헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ταύτην δὲ τὴν ἀπόφασιν οὐ πολλῆσ ἀντιρρήσεωσ δεῖσθαι συμβέβηκε, φανεροῦ πᾶσιν ὄντοσ ὅτι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῶν καυμάτων ἀδύνατον χιόνα πίπτειν περὶ τὴν Αἰθιοπίαν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 38 5:1)
εἰ γὰρ καθεψόμενοσ ὑπὸ τῶν καυμάτων ὁ ποταμὸσ ἐγλυκαίνετο, πολύγονοσ οὐκ ἂν ἦν οὐδὲ ποικίλασ ἰχθύων καὶ θηρίων ἰδέασ εἶχε·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 40 7:2)
ποτὲ μὲν γὰρ πνευμάτων μεγέθη δηλοῦν αὐτούσ, ποτὲ δὲ ὄμβρων ἢ καυμάτων ὑπερβολάσ, ἔστι δὲ ὅτε κομητῶν ἀστέρων ἐπιτολάσ, ἔτι δὲ ἡλίου τε καὶ σελήνησ ἐκλείψεισ, καὶ σεισμούσ, καὶ τὸ σύνολον πάσασ τὰσ ἐκ τοῦ περιέχοντοσ γεννωμένασ περιστάσεισ ὠφελίμουσ τε καὶ βλαβερὰσ οὐ μόνον ἔθνεσιν ἢ τόποισ, ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσι καὶ τοῖσ τυχοῦσιν ἰδιώταισ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 30 5:1)
ἐπιγενομένων δὲ καυμάτων μεγάλων, καὶ τῶν τοῦ Διονύσου στρατιωτῶν λοιμικῇ νόσῳ διαφθειρομένων, συνέσει διαφέροντα τὸν ἡγεμόνα τοῦτον ἀπαγαγεῖν τὸ στρατόπεδον ἐκ τῶν πεδινῶν τόπων εἰσ τὴν ὀρεινήν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 38 4:1)
τροφάσ τε γὰρ φέρει δαψιλεῖσ καὶ ποικίλασ, καὶ πρὸσ τὰσ τῶν καυμάτων ὑπερβολὰσ ἔχει βοηθείασ εὐθέτουσ τὰσ ἐν τοῖσ ἕλεσι καταφυγάσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 10 1:2)
μετὰ δὲ ταῦτα διὰ τὴν τῶν καυμάτων ὑπερβολὴν τῆσ νομῆσ ξηραινομένησ καταφεύγουσιν εἰσ τοὺσ ἑλώδεισ τόπουσ, καὶ περὶ τῆσ τῆσ χώρασ νομῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ διαμάχονται.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 32 2:2)
οὔσησ δὲ τῆσ ὁδοιπορίασ ἐμπύρου διὰ τὸ μέγεθοσ τῶν καυμάτων διεφθάρη τε πολλὰ σώματα καὶ τὸ στρατόπεδον εἰσ ἀθυμίαν ἐνέπεσεν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 19 1:2)
τρίτη ἀοίκητοσ ὑπὸ καυμάτων, ἡ διακεκαυμένη καλουμένη·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 156:4)
ἀλεεινὴ δ’ ἦν κἀκείνη χειμῶνοσ ὡρ́ᾳ καθ’ ὅσον πνιγώδησ θέρουσ ὑπὸ καυμάτων, πεδιὰσ οὖσα καὶ παράλιοσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 493:1)
οἱ δὲ δὴ Ἰνδοὶ τρόπῳ τοιούτῳ καὶ ζεύξι τοιαύτῃ χρεώμενοι ἐλαύνουσι ἐπὶ τὸν χρυσὸν λελογισμένωσ ὅκωσ καυμάτων τῶν θερμοτάτων ἐόντων ἔσονται ἐν τῇ ἁρπαγῇ·
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 104 2:1)
Ὅταν δὲ διακαύσῃσ ἐσ τὸ πέρην, τῶν μὲν πλείστων ἱκανῶσ ἂν ἔχοι ἐν τῷ κάτω μέρεϊ τὰσ ἐσχάρασ ταύτασ μόνασ θεῖναι‧ ἢν δὲ μὴ κίνδυνοσ φαίνηται εἶναι ξυῤῬαγῆναι τὰσ ὠτειλὰσ, ἀλλὰ πολὺ τὸ διὰ μέσου ἐῄ, ὑπάλειπτρον χρὴ λεπτὸν διέρσαι διὰ τῶν καυμάτων, ἔτι ἀναλελαμμένου τοῦ δέρματοσ, οὐ γὰρ ἂν ἄλλωσ δύναιο διέρσαι‧ ἐπὴν δὲ διέρσῃσ, ἀφεῖναι τὸ δέρμα, ἔπειτα μεσηγὺ τῶν ἐσχαρέων ἄλλην ἐσχάρην ἐμβάλλειν λεπτῷ σιδηρίῳ, καὶ διακαῦσαι, ἄχρισ ἂν τῷ ὑπαλείπτρῳ ἐγκύρσῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 11.5)
τοῦ δέοντοσ κραυροτέραν εἶναι καὶ ἀκαμπτοτέραν, διάπυρόν τ’ αὖ γιγνομένην καὶ πάλιν ψυχομένην σφακελίσασαν ταχὺ διαφθερεῖν τὸ σπέρμα ἐντὸσ αὑτῆσ, διὰ ταῦτα οὕτω τὸ τῶν νεύρων καὶ τὸ τῆσ σαρκὸσ γένοσ ἐμηχανᾶτο, ἵνα τῷ μὲν πάντα τὰ μέλη συνδήσασ ἐπιτεινομένῳ καὶ ἀνιεμένῳ περὶ τοὺσ στρόφιγγασ καμπτόμενον τὸ σῶμα καὶ ἐκτεινόμενον παρέχοι, τὴν δὲ σάρκα προβολὴν μὲν καυμάτων, πρόβλημα δὲ χειμώνων, ἔτι δὲ πτωμάτων οἱο͂ν τὰ πιλητὰ ἔσεσθαι κτήματα, σώμασιν μαλακῶσ καὶ πρᾴωσ ὑπείκουσαν, θερμὴν δὲ νοτίδα ἐντὸσ ἑαυτῆσ ἔχουσαν θέρουσ μὲν ἀνιδίουσαν καὶ νοτιζομένην ἔξωθεν ψῦχοσ κατὰ πᾶν τὸ σῶμα παρέξειν οἰκεῖον, διὰ χειμῶνοσ δὲ πάλιν αὖ τούτῳ τῷ πυρὶ τὸν προσφερόμενον ἔξωθεν καὶ περιιστάμενον πάγον ἀμυνεῖσθαι μετρίωσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 371:1)
καὶ γὰρ ἐπιτηδείων ἐσπάνιζον εἰργόμενοι προνομῆσ φόβῳ τοῦ Καμίλλου, καὶ νόσοσ ὑποικούρησεν αὐτοὺσ ἐν νεκρῶν πλήθει χύδην καταβεβλημένων σκηνοῦντασ ἐν ἐρειπίοισ, τό τε βάθοσ τῆσ τέφρασ ἀέρα ξηρότητι καὶ δριμύτητι φαῦλον ὑπὸ πνευμάτων καὶ καυμάτων ἀναθυμιώσησ ἐλυμαίνετο τὰ σώματα διὰ τῆσ ἀναπνοῆσ.
(플루타르코스, Camillus, chapter 28 1:2)
τοῦ δ’ Ἐμπεδοκλέουσ εἰρηκότοσ οὕνεκεν ὀψίγονοί τε σίδαι καὶ ὑπέρφλοια μῆλα, τὸ μὲν τῶν σιδῶν ἐπίθετον νοεῖν, ὅτι, τοῦ φθινοπώρου λήγοντοσ ἤδη καὶ τῶν καυμάτων μαραινομένων, ἐκπέττουσι τὸν καρπόν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Διὰ τί τὴν μηλέαν ἀγλαόκαρπον ὁ ποιητὴσ εἶπεν, Ἐμπεδοκλῆσ δ’ ὑπέρφλοια τὰ μῆλα. 6:2)
αὕτη δὲ νηνεμίαισ κατέχεται, καὶ μάλιστα τότε ἡνίκα ἐτησίαι τὴν ἄλλην γῆν καταψύχουσιν ἐκκαομένην ὑπὸ τῶν καυμάτων.
(스트라본, 지리학, book 15, chapter 3 20:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION