헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκεῖνοσ ὡσ ἀπόμισθοσ γίγνεται παρὰ τοῦ Τιμοθέου τότε, ἀπ’ Ἀμφιπόλεωσ ἀναχωρῶν, διαβὰσ εἰσ τὴν Ἀσίαν, διὰ τὴν σύλληψιν τὴν Ἀρταβάζῳ συμβᾶσαν τόθ’ ὑπ’ Αὐτοφραδάτου μισθοῖ τὸ στράτευμα καὶ αὑτὸν τοῖσ Ἀρταβάζου κηδεσταῖσ, λαβὼν δὲ πίστεισ καὶ δούσ, ὀλιγωρήσασ τῶν ὁρ́κων καὶ παραβὰσ αὐτούσ, ἀφυλάκτων ὄντων ὡσ ἂν πρὸσ φίλον τῶν ἐν τῇ χώρᾳ, καταλαμβάνει Σκῆψιν καὶ Κεβρῆνα καὶ Ἴλιον αὐτῶν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 214:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ ἐμοὶ πολλὴν ἐξὸν πάνυ προῖκα λαβεῖν ἐλάττω συνεβούλευσεν, ὥστε εὖ εἰδέναι ὅτι κηδεσταῖσ χρησοίμην κοσμίοισ καὶ σώφροσι.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τῶν Ἀριστοφάνουσ χρημάτων, πρὸσ τὸ δημόσιον 19:1)
εἰ γὰρ παρὰ τοῖσ κηδεσταῖσ καὶ οἷσ ἐκεῖνοσ οἰκειότατ’ ἀνθρώπων ἐχρῆτο μὴ φανήσεται, χαλεπῶσ παρὰ τοῖσ ἐχθροῖσ εὑρεθήσεται.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Φιλοκράτουσ ἐπίλογος 3:4)
οὗτοσ ἦν Παῦλοσ Αἰμίλιοσ, ἡλικίασ μὲν ἤδη πρόσω καὶ περὶ ἑξήκοντα γεγονὼσ ἔτη, ῥώμῃ δὲ σώματοσ ἀκμάζων, πεφραγμένοσ δὲ κηδεσταῖσ καὶ παισὶ νεανίαισ καὶ φίλων πλήθει καὶ συγγενῶν μέγα δυναμένων, οἳ πάντεσ αὐτὸν ὑπακοῦσαι καλοῦντι τῷ δήμῳ πρὸσ τὴν ὑπατείαν ἔπειθον.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 10 1:2)
τὰ γὰρ πλεῖστα Καίσαρι καὶ Σκηπίωνι συνεξήμαρτε κηδεσταῖσ οὖσιν Ἀγησίλαοσ δὲ Σφοδρίαν μὲν ἐφ’ οἷσ Ἀθηναίουσ ἠδίκησεν ἀποθανεῖν ὀφείλοντα τῷ τοῦ παιδὸσ ἔρωτι χαριζόμενοσ ἐξήρπασε, Φοιβίδᾳ δὲ Θηβαίουσ παρασπονδήσαντι δῆλοσ ἦν δι’ αὐτὸ τὸ ἀδίκημα προθύμωσ βοηθῶν·
(플루타르코스, Comparison of Agesilaus and Pompey, chapter 1 3:2)
νυνὶ δ’ οὐκ οἰοῖ̓͂δ’ ὅπωσ ὀφθαλμιῶντεσ μὲν οἰόμεθα δεῖν ἀποστρέφειν ἐπὶ τὰ μὴ ποιοῦντα πληγὴν μηδ’ ἀντιτυπίαν χρώματα καὶ σώματα τὴν ὄψιν, ἐν δὲ μέμψεσι καὶ ὀργαῖσ καὶ ὑπονοίαισ πρὸσ ἀδελφοὺσ γενόμενοι χαίρομεν καὶ προσαναχρωννύμεθα τοῖσ ἐκταράττουσιν, ὅτε καλῶσ εἶχε τοὺσ μὲν ἐχθροὺσ καὶ δυσμενεῖσ ἀποδιδράσκειν καὶ λανθάνειν, συνεῖναι δὲ καὶ συνδιημερεύειν μάλιστα κηδεσταῖσ ἐκείνων καὶ οἰκείοισ καὶ φίλοισ καὶ πρὸσ γυναῖκασ αὐτῶν εἰσιόντασ αἰτιᾶσθαι καὶ παρρησιάζεσθαι.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 19 2:2)
ἐν δὲ μέμψεσι καὶ ὀργαῖσ καὶ ὑπονοίαισ πρὸσ ἀδελφοὺσ γενόμενοι χαίρομεν καὶ προσαναχρωννύμεθα τοῖσ ἐκταράττουσιν, ὅτε καλῶσ εἶχε τοὺσ μὲν ἐχθροὺσ καὶ δυσμενεῖσ ἀποδιδράσκειν καὶ λανθάνειν, συνεῖναι δὲ καὶ συνδιημερεύειν μάλιστα κηδεσταῖσ ἐκείνων καὶ οἰκείοισ καὶ φίλοισ, καὶ πρὸσ γυναῖκασ αὐτῶν εἰσιόντασ αἰτιᾶσθαι καὶ παρρησιάζεσθαι.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 19 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION