헬라어 문장 내 검색 Language

μισθοφορῶν δ’ ἐν τῷ ξενικῷ κεναῖσ χώραισ, καὶ τὰ στρατιωτικὰ χρήματα κλέπτων, καὶ τοὺσ μυρίουσ ξένουσ ἐκμισθώσασ Ἀμφισσεῦσι, πολλὰ διαμαρτυρομένου καὶ σχετλιάζοντοσ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ ἐμοῦ, προσέμειξε φέρων ἀναρπασθέντων τῶν ξένων τὸν κίνδυνον ἀπαρασκεύῳ τῇ πόλει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1462)
καὶ ὁ Μοῦρκοσ ἀχθόμενοσ ὅμωσ ἐφήδρευεν ἐπανιούσαισ κεναῖσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 11 4:4)
οἱ δὲ Τύριοι προσπεσόντεσ ἀπροσδοκήτωσ ταῖσ ναυσὶν ὁρμούσαισ καὶ ταῖσ μὲν πάντῃ κεναῖσ ἐπιτυχόντεσ, τῶν δ̓ ὑπ̓ αὐτὴν τὴν βοὴν καὶ τὸν ἐπίπλουν χαλεπῶσ ἐκ τῶν παρόντων πληρουμένων, τήν τε Πνυταγόρου τοῦ βασιλέωσ πεντήρη εὐθὺσ ὑπὸ τῇ πρώτῃ ἐμβολῇ κατέδυσαν καὶ τὴν Ἀνδροκλέουσ τοῦ Ἀμαθουσίου καὶ τὴν Πασικράτουσ τοῦ Κουριέωσ, τὰσ δὲ ἄλλασ ἐσ τὸν αἰγιαλὸν ἐξωθοῦντεσ ἔκοπτον.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 22 2:1)
ὁρᾷ γὰρ ὑμᾶσ τὸν ἅπαντα χρόνον ἐλπίσι κεναῖσ καὶ ψευδέσι λόγοισ ἐξηπατημένουσ ὑφ’ ἑαυτοῦ, καὶ μέχρι τούτου μνημονεύοντασ τὰσ ὑποσχέσεισ μέχρι ἂν ῥηθῶσιν.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 111:2)
ὁ δὲ Πίθων ἐτύγχανε μὲν ἐν τοῖσ ἐσχάτοισ μέρεσι τῆσ Μηδίασ χειμάζων καὶ πλῆθοσ ἤδη διεφθαρκὼσ τῶν ἐπαγγελλομένων συναποστήσεσθαι, γραφόντων δ’ αὐτῷ τῶν φίλων περὶ τῶν Ἀντιγόνου προαιρέσεων καὶ μεγάλασ ὑπογραφόντων ἐλπίδασ ἐξαπατηθεὶσ κεναῖσ προσδοκίαισ ἧκε πρὸσ Ἀντίγονον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 46 3:1)
παραδόξωσ δὲ τῶν ἔργων ἀνυομένων διά τε τὰσ πολυχειρίασ καὶ τὰσ τῶν ἁπάντων προθυμίασ, ὁ μὲν Θεμιστοκλῆσ ἀνακληθεὶσ ὑπὸ τῶν ἀρχόντων καὶ ἐπιτιμηθεὶσ περὶ τῆσ τειχοποιίασ ἠρνήσατο τὴν οἰκοδομίαν, καὶ παρεκάλεσε τοὺσ ἄρχοντασ μὴ πιστεύειν κεναῖσ φήμαισ, ἀλλ’ ἀποστέλλειν πρέσβεισ ἀξιοπίστουσ εἰσ τὰσ Ἀθήνασ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 40 2:1)
κἂν μεταπίπτῃ τὸ κατὰ τὸ δίκαιον συμφέρον, χρόνον δέ τινα εἰσ τὴν πρόληψιν ἐναρμόττῃ, οὐδὲν ἧττον ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἦν δίκαιον τοῖσ μὴ φωναῖσ κεναῖσ ἑαυτοὺσ συνταράττουσιν, ἀλλ’ ἁπλῶσ εἰσ τὰ πράγματα βλέπουσιν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 152:4)
ἁπάντων δὲ πολλὰσ ὁμολογούντων αὐτῷ χάριτασ εἰδέναι τῆσ τ’ ἀνελπίστου σωτηρίασ, ἣν δι’ ἐκεῖνον ἔσχον, καὶ τῆσ ἐπὶ τὰ οἰκεῖα οὐ σὺν κεναῖσ χερσὶν ἀφίξεωσ, καὶ τὰσ ἑαυτῶν ψυχὰσ θᾶττον ἢ τὴν ἐκείνου προήσεσθαι τοῖσ ἐχθροῖσ ἐπαγγειλαμένων, ἐπαινέσασ αὐτοὺσ ἀπέλυσε τὴν ἐκκλησίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 6 7:1)
πολλὰσ δὲ κεραί̈ζοντεσ ὁπότ’ ἔνδον παρέλθοιεν ἐφ’ ἁρπαγήν, γενεὰσ ὅλασ νεκρῶν κατελάμβανον καὶ τὰ δωμάτια πλήρη τῶν τοῦ λιμοῦ πτωμάτων, ἔπειτα πρὸσ τὴν ὄψιν πεφρικότεσ κεναῖσ χερσὶν ἐξῄεσαν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 460:1)
τὴν ὑποβεβλημένην οὐσίαν γενέσει καὶ φθορᾷ πᾶσαν ἡνωμένην θ’ ἅμα καὶ ἀλλοιοῦσθαι δυναμένην ὑπέθετο θάτερον γένοσ τῆσ αἱρέσεωσ, ἀμετάβλητον δὲ καὶ ἀναλλοίωτον καὶ κατατετμημένην εἰσ λεπτὰ καὶ κεναῖσ ταῖσ μεταξὺ χώραισ διειλημμένην ἡ λοιπή.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 127)
οὕτω γὰρ οὐχ ἓν ἀλλὰ πολλὰ γενήσεται, διειργόμενα δήπου ταῖσ κεναῖσ χώραισ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 627)
ἀλλὰ τὰ μεμασημένα σιτία πρῶτον μὲν τούτῳ τῷ φλέγματι βέβρεκταί τε καὶ πεφύραται, δεύτερον δὲ καὶ τῷ χρωτὶ τοῦ στόματοσ ἅπαντα πεπλησίακεν, ὥστε πλείονα μεταβολὴν εἴληφε τῶν ἐν ταῖσ κεναῖσ χώραισ τῶν ὀδόντων ἐσφηνωμένων.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 724)
ἡ δὲ αὖ που παρ’ ἡμῖν κόρη καὶ δέσποινα, εὐφρανθεῖσα τῇ τῆσ χορείασ παιδιᾷ, κεναῖσ χερσὶν οὐκ ᾠήθη δεῖν ἀθύρειν, πανοπλίᾳ δὲ παντελεῖ κοσμηθεῖσα, οὕτω τὴν ὄρχησιν διαπεραίνειν·
(플라톤, Laws, book 7 51:2)
"ἐν ἀρχῇ δὲ τῆσ πραγματείασ ὑπειπὼν τὴν τῶν ὄντων φύσιν σώματα εἶναι καὶ κενὸν, ὡσ μιᾶσ οὔσησ εἰσ δύο πεποίηται τὴν διαίρεσιν, ὧν θάτερον ὄντωσ μὲν οὐδέν ἐστιν, ὀνομάζεται δ’ ὑφ’ ὑμῶν ἀναφὲσ καὶ κενὸν καὶ ἀσώματον ὥστε καὶ ὑμῖν ἓν τὸ πᾶν ἐστιν εἰ μὴ βούλεσθε κεναῖσ φωναῖσ περὶ κενοῦ χρῆσθαι, σκιαμαχοῦντεσ πρὸσ τοὺσ ἀρχαίουσ ἀλλ’ ἄπειρα, νὴ Δία, πλήθει τὰ σώματα κατ’ Ἐπίκουρόν ἐστι, καὶ γίγνεται τῶν φαινομένων ἕκαστον ἐξ ἐκείνων.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 134)
βουλομένων δὲ τῶν ἐν ἄστει καὶ κελευόντων κατιέναι τὸν Ἀλκιβιάδην αὐτὸσ ᾤετο δεῖν μὴ κεναῖσ χερσὶ μηδὲ ἀπράκτοισ, οἴκτῳ καὶ χάριτι τῶν πολλῶν, ἀλλ’ ἐνδόξωσ κατελθεῖν.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 27 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION