헬라어 문장 내 검색 Language

τάδε γὰρ οὐ ψευσαμένῳ μοι λαθεῖν οἱο͂́ν τ’ ἐστι τούσ γε πρεσβυτέρουσ ὑμῶν, ὅτι ὁ τοῦ ἐμοῦ πατρὸσ πάπποσ Λεωγόρασ στασιάσασ πρὸσ τοὺσ τυράννουσ ὑπὲρ τοῦ δήμου, ἐξὸν αὐτῷ διαλλαχθέντι τῆσ ἔχθρασ καὶ γενομένῳ κηδεστῇ ἄρξαι μετ’ ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν τῆσ πόλεωσ, εἵλετο μᾶλλον ἐκπεσεῖν μετὰ τοῦ δήμου καὶ φεύγων κακοπαθεῖν μᾶλλον ἢ προδότησ αὐτῶν καταστῆναι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 40:2)
καίτοι ὅστισ ὑβρίζει γυναῖκα τὴν ἑαυτοῦ καὶ τῷ κηδεστῇ θάνατον ἐπιβουλεύει, τί χρὴ προσδοκᾶν τοῦτον περὶ τοὺσ ἐντυχόντασ τῶν πολιτῶν διαπράττεσθαι;
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 24:3)
Τρίτοσ δὲ ἐπὶ τοῖσδε στρατηγὸσ Ἰβήρων ὑπὸ τῆσ στρατιᾶσ ἀποδείκνυται, φιλοπόλεμοσ καὶ συνετὸσ εἶναι δοκῶν, Ἀννίβασ ὅδε, Βάρκα μὲν υἱὸσ ὤν, Ἀσδρούβου δὲ τῆσ γυναικὸσ ἀδελφόσ, νέοσ δὲ κομιδῇ, καὶ ὡσ μειράκιον ἔτι τῷ πατρὶ καὶ τῷ κηδεστῇ συνών.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 3:1)
ἡγούμενοι καὶ δίκαιον τοῦτο καὶ φιλάνθρωπον, μὴ μόνον ἡμᾶσ καὶ τοὺσ συμμάχουσ τοὺσ ἡμετέρουσ καὶ Φίλιππον καὶ τοὺσ συμμάχουσ τοὺσ ἐκείνου ἄγειν τὴν εἰρήνην, τοὺσ δὲ μήθ’ ἡμετέρουσ ὄντασ μήτε Φιλίππου συμμάχουσ ἐν μέσῳ κεῖσθαι καὶ ὑπὸ τῶν κρειττόνων ἀπόλλυσθαι, ἀλλὰ καὶ τούτοισ διὰ τὴν ὑμετέραν εἰρήνην ὑπάρχειν σωτηρίαν, καὶ τῷ ὄντι εἰρήνην ἄγειν ἡμᾶσ καταθεμένουσ τὰ ὅπλα, τοῦτο δὲ τὸ ἐπανόρθωμα ὁμολογῶν ἐν τῇ ἐπιστολῇ, ὡσ ἀκούετε, δίκαιόν τ’ εἶναι καὶ δέχεσθαι, Φεραίων μὲν ἀφῄρηται τὴν πόλιν καὶ φρουρὰν ἐν τῇ ἀκροπόλει κατέστησεν, ἵνα δὴ αὐτόνομοι ὦσιν, ἐπὶ δ’ Ἀμβρακίαν στρατεύεται, τὰσ δ’ ἐν Κασσωπίᾳ τρεῖσ πόλεισ, Πανδοσίαν καὶ Βούχετα καὶ Ἐλάτειαν, Ἠλείων ἀποικίασ, κατακαύσασ τὴν χώραν καὶ εἰσ τὰσ πόλεισ βιασάμενοσ παρέδωκεν Ἀλεξάνδρῳ τῷ κηδεστῇ τῷ ἑαυτοῦ δουλεύειν.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ Ἁλοννήσου 39:1)
ἐπειδὴ οὖν συναποστερεῖ τέ με τῶν ὄντων τῷ ἑαυτοῦ κηδεστῇ, πιστεύων τ’ εἰσ ὑμᾶσ εἰσελήλυθεν ταῖσ αὑτοῦ παρασκευαῖσ, ὑπόλοιπόν ἐστιν ἐν ὑμῖν πειρᾶσθαι παρ’ αὐτοῦ τῶν δικαίων τυγχάνειν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Α 4:1)
καὶ μὲν δή, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, κἀκεῖν’ ἂν πάντεσ ὁμολογήσαιτε, ὅτι τοιοῦτον πρᾶγμα συναλλάττων ὁστισοῦν ἕλοιτ’ ἂν ἑτέρῳ μᾶλλον ὀφείλειν ἢ κηδεστῇ τὴν προῖκα μὴ ἀποδοῦναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Α 15:1)
ἔπειτα μεμαρτύρηται ὑμῖν ὡσ καὶ ἡ ἀδελφὴ αὐτῆσ τοσαύτην προῖκα ἐπενεγκαμένη Ἐρυξιμάχῳ συνῴκησεν, τῷ Χαβρίου κηδεστῇ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 30:4)
ἐκ δὲ τούτου τὴν ὑπὸ τῷ κηδεστῇ γενομένην ἀρχὴν Αἰνείασ παραλαμβάνει.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 64 4:2)
δυνάμεωσ τῶν δ’ ἄλλων οἱ μὲν εἰσ Λιβύην καὶ Ιὄβαν ἔτρεπον τὴν γνώμην, Θεοφάνει δὲ τῷ Λεσβίῳ μανικὸν ἐδόκει τριῶν ἡμερῶν πλοῦν ἀπέχουσαν Αἴγυπτον ἀπολιπόντα καὶ Πτολεμαῖον, ἡλικίαν μὲν ἀντίπαιδα, φιλίασ δὲ καὶ χάριτοσ πατρῴασ ὑπόχρεων, Πάρθοισ ὑποβαλεῖν ἑαυτόν, ἀπιστοτάτῳ γένει, καὶ Ῥωμαίῳ μὲν ἀνδρὶ κηδεστῇ γενομένῳ τὰ δεύτερα λέγοντα πρῶτον εἶναι τῶν ἄλλων μὴ θέλειν μηδὲ πειρᾶσθαι τῆσ ἐκείνου μετριότητοσ, Ἀρσάκην δὲ ποιεῖσθαι κύριον ἑαυτοῦ τὸν μηδὲ Κράσσου δυνηθέντα ζῶντοσ·
(플루타르코스, Pompey, chapter 76 5:1)
τὴν δὲ στρατηγίαν οἱ Καρχηδόνιοι παρέδοσαν Ἀσδρούβᾳ, τῷ ’κείνου κηδεστῇ καὶ τριηράρχῳ.
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 1 9:1)
Ὁ δὲ Φίλιπποσ κύριοσ γενόμενοσ τῆσ πόλεωσ περιχαρὴσ ἦν, ὡσ καλήν τινα καὶ σεμνὴν πρᾶξιν ἐπιτετελεσμένοσ καὶ βεβοηθηκὼσ μὲν προθύμωσ τῷ κηδεστῇ, καταπεπληγμένοσ δὲ πάντασ τοὺσ ἀλλοτριάζοντασ, σωμάτων δὲ καὶ χρημάτων εὐπορίαν ἐκ τοῦ δικαίου περιπεποιημένοσ.
(폴리비오스, Histories, book 15, chapter 22 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION