헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν μὲν ὦν ἡ παραφορὴ ξὺν πυρετῷ ἀρχῆθεν εἰσβάλλῃ τῆσ πρώτησ ἢ δευτέρησ ἡμέρησ, τάμνειν φλέβα τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι, μάλιστα τὴν μέσην· ἀτὰρ καὶ ἢν ἐσ τρίτην ἢ τετάρτην ἡμέρην ἡ παραφορὴ ἥκῃ, μέσφι τῆσ πρώτησ τῶν κρισίμων περιόδου τάμνειν · εἰ δὲ προσωτέρω τοῦ δέοντοσ χρόνου ἑκταίῳ ἐόντι ἢ ἑβδομαίῳ, ἐῆν, πολλὸν πρὸ τῶν κρισίων ἐν τοῖσι ὀξέσι κενοῦν χρὴ, ἢ φαρμακεύειν, ἢ τοῖσι ἄλλοισι ἐρεθισμοῖσι χρέεσθαι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.19)
ἢν μὲν ἐξ ἑτέρησ νούσου, ὁκοῖόν τι φρενίτιδοσ , διαδέξηται ἡ λήθη, φλέβα μὲν μὴ τάμνειν, μηδὲ ἀθρόον ποθὲν κενοῦν αἷμα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.99)
ἢν δὲ γλῶσσα μελαίνηται καὶ ὄγκοσ ἐν τοῖσι ὑποχονδρίοισι σημαίνῃ, ὑπ’ ἀνάγκησ τῇ σικύῃ χρέεσθαι· ἐπὴν δὲ πρὸσ τῷ μήκεϊ τοῦ χρόνου κενωθήσεται τῇσι αἰσθήσεσι, τἄλλα δ’ εὐπετέστερον φέρῃ, τῇ κορυφῇ τῆσ κεφαλῆσ προσβάλλειν· ἄλυπον γὰρ τῇ δυνάμι τὸ ἐντεῦθεν κενοῦν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.117)
Ἢν μὲν ὦν νεηνίαι οἱ πεπονθότεσ ἐώσι, τάμνειν τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι φλέβα, ἠδ’ ἀθρόον κενοῦν μέζονι τῇ τομῇ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.324)
ἅπαντα γὰρ ὁμοίωσ κενοῦν καὶ συντήκειν τὸ σῶμα καὶ τὸ σύντηγμα τοιόνδε τι φαίνεσθαι ποιεῖν, μὴ πρότερον ὑπάρχον τοιοῦτον.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1355)
καὶ μέν γε καὶ ἡ σκαμμωνία πρὸσ τῷ μὴ κενοῦν ἐκ τοῦ σώματοσ τῶν ἰκτερικῶν τὴν χολὴν ἔτι καὶ τὸ χρηστὸν αἷμα χολὴν ἐργαζομένη καὶ συντήκουσα τὸ σῶμα καὶ τηλικαῦτα κακὰ δρῶσα καὶ τὸ πάθοσ ἐπαύξουσα κατά γε τὸν Ἀσκληπιάδου λόγον.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1368)
Τὰ ἐκ πολλοῦ χρόνου ξυνήθεα, κἂν ᾖ χείρω τῶν ἀξυνηθέων, ἧσσον ἐνοχλεῖν εἰώθεν‧ δεῖ δὲ καὶ ἐσ τὰ ἀξυνήθεα μεταβάλλειν Τὸ κατὰ πολὺ καὶ ἐξαπίνησ κενοῦν, ἢ πληροῦν, ἢ θερμαίνειν, ἢ ψύχειν, ἢ ἄλλωσ ὁκωσοῦν τὸ σῶμα κινέειν, σφαλερὸν, καὶ πᾶν τὸ πολὺ τῇ φύσει πολέμιον‧ τὸ δὲ κατ’ ὀλίγον, ἀσφαλὲσ, καὶ ἄλλωσ, ἤν τισ ἐξ ἑτέρου ἐφ’ ἕτερον μεταβαίνῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 54.50)

SEARCH

MENU NAVIGATION