헬라어 문장 내 검색 Language

ἄνδρα δὲ λαβεῖν καθαρῶσ καὶ ἀδόλωσ παρρησιαζόμενον, καὶ μήτεδόξησ χάριν μήτ’ ἐπ’ ἀργυρίῳ προσποιούμενον, ἀλλ’ ἐπὶ εὐνοίᾳ καὶ κηδεμονίᾳ τῶν ἄλλων ἕτοιμον, εἰ δέοι, καὶ καταγελᾶσθαι, καὶ ἀταξίαν πλήθουσ ἐνεγκεῖν καὶ θόρυβον, οὐ ῥᾴδιον, ἀλλὰ καὶ πάνυ ὐτυχοῦσ πόλεωσ, ἐν τοσαύτῃ σπάνει γενναίων καὶ ἐλευθέρων ἀνδρῶν, ἀφθονίᾳ δὲ κολάκων καὶ γοήτων καὶ σοφιστῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 15:2)
Ἀγρίππα τοῦ ἐμοῦ, ὃν ἐγὼ ἔθρεψα καὶ ἔχω σὺν ἐμαυτῷ εὐσεβέστατον ὄντα, προσαγαγόντοσ μοι τοὺσ ὑμετέρουσ πρέσβεισ εὐχαριστοῦντασ ἐφ’ ᾗ πεποίημαι τοῦ ἔθνουσ ὑμῶν κηδεμονίᾳ, καὶ αἰτησαμένων σπουδαίωσ καὶ φιλοτίμωσ τὴν ἱερὰν ἐσθῆτα καὶ τὸν στέφανον ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν ὑμῶν εἶναι, συγχωρῶ καθὼσ ὁ κράτιστοσ καί μοι τιμιώτατοσ Οὐιτέλλιοσ ἐποίησεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 15:1)
ἕποιτο ἂν οὖν τῇ Μενελάου καὶ Ὀδυσσέωσ κηδεμονίᾳ περὶ οἶκον τὸν Ἀντήνοροσ μηδὲ ἐσ τοῦ Ἑλικάονοσ τὴν γυναῖκα ἔργον δυσμενὲσ ὑπὸ Ἀγαμέμνονοσ καὶ Μενελάου γενέσθαι·
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 26 12:2)
ἐπεὶ δὲ τῷ μὲν πρεσβυτέρῳ τὸ κήδεσθαι καὶ καθηγεῖσθαι καὶ νουθετεῖν προσῆκόν ἐστι, τῷ δὲ νεωτέρῳ τὸ τιμᾶν καὶ ζηλοῦν καὶ ἀκολουθεῖν, ἡ μὲν ἐκείνου κηδεμονία τὸ ἑταιρικὸν μᾶλλον ἢ τὸ πατρικὸν ἐχέτω καὶ τὸ πεῖθον ἢ τὸ ἐπιτάττον καὶ τὸ χαῖρον ἐπὶ τοῖσ κατορθώμασι καὶ κατευφημοῦν τοῦ ψέγοντοσ ἂν ἁμάρτῃ καὶ κολούοντοσ, μὴ μόνον προθυμότερον ὂν ἀλλὰ καὶ φιλανθρωπότερον, τῷ δὲ τοῦ νεωτέρου ζήλῳ τὸ μιμούμενον ἐνέστω μὴ τὸ ἁμιλλώμενον θαυμάζοντοσ γὰρ ἡ μίμησισ, ἡ δ’ ἅμιλλα φθονοῦντόσ ἐστι.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 16 3:2)
κηδεμονία τὸ ἑταιρικὸν μᾶλλον ἢ τὸ πατρικὸν ἐχέτω καὶ τὸ πεῖθον ἢ τὸ ἐπιτάττον καὶ τὸ χαῖρον ἐπὶ τοῖσ κατορθώμασι καὶ κατευφημοῦν τοῦ ψέγοντοσ ἂν ἁμάρτῃ καὶ κολούοντοσ μὴ μόνον προθυμότερον ἀλλὰ καὶ φιλανθρωπότερον τῷ δὲ τοῦ νεωτέρου ζήλῳ τὸ μιμούμενον ἐνέστω μὴ τὸ ἁμιλλώμενον.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 16 10:1)
μάλιστα δ’ ἄν τισ τυγχάνοι τοῦ εἰκότοσ, εἰ νομίζοι τὸν Ῥωμύλον ἀξιοῦντα τοὺσ πρώτουσ καὶ δυνατωτάτουσ πατρικῇ κηδεμονίᾳ καὶ φροντίδι προσήκειν ἐπιμελεῖσθαι τῶν ταπεινοτέρων, ἅμα δὲ τοὺσ ἄλλουσ διδάσκοντα μὴ δεδιέναι μηδ’ ἄχθεσθαι ταῖσ τῶν κρειττόνων τιμαῖσ, ἀλλὰ χρῆσθαι μετ’ εὐνοίασ καὶ νομίζοντασ καὶ προσαγορεύοντασ πατέρασ, οὕτωσ ὀνομάσαι.
(플루타르코스, chapter 13 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION