헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὸν κεστὸν ἱμάντα Ὅμηροσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 80:3)
κεστὸν ἔχω καἰ κέντρον ἄγω καὶ τόξον ἀείρω, κεστόν, ὅθεν φιλότητοσ ἐμῆσ ἐμὸν οἶστρον ἑλοῦσαι πολλάκισ ὠδίνουσι καὶ οὐ θνῄσκουσι γυναῖκεσ.
(콜루토스, Rape of Helen, book 150)
ἀφεὶσ οὖν ὅσα δοκεῖ δεινὰ πεποιηκέναι περὶ θεῶν καὶ οὐ πρέποντα ἐκείνοισ, τοσοῦτό φημι μόνον, ὅτι λόγουσ οὐκ ὤκνει τῶν θεῶν ἀπαγγέλλειν, οὕσ φησιν αὐτοὺσ διαλέγεσθαι πρὸσ αὑτούσ, καὶ οὐ μόνον γε τοὺσ ἐν κοινῷ γενομένουσ καὶ παρατυγχανόντων ἁπάντων τῶν θεῶν, ἀλλὰ καὶ οὓσ ἰδίᾳ τινὲσ διαλέγονται ἀλλήλοισ, οἱο͂ν ὁ Ζεὺσ τεθυμωμένοσ τῇ Ἥρᾳ διὰ τὴν ἀπάτην καὶ τὴν ἧτταν τῶν Τρώων, καὶ πρότερον Ἥρα πρὸσ τὴν Ἀφροδίτην, παρακαλοῦσα φαρμάξαι τὸν πατέρα καὶ δοῦναι τὸ φίλτρον αἰτῇ, τὸν κεστὸν ἱμάντα, ὡσ εἰκόσ, ἐν ἀπορρήτῳ τοῦτο ἀξιοῦσα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 24:3)
ἦ, καὶ ἀπὸ στήθεσφιν ἐλύσατο κεστὸν ἱμάντα ποικίλον, ἔνθα δέ οἱ θελκτήρια πάντα τέτυκτο·
(호메로스, 일리아스, Book 14 22:1)
^ μὴ πρότερον ἀποδύσῃσ αὐτήν, ὦ Πάρι, πρὶν ἂν τὸν κεστὸν ἀπόθηται ‐ φαρμακὶσ γάρ ἐστιν ‐ μή σε καταγοητεύσῃ δι’ αὐτοῦ καίτοι γε ἐχρῆν μηδὲ οὕτω κεκαλλωπισμένην παρεῖναι μηδὲ τοσαῦτα ἐντετριμμένην χρώματα καθάπερ ὡσ ἀληθῶσ ἑταίραν τινά, ἀλλὰ γυμνὸν τὸ κάλλοσ ἐπιδεικνύειν.
(루키아노스, Dearum judicium, (no name) 10:3)
χειρὶ δὲ τῇ μὲν ἑτέρῃ σκῆπτρον ἔχει, τῇ ἑτέρῃ δὲ ἄτρακτον, καὶ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ ἀκτῖνὰσ τε φορέει καὶ πύργον καὶ κεστὸν τῷ μούνην τὴν Οὐρανίην κοσμέουσιν.
(루키아노스, De Syria dea, (no name) 32:3)
εἶτα μεταξὺ ἐπαινούμενοσ τῆσ Ἀφροδίτησ μὲν τὸν κεστὸν ἔκλεψε προσπτυξαμένησ αὐτὸν ἐπὶ τῇ νίκῃ, τοῦ Διὸσ δὲ γελῶντοσ ἔτι τὸ σκῆπτρον·
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥφαιστοσ, Ἀπόλλων. 5:4)
φάρμακα καὶ τὸν κεστὸν αὐτόν, ἤθει καὶ ἀρετῇ κατεργάσηται τὴν εὔνοιαν.
(플루타르코스, Conjugalia Praecepta, chapter, section 23 3:1)
ἀλλ’ ὥσπερ οἱ Σπαρτιᾶται τὴν Ἀφροδίτην λέγουσι διαβαίνουσαν τὸν Εὐρώταν τὰ μὲν ἔσοπτρα καὶ τοὺσ χλιδῶνασ καὶ τὸν κεστὸν ἀποθέσθαι, δόρυ δὲ καὶ ἀσπίδα λαβεῖν κοσμουμένην τῷ Λυκούργῳ·
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 42)
ἀλλ’ ὥσπερ οἱ Σπαρτιᾶται τὴν Ἀφροδίτην λέγουσι διαβαίνουσαν τὸν Εὐρώταν τὰ μὲν ἔσοπτρα καὶ τοὺσ χλιδῶνασ καὶ τὸν κεστὸν ἀποθέσθαι, δόρυ δὲ καὶ ἀσπίδα λαβεῖν κοσμουμένην τῷ Λυκούργῳ·
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 4 1:1)
"ὅταν δὲ τὰσ χρυσᾶσ περόνασ ἀναλαμβάνῃ καὶ τὰ διηκριβωμένα τέχνῃ ἐλλόβια καὶ τελευτῶσα τῆσ περὶ τὸν κεστὸν ἅπτηται γοητείασ, περιεργία τὸ χρῆμα καὶ λαμυρία μὴ πρέπουσα γαμετῇ γέγονεν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Εἰ δεῖ τὸν οἶνον ἐνδιηθεῖν. 5:16)
τὸν δὲ τῆσ Ἥρασ καλλωπισμὸν ἐπὶ τὸν Δία καὶ τὰσ περὶ τὸν κεστὸν γοητείασ ἀέροσ τινὰ κάθαρσιν εἶναι βούλονται τῷ πυρώδει πλησιάζοντοσ, ὥσπερ οὐκ αὐτοῦ τὰσ λύσεισ τοῦ ποιητοῦ διδόντοσ.
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 4 15:1)
αὐτή σοι Κυθέρεια τὸν ἱμερόεντ’ ἀπὸ μαστῶν, Ἰνώ, λυσαμένη κεστὸν ἔδωκεν ἔχειν, ὡσ ἂν θελξινόοισιν ἀεὶ φίλτροισι δαμάζῃσ ἀνέρασ·
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 881)
λιβάνου, Χαρίτων δέμασ, ἤθεα Πειθοῦσ, παρθένε, καὶ Παφίησ κεστὸν ὑπὲκ λαγόνων.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 2882)

SEARCH

MENU NAVIGATION