헬라어 문장 내 검색 Language

ὁπότε δὴ οὖν τετόλμηκα ἀντιγράψασθαι πεπορνευμένῳ Τιμάρχῳ μὴ ἐξεῖναι δημηγορεῖν, ἀπαιτεῖν φησι τὴν πρᾶξιν αὐτὴν οὐκ αἰτίαν κατηγόρου, ἀλλὰ μαρτυρίαν τελώνου τοῦ παρὰ Τιμάρχου τοῦτο ἐκλέξαντοσ τὸ τέλοσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1194)
"οἶμαι δ’ ἄν, εἰ πρὸσ ἄλλουσ τινὰσ ἦν ὁ λόγοσ μοι περὶ τῆσ αἰτίασ ἧσ κρίνομαι, ταῖσ ὑμετέραισ μαρτυρίαισ ῥᾳδίωσ ἂν ἀπολύσασθαι τοὺσ τοῦ κατηγόρου λόγουσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1221)
ἐπειδὰν δ’ ἀπὸ τῆσ ἀπολογίασ ἀποσπασθῆτε καὶ τὰσ ψυχὰσ ἐφ’ ἑτέρων γένησθε, εἰσ λήθην ἐμπεσόντεσ τῆσ κατηγορίασ, ἐξέρχεσθ’ ἐκ τῶν δικαστηρίων, οὐδὲ παρ’ ἑτέρου δίκην εἰληφότεσ, οὔτε παρὰ τοῦ κατηγόρου, ψῆφοσ γὰρ κατ’ αὐτοῦ οὐ δίδοται, οὔτε παρὰ τοῦ ἀπολογουμένου, ταῖσ γὰρ ἀλλοτρίαισ αἰτίαισ ἀποτριψάμενοσ τὰ ὑπάρχοντα αὑτῷ ἐγκλήματα ἐκπέφευγεν ἐκ τοῦ δικαστηρίου·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1791)
δέομαι ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐθελῆσαί μου μετ’ εὐνοίασ ἀκοῦσαι λέγοντοσ, ὑπολογιζομένουσ τό τε μέγεθοσ τοῦ κινδύνου καὶ τὸ πλῆθοσ τῶν αἰτιῶν πρὸσ ἂσ ἀπολογήσασθαί με δεῖ, καὶ τὰσ τέχνασ καὶ τὰσ κατασκευὰσ τοῦ κατηγόρου καὶ τὴν ὠμότητα, ὃσ ἐτόλμησε παρακελεύσασθαι πρὸσ ἄνδρασ ὀμωμοκότασ τῶν ἀντιδίκων ὁμοίωσ ἀμφοτέρων ἀκούσεσθαι τοῦ κινδυνεύοντοσ φωνὴν μὴ ὑπομένειν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1 1:1)
οὐδεὶσ ὑμῶν διὰ τὰσ ἐμὰσ ἡδονὰσ κάκιον οἰκεῖ, οὐδὲ ἐστέρηται τῆσ πατρίδοσ κατηγόρου τυχών, ὅτ’ ἦσαν αἱ διαψηφίσεισ, οὐδ’ ὑπεύθυνοσ ὢν ἀρχῆσ ἐκινδύνευσεν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1825)
καὶ τὴν ἀκρόασιν, ὡσ ἐκεῖνοσ ἀπήγγελλεν, οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον ἐποιοῦντο ὥσπερ νῦν γίγνεται, ἀλλ’ ἦσαν πολὺ χαλεπώτεροι οἱ δικασταὶ τοῖσ τὰ παράνομα γράφουσιν αὐτοῦ τοῦ κατηγόρου, καὶ πολλάκισ ἀνεπόδιζον τὸν γραμματέα καὶ ἐκέλευον πάλιν ἀναγιγνώσκειν τοὺσ νόμουσ καὶ τὸ ψήφισμα, καὶ ἡλίσκοντο οἱ τὰ παράνομα γράφοντεσ, οὐκ εἰ πάντασ παραπηδήσειαν τοὺσ νόμουσ, ἀλλ’ εἰ μίαν μόνον συλλαβὴν παραλλάξειαν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1921)
οὐκ ἂν θαυμάσαιμι δέ, εἰ μεταβαλόμενοσ τοῖσ ἔξωθεν περιεστηκόσι λοιδορήσεται, φάσκων τοὺσ μὲν ὀλιγαρχικοὺσ ὑπ’ αὐτῆσ τῆσ ἀληθείασ διηριθμημένουσ ἥκειν πρὸσ τὸ τοῦ κατηγόρου βῆμα, τοὺσ δὲ δημοτικοὺσ πρὸσ τὸ τοῦ φεύγοντοσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 207 1:4)
εἰ μὲν γὰρ δεινὰ κατηγόρηται ἢ μή, οἱο͂́ν τε γνῶναι ἐκ τῶν τοῦ κατηγόρου λόγων·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 12:4)
τίσ γὰρ ἂν ἢ πρότερον ἐχθρῷ περὶ τοιῶνδε διεπίστευσεν, ἢ νῦν, εἰ καὶ τέωσ ἐπεπλάνητο, ἀπίστῳ καὶ κατηγόρῳ περὶ ἐκεῖνα γεγενημένῳ, κινδυνεύων ἔτι καὶ κρινόμενοσ καὶ ἀρνούμενοσ, αὖθισ ἂν τὰ δεύτερα ταῦτ’ ἐθάρρησεν εἰπεῖν, καὶ μάλιστ’ ἐν τῷ δικαστηρίῳ, πολλῶν μὲν ἀκοῦσαι δυναμένων, τοῦ δὲ κατηγόρου καὶ τόδε μέλλοντοσ εὐθὺσ ὁμοίωσ ἐρεῖν;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 6:3)
καὶ πάλιν, οἱ μὲν δικάζοντεσ ὑμεῖσ ἥκετε μᾶλλον ἡμῶν τῶν κατηγόρων εἰδότεσ καὶ ὀφείλοντα τῷ δημοσίῳ τοῦτον, καὶ ἐγγεγραμμένον ἐν ἀκροπόλει, καὶ οὐκ ἐξὸν αὐτῷ λέγειν, ὥστε ἕκαστον ὑμῶν κατηγόρου τάξιν ἔχειν καὶ τὰ δίκαια εἰδέναι, μὴ μαθεῖν δεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 5:2)
εἰ δὲ μή, γελοῖον ἂν φανείη, <οἱο͂ν> εἰ πρὸσ Ἀριστείδην κατηγοροῦντα τοῦτό τισ ἂν εἴπειεν ἄλλοσ πρὸσ ἀπιστίαν τοῦ κατηγόρου·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 7:5)
ὑμεῖσ δ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὴν αὐτὴν εἰρήνην ἑορακότεσ τὰ μὲν τῶν συμμάχων τῶν ὑμετέρων τείχη καθῃρηκυῖαν, τὰσ δὲ τῶν πρέσβεων οἰκίασ οἰκοδομοῦσαν, καὶ τὰ μὲν τῆσ πόλεωσ κτήματ’ ἀφῃρημένην, τούτοισ δ’ ἃ μηδ’ ὄναρ ἤλπισαν πώποτε κτησαμένην, οὐκ αὐτοὶ τούτουσ ἀπεκτείνατε, ἀλλὰ κατηγόρου προσδεῖσθε, καὶ λόγῳ κρίνεθ’ ὧν ἔργῳ τἀδικήματα πάντεσ ὁρῶσιν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 358:2)
τὸ μὲν οὖν τοῖσ τῶν ἄλλων ἐναντίον εἰσενηνοχέναι νόμον δεινὸν μέν, ἀλλ’ ἄλλου δεῖται κατηγόρου·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 95:1)
καὶ ἀκροάσομαι τοῦ τε κατηγόρου καὶ τοῦ ἀπολογουμένου ὁμοίωσ ἀμφοῖν, καὶ διαψηφιοῦμαι περὶ αὐτοῦ οὗ ἂν ἡ δίωξισ ᾖ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 215:2)
πρὸσ ἅπαντ’ ἔρχονται τὰ δικαστήρια οἱ μὲν δικασταὶ παρὰ τοῦ κατηγόρου καὶ τοῦ φεύγοντοσ τὸ πρᾶγμα μαθησόμενοι περὶ οὗ δεήσει τὴν ψῆφον ἐνεγκεῖν αὐτούσ, οἱ δ’ ἀντίδικοι μεθ’ ἑαυτοῦ δείξων ἑκάτεροσ ὄντα τὰ τῶν νόμων δίκαια.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION