헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ τῶν κενῶν δοξῶν εἰσ ἄπειρον ἐκπίπτει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 144:3)
ψόφοσ ἐστὶ πάντα ταῦτα καὶ κόμποσ κενῶν ὀνομάτων.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀδιαφορίασ. 19:4)
οὐ μὴ ἀφρονήσεθ’, οἳ κενῶν δοξασμάτων πλήρεισ πλανᾶσθε, τῇ δ’ ὁμιλίᾳ βροτοὺσ κρινεῖτε καὶ τοῖσ ἤθεσιν τοὺσ εὐγενεῖσ;
(에우리피데스, episode 5:16)
ἢ δηλαδὴ τῶν ἀπορρεόντων τῆσ λίθου μορίων ἔνια μὲν προσκρούσαντα τῷ σιδήρῳ πάλιν ἀποπάλλεσθαι καὶ ταῦτα μὲν εἶναι, δι’ ὧν κρεμάννυσθαι συμβαίνει τὸν σίδηρον, τὰ δ’ εἰσ αὐτὸν εἰσδυόμενα διὰ τῶν κενῶν πόρων διεξέρχεσθαι τάχιστα κἄπειτα τῷ παρακειμένῳ σιδήρῳ προσκρούοντα μήτ’ ἐκεῖνον διαδῦναι δύνασθαι, καίτοι τόν γε πρῶτον διαδύντα, παλινδρομοῦντα δ’ αὖθισ ἐπὶ τὸν πρότερον ἑτέρασ αὖθισ ἐργάζεσθαι ταῖσ προτέραισ ὁμοίασ περιπλοκάσ;
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1420)
ἀλλὰ θαρρῶμεν, ὦ φιλότησ, μέγα τῶν τοιούτων ἀλεξιφάρμακον ἔχοντεσ τὴν ἀλήθειαν καὶ τὸν ἐπὶ πᾶσι λόγον ὀρθόν, ᾧ χρωμένουσ ἡμᾶσ μηδὲν μὴ ’ ταράξῃ τῶν κενῶν καὶ ματαίων τούτων ψευσμάτων.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 32:5)
’, ὥσπερ τῶν κενῶν ἀγγείων οὐκ ἂν διαγνοίησ τὸ ἀκέραιον καὶ πεπονηκόσ, ἀλλ’ ὅταν ἐγχέῃσ, φαίνεται τὸ ῥέον οὕτωσ;
(플루타르코스, Ad principem ineruditum, chapter, section 7 2:2)
ὡσ ᾤετο, λέοντοσ εἶχεν εἰκόνα, τῶν δὲ ἄλλων μάντεων ὑφορωμένων τὴν ὄψιν, ὡσ ἀκριβεστέρασ φυλακῆσ δεομένων τῷ Φιλίππῳ τῶν περὶ τὸν γάμον, Ἀρίστανδροσ ὁ Τελμησσεὺσ κύειν ἔφη τὴν ἄνθρωπον, οὐθὲν γὰρ ἀποσφραγίζεσθαι τῶν κενῶν, καὶ κύειν παῖδα θυμοειδῆ καὶ λεοντώδη τὴν φύσιν.
(플루타르코스, Alexander, chapter 2 3:1)
ἡ δὲ συνήθεια τῆσ διαλεκτικῆσ διέραμα γενομένη χρηστὸν μὲν οὐδὲν οὐδ’ ὑγιὲσ ἀπολέλαυκεν, ἀλλ’ ὥσπερ ἀκοὴ νοσώδησ ὑπὸ κενῶν ἤχων δυσηκοϊάσ καὶ ἀσαφείασ ἐμπέπλησται περὶ ἧσ αὖθισ ἑτέραν ἀρχὴν λαβόντεσ, εἰ βούλει, διαλεξόμεθα.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 29 2:1)
εἰσὶ δήπουθεν ἐπιθυμίαι πολλαὶ καὶ πολλῶν, ἔνιαι μὲν ἔμφυτοι λεγόμεναι καὶ περὶ τὸ σῶμα βλαστάνουσαι, πρὸσ τὰσ ἀναγκαίασ ἡδονάσ αἱ δ’ ἐπήλυδεσ, αἳ ἕνεκα κενῶν δοξῶν, ἰσχὺν δὲ καὶ βίαν ὑπὸ χρόνου καὶ συνηθείασ ἐν τροφῇ μοχθηρᾷ λαβοῦσαι , πολλάκισ ἕλκουσι καὶ ταπεινοῦσι τὴν ψυχὴν ἐρρωμενέστερον τῶν ἀναγκαίων·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 15 5:3)
καλὸσ γὰρ ὁ τοιοῦτοσ ἔπαινοσ καὶ ὠφέλιμοσ καὶ διδάσκων τὰ χρήσιμα καὶ τὰ συμφέροντα θαυμάζειν καὶ ἀγαπᾶν ἀντὶ τῶν κενῶν καὶ περιττῶν.
(플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 17 11:1)
νυνὶ δ’ ὁ μὲν βορέασ διὰ παρθενικῆσ ἁπαλόχροοσ οὐ διάησιν, ὥσ φησιν Ἡσίοδοσ, λῦπαι δὲ καὶ ταραχαὶ καὶ κακοθυμίαι διὰ ζηλοτυπίασ καὶ δεισιδαιμονίασ καὶ φιλοτιμίασ καὶ κενῶν δοξῶν, ὅσασ οὐκ ἂν εἴποι τισ, εἰσ τὴν γυναικωνῖτιν ὑπορρέουσιν.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 2 1:4)
καὶ κενῶν δοξῶν, ὅσασ οὐκ ἂν εἴποι τισ, εἰσ τὴν γυναικωνῖτιν ὑπορρέουσιν ὁ δὲ Λαέρτησ εἴκοσιν ἔτη καθ’ αὑτὸν ἐν ἀγρῷ διαιτώμενοσ γρηὶ σὺν ἀμφιπόλῳ, ἥ οἱ βρῶσίν τε πόσιν τε παρτίθει, τὴν μὲν πατρίδα καὶ τὸν οἶκον καὶ τὴν βασιλείαν ἔφυγε, τὴν δὲ λύπην μετ’ ἀπραξίασ καὶ κατηφείασ ἀεὶ συνοικοῦσαν εἶχεν.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 2 5:1)
εἰ δ’ ἕτερα δόξειε, γιγνώσκειν οὐκ οὖσαν αὐτοῖσ ἄδειαν αὖθισ μετὰ λόγων κενῶν βαδίζουσιν εἰσ τὸ στρατόπεδον.
(플루타르코스, Lives, chapter 31 5:2)
Σφοδρίασ, ἀνὴρ Σπαρτιάτησ, εὐδόκιμοσ μὲν ἐν τοῖσ πολεμικοῖσ καὶ λαμπρόσ, ὑπόκουφοσ δὲ τήν γνώμην καὶ κενῶν ἐλπίδων καὶ φιλοτιμίασ ἀνοήτου μεστόσ, ἀπελείφθη περὶ Θεσπιὰσ μετὰ δυνάμεωσ τοὺσ ἀφισταμένουσ τῶν Θηβαίων δέχεσθαι καὶ βοηθεῖν.
(플루타르코스, Pelopidas, chapter 14 2:1)
καὶ καθάπερ ἀγγείων κενῶν ὑγρὸν δεχομένων ὁ ἐντὸσ ἀὴρ ὑπέξεισιν ἐκθλιβόμενοσ, οὕτωσ ἀνθρώποισ πληρουμένοισ τῶν ἀληθινῶν ἀγαθῶν ἐνδίδωσιν ὁ τῦφοσ καὶ γίγνεται τὸ οἰήμα μαλακώτερον, καὶ παυόμενοι τοῦ διὰ πώγωνα καὶ τρίβωνα φρονεῖν μέγα τὴν ἄσκησιν ἐπὶ τὴν ψυχὴν μεταφέρουσι, καὶ τῷ δηκτικῷ καὶ πικρῷ χρῶνται πρὸσ ἑαυτοὺσ μάλιστα, τοῖσ δ’ ἄλλοισ πραότερον ἐντυγχάνουσι.
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 10 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION