헬라어 문장 내 검색 Language

σὺ δ’ εὐπιθὴσ ἐμοὶ γλώσσησ ματαίασ μὴ ’κβάλῃσ ἔπη χθονί, καρπὸν φέροντα πάντα μὴ πράσσειν καλῶσ κοίμα κελαινοῦ κύματοσ πικρὸν μένοσ ὡσ σεμνότιμοσ καὶ ξυνοικήτωρ ἐμοί·
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, antistrophe 1 1:5)
πέπαλται δαὖτὲ μοι φίλον κέαρ τόνδε κλύουσαν οἶκτον καὶ τότε μὲν δύσελπισ, σπλάγχνα δέ μοι κελαινοῦ‐ ται πρὸσ ἔποσ κλυούσᾳ.
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, antistrophe 51)
θήσεισ δ’ ἐξ ὄμβροιο κελαινοῦ καίριον αὐχμὸν ἀνθρώποισ, θήσεισ δὲ καὶ ἐξ αὐχμοῖο θερείου ῥεύματα δενδρεόθρεπτα, τά τ’ αἰθέρι ναιήσονται, ἄξεισ δ’ ἐξ Αἰ̈́δαο καταφθιμένου μένοσ ἀνδρόσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 9:6)
παρὰ ταύτην τὴν Μεσσήνην τὰ ὄργια κομίζων τῶν Μεγάλων θεῶν Καύκων ἦλθεν ἐξ Ἐλευσῖνοσ ὁ Κελαινοῦ τοῦ Φλύου.
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 1 7:2)
διόπερ εἰκόσ ἐστι καὶ τὸν Ποσειδῶ τιμᾶσθαι παρ’ αὐτοῖσ καίπερ μεσογαίοισ οὖσι, καὶ ἀπὸ Κελαινοῦ τοῦ Ποσειδῶνοσ ἐκ Κελαινοῦσ, μιᾶσ τῶν Δαναί̈δων, γενομένου κεκλῆσθαι τὴν πόλιν ἐπώνυμον, ἢ διὰ τῶν λίθων τὴν ἀπὸ τῶν ἐκπυρώσεων μελανίαν.
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 8 29:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION