헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ περὶ τῆσ κηδείασ ταύτησ ἐπὶ σχολῆσ βουλεύσασθαι, μηδὲ γὰρ ἂν τοῦτό σε ἁρπάσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 8:12)
καὶ ἐν Δελφοῖσ ἐκ κηδείασ γενομένησ διαφορᾶσ ἀρχὴ πασῶν ἐγένετο τῶν στάσεων τῶν ὕστερον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 62:1)
εἰσκαλεσαμένην δὲ κατὰ γένη τῶν ἱερέων ἐξορκίσαι πάντασ μηδενὶ δηλώσειν τὴν δοθησομένην αὐτοῖσ πίστιν, κατ’ ἰδίαν δ’ ἑκάστοισ εἰπεῖν ὅτι μόνοισ ἐκείνοισ παρατίθεται τὴν τοῦ σώματοσ ταφήν, καὶ τῶν εὐεργεσιῶν ὑπομνήσασαν παρακαλέσαι θάψαντασ ἐν τοῖσ ἰδίοισ τόποισ τὸ σῶμα τιμᾶν ὡσ θεὸν τὸν Ὄσιριν, καθιερῶσαι δὲ καὶ τῶν γινομένων παρ’ αὐτοῖσ ζῴων ἓν ὁποῖον ἂν βουληθῶσι, καὶ τοῦτ’ ἐν μὲν τῷ ζῆν τιμᾶν, καθάπερ καὶ πρότερον τὸν Ὄσιριν, μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν τῆσ ὁμοίασ ἐκείνῳ κηδείασ ἀξιοῦν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 21 6:1)
ὁ δὲ Πτολεμαῖοσ τὰ σώματα τῶν πρὸσ αὐτὸν ἐκπεσόντων καύσασ καὶ τῆσ ἁρμοζούσησ κηδείασ ἀξιώσασ ἀπέστειλε τὰ ὀστᾶ πρὸσ τοὺσ οἰκείουσ τε καὶ φίλουσ τῶν τετελευτηκότων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 36 1:2)
ἐντεῦθεν δὲ κήρυκα περὶ τῆσ τῶν νεκρῶν ἀναιρέσεωσ ἐξέπεμψεν, σπεύδων ἐκ παντὸσ τρόπου τῆσ ἐπιβαλλούσησ κηδείασ ἀξιῶσαι τοὺσ τετελευτηκότασ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 85 1:2)
ἔπειτα καὶ οἱ ἄλλοι τὴν αὐτὴν τοῖσ βασιλεῦσιν ἐπιθυμίαν λαβόντεσ καὶ δι’ ὀλίγου πάνυ χρόνου συνενεγκάμενοι ἔθη καὶ νόμουσ καὶ θεῶν ἱερά, κηδείασ τε συνάψαντεσ ἀλλήλοισ καὶ κοινωνίαισ πολέμων ἀνακεράσθέντεσ, οἱ σύμπαντεσ κοινῇ ὀνομασίᾳ προσαγορεύοντεσ ἑαυτοὺσ ἀπὸ τοῦ βασιλέωσ τῶν Ἀβοριγίνων Λατίνουσ, οὕτω βεβαίωσ ἔμειναν ἐπὶ τοῖσ συγκειμένοισ, ὥστ’ οὐδεὶσ αὐτοὺσ ἔτι χρόνοσ ἀπ’ ἀλλήλων διέστησε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 60 2:1)
τῷ δὲ τετάρτῳ τελευτήσαντοσ Λατίνου καὶ τὴν ἐκείνου βασιλείαν παραλαμβάνει τῆσ τε κηδείασ οἰκειότητι τῆσ πρὸσ αὐτὸν ἐπικλήρου τῆσ Λαύνασ γενομένησ μετὰ τὸν Λατίνου θάνατον καὶ τοῦ πρὸσ τοὺσ ἀστυγείτονασ πολέμου τῆσ στρατηγίασ ἕνεκα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 64 1:2)
ὅσ γε οὔτε εἰσ τὴν οἰκίαν εἰάσεν εἰσενεχθῆναι τὸν νεκρὸν τῆσ θυγατρὸσ οὔτ’ ἐν τοῖσ πατρῴοισ τεθῆναι μνήμασιν ἐπέτρεψεν οὔτε κηδείασ καὶ περιστολῆσ καὶ τῶν ἄλλων νομίμων μεταλαβεῖν, ἀλλ’ οἱ παριόντεσ αὐτὴν ἐρριμμένην ἐν ᾧ διεχρήσθη χωρίῳ λίθουσ ἐπιφοροῦντεσ καὶ γῆν ἐκήδευσαν ὡσ πτῶμα ἔρημον κηδομένων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 21 12:1)
οὐ μέντοι γε ὁ δῆμοσ εἰάσεν, ἀλλὰ συναγαγόντεσ οἱ δήμαρχοι τὸ πλῆθοσ εἰσ ἐκκλησίαν καὶ πολλὰ διελθόντεσ ἐγκώμια τῶν τε κατὰ πόλεμον ἔργων τοῦ ἀνδρὸσ καὶ τῶν πολιτικῶν, τήν τε σωφροσύνην αὐτοῦ καὶ τὴν λιτότητα τοῦ βίου, μάλιστα δὲ τὴν εἰσ χρηματισμὸν ἐγκράτειαν ἐπὶ μήκιστον ἄραντεσ τοῖσ ἐπαίνοισ, αἴσχιστον ἔφησαν εἶναι τῶν πραγμάτων ἄνδρα τηλικοῦτον ἀσήμου καὶ ταπεινῆσ κηδείασ τυχεῖν διὰ πενίαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 96 3:1)
τίν’ εἰσ ἔρωτα τῆσδε κηδείασ μολών;
(에우리피데스, Suppliants, episode 1:28)
ὁ δὲ τοὺσ υἱοὺσ πέμψασ ἐκόμισε τὸ σῶμα εἰσ τὴν πόλιν καὶ πολυτελοῦσ κηδείασ ἠξίωσεν ἐντειλάμενοσ τοῖσ παισὶ καὶ αὐτὸν ἀποθανόντα σὺν ἐκείνῳ θάψαι, λέγων ἀληθῆ μὲν εἶναι πάνθ’ ὅσα προεφήτευσε κατὰ τῆσ πόλεωσ ἐκείνησ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τῶν ἱερέων καὶ τῶν ψευδοπροφητῶν, ὑβρισθήσεσθαι δ’ αὐτὸσ μετὰ τὴν τελευτὴν οὐδὲν σὺν ἐκείνῳ ταφεὶσ τῶν ὀστῶν οὐ γνωρισθησομένων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 305:1)
λογισάμενοσ γὰρ οἶμαι τὸν οὕτωσ ἀποθανόντα κατὰ μῆνιν θεοῦ μηδὲ κηδείασ τῆσ βασιλεῦσι πρεπούσησ ἄξιον εἶναι τυχεῖν, οὔτε ταῖσ πατρῴαισ ἐνεκήδευσεν αὐτὸν θήκαισ οὔτε ἄλλησ τιμῆσ ἠξίωσεν, ἀλλ’ ὡσ ἰδιώτην ἔθαψε, βιώσαντα μὲν ἔτη τεσσαράκοντα, βασιλεύσαντα δὲ ὀκτώ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 126:1)
ταῦτά σου πρὸσ αὐτοὺσ εἰπούσησ ἐγώ τε λαμπροτέρασ ἀξιωθήσομαι πρὸσ αὐτῶν κηδείασ ἧσ ἂν ἔτυχον ἐκ σοῦ, μηδὲν διὰ τὸ ἐξεῖναι ποιεῖν μου κακῶσ τὸν νεκρὸν διαθεῖναι θελησάντων, σύ τε βεβαίωσ ἄρξεισ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 500:1)
Φασαήλου δὲ τἀδελφοῦ συμβουλεύσαντοσ αὐτῷ μὴ φανερῶσ τὸν ἄνδρα μετιέναι, διαστασιάσειν γὰρ τὸ πλῆθοσ, τότε μὲν ἀπολογούμενόν τε προσίεται τὸν Μάλιχον καὶ τῆσ ὑπονοίασ ἀπολύειν ὡμολόγει, λαμπρὰν δὲ πομπὴν ἐπὶ τῷ πατρὶ κηδείασ ἐτέλεσεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 326:1)
τόν γε μὴν νεκρὸν εἰσ Ιἑροσόλυμα κομίσασ πένθοσ τε μέγιστον ὅλῳ τῷ ἔθνει κατήγγειλεν καὶ κηδείασ ἠξίωσεν λαμπροτάτησ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 817:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION