헬라어 문장 내 검색 Language

Ἡρόδοτοσ τοῦτ̓ ἐκεῖνο ἥκειν οἱ νομίσασ τὸν καιρόν, οὗ μάλιστα ἐγλίχετο, πλήθουσαν τηρήσασ τὴν πανήγυριν, ἁπανταχόθεν ἤδη τῶν ἀρίστων συνειλεγμένων, παρελθὼν ἐσ τὸν ὀπισθόδομον οὐ θεατήν, ἀλλ̓ ἀγωνιστὴν παρεῖχεν ἑαυτὸν Ὀλυμπίων ᾅδων τὰσ ἱστορίασ καὶ κηλῶν τοὺσ παρόντασ, ἄχρι τοῦ καὶ Μούσασ κληθῆναι τὰσ βίβλουσ αὐτοῦ, ἐννέα καὶ αὐτὰσ οὔσασ.
(루키아노스, Herodotus 3:1)
ἔτι τοίνυν παιδιᾶσ καὶ μουσικῆσ ἐφ’ ὅσον αὐτοῦ τὰ θρέμματα φύσει μετείληφεν, οὐκ ἄλλοσ κρείττων παραμυθεῖσθαι καὶ κηλῶν πραύ̈νειν, μετά τε ὀργάνων καὶ ψιλῷ τῷ στόματι τὴν τῆσ αὑτοῦ ποίμνησ ἄριστα μεταχειριζόμενοσ μουσικήν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 67:4)
καὶ λόγοσ κατεῖχεν, ὡσ ἀνὴρ Ἕλλην εἰσ ἔκπληξιν ὑπερφυὴσ πάντα κηλῶν καὶ χειρούμενοσ ἔρωτα δεινὸν ἐμβέβληκε τοῖσ νέοισ, ὑφ’ οὗ τῶν ἄλλων ἡδονῶν καὶ διατριβῶν ἐκπεσόντεσ ἐνθουσιῶσι περὶ φιλοσοφίαν.
(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 22 3:1)
κήλων μὲν πεποίηται ἀπὸ τῶν ὀχευτῶν ὄνων·
(작자 미상, 비가, Ἀρχιλόχου, Ιὀβάκχων399)

SEARCH

MENU NAVIGATION