헬라어 문장 내 검색 Language

"ἡμεῖσ μέντοι, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οἱ Ἀρεοπαγῖται οὔτε κατηγοροῦμεν οὔτε ἀπολογούμεθα, οὐ γὰρ ἡμῖν πάτριόν ἐστιν, ἔχομεν δὲ τοιαύτην τινὰ συγγνώμην Τιμάρχῳ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 832)
καὶ ἡλίου μὲν καὶ σελήνησ οὐχ ὅσα βλάπτουσι κατηγοροῦμεν, ἀλλ’ ὅσων ἀγαθῶν αἴτιοι γίγνονται θαυμάζομεν, τὴν πόλιν δ’ ἐξ ὧν ἐνίοισ προσέκρουσεν, ἀλλ’ οὐκ ἐξ ὧν ἅπασιν ὡμίλησεν, οὐδ’ ἐκ τῆσ ὅλησ φύσεωσ κρινοῦμεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 87:5)
ἢ τί τὰ μηδαμῆ συμβαίνοντα κατηγοροῦμεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 91:11)
εἰ μὲν γὰρ ἄλλον τιν’ ἀγῶν’ ἀγωνιζομένου σου ταῦτα κατηγοροῦμεν, δικαίωσ ἂν ἠγανάκτεισ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 30:1)
τότε τοίνυν, ὡσ ἔστιν ἀκούειν, οὐδεὶσ ἔστιν ὅστισ ἀπεστερεῖτο τοῦ σωθῆναι, ὅστισ ἑαυτὸν οἴκοι κρύψειεν, ἀλλὰ τοῦτο κατηγοροῦμεν τῶν τριάκοντα, ὅτι τοὺσ ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ ἀδίκωσ ἀπῆγον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 66:4)
ἐμπειρότατοι δὲ λόγων καὶ πραγμάτων ὄντεσ οὕτωσ ἀλογίστωσ ἔχομεν, ὥστε περὶ τῶν αὐτῶν τῆσ αὐτῆσ ἡμέρασ οὐ ταὐτὰ γινώσκομεν, ἀλλ’ ὧν πρὶν εἰσ τὴν ἐκκλησίαν ἀναβῆναι κατηγοροῦμεν, ταῦτα συνελθόντεσ χειροτονοῦμεν, οὐ πολὺν δὲ χρόνον διαλιπόντεσ τοῖσ ψηφισθεῖσιν, ἐπειδὰν ἀπίωμεν, πάλιν ἐπιτιμῶμεν.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 17 2:2)
ὃν καὶ ἐκρατήσαμεν, παρ’ οὗ δυνήσῃ αὐτὸσ ἀνακρίνασ περὶ πάντων τούτων ἐπιγνῶναι ὧν ἡμεῖσ κατηγοροῦμεν αὐτοῦ.
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 19 204:1)
πάντεσ δὲ δὴ Κρητῶν τὸν περὶ Γανυμήδη μῦθον κατηγοροῦμεν ὡσ λογοποιησάντων τούτων·
(플라톤, Laws, book 1 73:2)
"εἰ περὶ ἵππου τὸ τρέχειν κατηγοροῦμεν, οὔ φησι ταὐτὸν εἶναι τῷ περὶ οὗ κατηγορεῖται τὸ κατηγορούμενον ἀλλ’ ἕτερον·
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 232)
"ἑκατέρου γὰρ ἀπαιτούμενοι τὸν λόγον οὐ τὸν αὐτὸν ἀποδίδομεν ὑπὲρ ἀμφοῖν ὅθεν ἁμαρτάνειν τοὺσ ἕτερον ἑτέρου κατηγοροῦντασ εἰ μὲν γὰρ ταὐτόν ἐστι τάνθρώπῳ τάγαθὸν καὶ τῷ ἵππῳ τὸ τρέχειν, πῶσ καὶ σιτίου καὶ φαρμάκου τἀγαθὸν, καὶ νὴ Δία πάλιν λέοντοσ καὶ κυνὸσ τὸ τρέχειν κατηγοροῦμεν;
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 235)
ἢ γὰρ κατηγοροῦντόσ τινοσ τῶν οἰκετῶν ἢ ἀπολογουμένου ἀκούσασ ἐλέγχειν πειρῶμαι, ἢ μέμφομαί τινα πρὸσ τοὺσ φίλουσ ἢ ἐπαινῶ, ἢ διαλλάττω τινὰσ τῶν ἐπιτηδείων πειρώμενοσ διδάσκειν ὡσ συμφέρει αὐτοῖσ φίλουσ εἶναι μᾶλλον ἢ πολεμίουσ, <ἢ> ἐπιτιμῶμέν τινι στρατηγῷ συμπαρόντεσ, ἢ ἀπολογούμεθα ὑπέρ του, εἴ τισ ἀδίκωσ αἰτίαν ἔχει, ἢ κατηγοροῦμεν πρὸσ ἀλλήλουσ, εἴ τισ ἀδίκωσ τιμᾶται.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 11 24:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION