헬라어 문장 내 검색 Language

τότε προστάται τῶν Ἑλλήνων, τότε δεινοὶ κήδεσθαι τῆσ ἐλευθερίασ, ὅταν τι παρασπάσασθαι βούλωνται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 3:3)
Ἑλλήνων τε γὰρ οὐκ εἰσ ἐσχάτουσ δοκοῦντα τελεῖν παντὸσ τοῦ Ἑλληνικοῦ κήδεσθαι νομίζειν αὑτῷ προσήκειν οὐ μάταιοσ ὁ λογισμὸσ, τῶν τε πρὸσ ὑμᾶσ ἰδίᾳ μοι δικαίων ὑπαρχόντων οὐδ’ ὑμεῖσ ἐπιλέλησθε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 1:5)
πότερ’ οὖν τὰ ὀνείρατα ποιεῖ θεοῖσ ἀνακεῖσθαι τἀνθρώπεια, ἢ τὸ θεοὺσ ἀνθρώπων κήδεσθαι ποιεῖ καὶ δι’ ὀνειράτων ἀνθρώπουσ σώζεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 18:4)
καὶ μὴν αὐτόσ γε σὺ φῂσ οὐ τῶν ἐν Κυρήνῃ μᾶλλον ἢ τῶν Ἀθήνησι κήδεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 86:4)
δύο γάρ ἐστιν ἃ μάλιστα ποιεῖ κήδεσθαι τοὺσ ἀνθρώπουσ καὶ φιλεῖν, τό τε ἴδιον καὶ τὸ ἀγαπητόν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 47:1)
ἀμείνουσ μέντἂν εἰε͂ν τῶν ἄλλων ἢ τῆσ πατρίδοσ κήδεσθαι.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 33:5)
καὶ γὰρ εὐήθεσ τὰ οἰκεῖ’ αὐτοὺσ προϊεμένουσ τῶν ἀλλοτρίων φάσκειν κήδεσθαι, καὶ τὰ παρόντα περιορῶντασ ὑπὲρ τῶν μελλόντων τοὺσ ἄλλουσ φοβεῖν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 87:2)
ὧν τὸ μέν ἐστιν, δι’ ὧν χρώμεθ’ ἀλλήλοισ καὶ συναλλάττομεν καὶ περὶ τῶν ἰδίων ἃ χρὴ ποιεῖν διωρίσμεθα καὶ ζῶμεν ὅλωσ τὰ πρὸσ ἡμᾶσ αὐτούσ, τὸ δέ, ὃν τρόπον δεῖ τῷ κοινῷ τῆσ πόλεωσ ἕν’ ἕκαστον ἡμῶν χρῆσθαι, ἂν πολιτεύεσθαι βούληται καὶ φῇ κήδεσθαι τῆσ πόλεωσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 265:3)
ἔστιν οὖν ὅ τι πεποιήκατε τούτων ὑμεῖσ οἱ φάσκοντεσ τοῦ δήμου κήδεσθαι καὶ τὴν σωτηρίαν ὑμῖν ἐν τῇ τούτων εἶναι ψήφῳ;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 121:7)
ὅπου δ’ ἂν αὐτοὶ ὦσι, πολὺἀνδρειότεροι καὶ ἰσχυρότεροι τῶν πατέρων εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ κήδεσθαι μανθάνοντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 16:2)
ἔστι δὲ τῷ παντὶ μεῖζον τοῦ δαπανᾶν τὸ κήδεσθαί τινα τῆσ πόλεωσ καὶ φανερὸν εἶναι εὐνοοῦντα ὑμῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΔΙΟΔΩΡΟΝ. 8:7)
ἃ παρῄνεσεν ἀνύεσθαι, ἐπιτίθεται αὐτῷ καὶ, οἱο͂ν δὴ πέφυκε τὸ τῶν γυναικῶν αἱμύλον καὶ πανοῦργον, οὐ πρότερον ἀνῆκε πρὶν ἢ ἔπεισεν αὐτὸν τὰ μὲν παραμυθουμένη καὶ φάσκουσα ἐκείνου κήδεσθαι ὅπωσ μὴ κακοπαθῇ γυμνὸσ τοῦ χειμῶνοσ καὶ τοῦ θέρουσ ὁμοίωσ ὑπομένων ἐν τῷ δέρματι τοῦ λέοντοσ, τὸ μὲν δέρμα ἀποθέσθαι, στολὴν δὲ ἀναλαβεῖν ὁμοίαν τοῖσ ἄλλοισ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΣΟΣ Η ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ. 10:1)
φησὶ δὲ κήδεσθαι τούτων, οὓσ ἂν ἀπολλύῃ, καὶ ποιεῖν εὐδαίμονασ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΤΩΝ ΕΝ ΚΙΛΙΚΙΑΙ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. 21:3)
τὸ δ’ ὅλον ἀπεφαίνετο μάλιστα πάντων πρέπειν Εὐμενῆ τῆσ βασιλικῆσ οἰκίασ κήδεσθαι καὶ φροντίζειν, ἀκολουθοῦντα τοῖσ ὑπ’ αὐτοῦ προπεπολιτευμένοισ πρὸσ τὴν βασιλικὴν οἰκίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 57 4:1)
ὅπερ οὐ προσήκατο εἰπὼν μὴ μόνουσ ἐκείνουσ ἀξίουσ εἶναι Πλάτωνοσ κήδεσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 19:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION