헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἰλίῳ δὲ κῆδοσ ὀρθ‐ ώνυμον τελεσσίφρων μῆνισ ἤλασεν, τραπέζασ ἀτί‐ μωσιν ὑστέρῳ χρόνῳ καὶ ξυνεστίου Διὸσ πρασσομένα τὸ νυμφότι‐ μον μέλοσ ἐκφάτωσ τίοντασ, ὑμέναιον, ὃσ τότ’ ἐπέρ‐ ρεπεν γαμβροῖσιν ἀείδειν·
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 1 1:1)
ἐπεὶ τίσ ηὔχει τήνδ’ ἀνέλπιστον φυγὴν κέλσειν ἐσ Ἄργοσ κῆδοσ ἐγγενὲσ τὸ πρίν, ἔχθει μεταπτοιοῦσαν εὐναίων γάμων;
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode 8:8)
τῆσ μιν ἀνώγει πηοσύνη καὶ κῆδοσ ἐνικρινθῆναι ὁμίλῳ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 1:17)
ἀδινὸν δ’ ἕλε κῆδοσ ἕκαστον ἡρώων, πέρι δ’ αὖτε δύω υἱᾶσ Βορέαο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 4:19)
ἄτλητον δ’ ὀλοῷ ἐπὶ πήματι κῆδοσ ἕλοντο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 14:17)
τοῖα κατακνώσσουσα μινυνθαδίῳ νέον ὕπνῳ λεύσσω ὀνείρατα λυγρά, τά τισ θεὸσ ἀκράαντα θείη, μηδ’ ἀλεγεινὸν ἐφ’ υἱάσι κῆδοσ ἕλοιο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 12:15)
τρίτῳ δὲ ἔτει τοῦ Φαύνου τελευτήσαντοσ ἐκδέχεται τὴν ἀρχὴν ὁ Αἰνείασ κατὰ τὸ κῆδοσ, καὶ τοὺσ Ἀβοριγίνασ ἀπὸ τοῦ κηδεστοῦ Λατίνου Φαύνου Λατίνουσ ἐπωνόμασε.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1:4)
ὁ δέ ἑ̔ώρα γὰρ αὐτὸν ἤδη Ῥωμαίοισ τε πολεμησείοντα καὶ πρὸσ τήνδε τὴν χρείαν τὸ κῆδοσ αὑτῷ συναπτόμενον̓ ἠρνήσατο, καὶ τοῖσ ἀδελφοῖσ Ἀττάλῳ τε καὶ Φιλεταίρῳ, θαυμάζουσιν ὅτι κῆδοσ βασιλέωσ τοσοῦδε καὶ γείτονοσ, αὐτοῦ τε κατάρχοντοσ καὶ δεομένου, παραιτοῖτο, ἐπεδείκνυ τὸν ἐσόμενον πόλεμον ἐν μὲν ἀρχῇ τι παρ’ ἀμφοῖν ἕξειν ἰσοπαλέσ, σὺν χρόνῳ δ’ ὑπεροίσειν τὰ Ῥωμαίων δι’ εὐψυχίαν καὶ ταλαιπωρίαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 5:3)
ἀγαγὼν δ’ αὐτὴν Φίλιπποσ ὁ ἀδελφὸσ ἐσ τὸν γάμον, ἐπεὶ τὸν Ἀμύνανδρον εἶδεν ἀσθενῆ καὶ πραγμάτων ἄπειρον, παρέμενε, τὴν ἀρχὴν διὰ τὸ κῆδοσ διοικῶν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 2:3)
καὶ τὸν Ἰνδὸν περάσασ ἐπολέμησεν Ἀνδροκόττῳ βασιλεῖ τῶν περὶ αὐτὸν Ἰνδῶν, μέχρι φιλίαν αὐτῷ καὶ κῆδοσ συνέθετο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 4:8)
οὐδὲ μὲν οὐδ’ ὁπόσοι σκληρὸν βίον ἐστήσαντο ἀνθρώπων, σκοτιὴν μαιόμενοι σοφίην, οὓσ αὐτὴ περὶ πυκνὰ λόγοισ ἐσφίγξατο μῆτισ καὶ δεινὴ μύθων κῆδοσ ἔχουσ1’ ἀρετή, οὐδ’ οἵδ’ αἰνὸν ἔρωτοσ ἀπεστρέψαντο κυδοιμὸν μαινόμενον, δεινὸν δ’ ἦλθον ὑφ’ ἡνίοχον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 10:2)
̓ν τῆσ μνηστείασ ἀπελπίσαντα βαρέωσ ἐνεγκεῖν, καὶ Ἀγαμέμνονα φοβηθῆναι τοὺσ Πριαμίδασ μὴ κατάσχωσι τὴν Ἑλλάδα, ἀκούοντα καὶ Πέλοπα τὸν αὑτοῦ πρόγονον, ἐκ τῆσ αὐτῆσ ὄντα χώρασ, διὰ τὸ κῆδοσ τὸ Οἰνομάου τὴν Πελοπόννησον κατασχεῖν, καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἡγεμόνασ συνάρασθαι τοῦ πολέμου, μνησικακοῦντασ, ὅτι αὐτὸσ ἕκαστοσ οὐκ ἔγημεν, ἢ ἐρασθῆναι μὲν Ἀλέξανδρον ἧσ ἠγνόει γυναικόσ, ἐπιτρέψαι δὲ αὐτῷ τὸν πατέρα πλεῦσαι τοιαύτησ ἕνεκα πράξεωσ, καὶ ταῦτα, ὥσ φασιν, οὐ πάλαι τῆσ Τροίασ ἁλούσησ ὑπὸ Ἑλλήνων καὶ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ Λαομέδοντοσ ἀποθανόντοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 85:2)
ἄνδρεσ τε συχνοὶ λαμβάνοντεσ ἐκ τῶν πλησίον ἐργαστηρίων τὰ μὲν ὠνῇ, τὰ δὲ χάριτι συνεπεκόσμουν τοῖσ προσφόροισ δωρήμασι τὴν ἐκκομιδήν, ὥστε περιβόητον ἀνὰ τὴν πόλιν γενέσθαι τὸ κῆδοσ, καὶ προθυμίαν ἅπαντασ καταλαβεῖν τῆσ τῶν ὀλιγαρχικῶν καταλύσεωσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 39 10:1)
ἡμῖν δὲ κῆδοσ ἐσ Κρέοντ’ ἀνημμένον κακὸν μέγιστον, ὡσ ἐοίκε, γίγνεται.
(에우리피데스, Heracles, episode 2:3)
πατὴρ δὲ πατρὸσ ἑστιᾷ γάμουσ ὅδε, Αἵδην νομίζων πενθερόν, κῆδοσ πατρόσ.
(에우리피데스, Heracles, episode, anapests 1:20)

SEARCH

MENU NAVIGATION