴρ γέγονεν, καὶ πάλιν ὠργισμένοισ ἐπᾴδων κηλεῖν, ὡσ ἔφη·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 269:3)
Μούσασ παρέδωκαν καὶ ἡμῖν ἐννέα, τὰσ μὲν ὀκτὼ καθάπερ ὁ Πλάτων περὶ τὰ οὐράνια, τὴν δ’ ἐνάτην τὰ περίγεια κηλεῖν ἀνακαλουμένην καὶ καθιστᾶσαν ἐκ πλάνησ καὶ διαφορᾶσ ἀνωμαλίαν καὶ ταραχὴν ἐχούσησ.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 32 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION