헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦτο ἀόριστον, νῦν τὸ ὡρισμένον ἐν ἀθροίσματι προσληφθέν, δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, εἶτα ταῦτα κατ’ εἶδοσ ἐμέρισεν ἓν μὲν ὅτι οὐ περὶ τῶν ἴσων νῦν ἐμοὶ ὁ ἀγών, ἕτερον δὲ ὃ φύσει πᾶσιν ὑπάρχει, τῶν μὲν λοιδοριῶν καὶ τῶν κατηγοριῶν ἀκούειν ἡδέωσ, τοῖσ ἐπαινοῦσι δ’ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 2:4)
ἔστι γάρ τι καθ’ οὗ κατηγορεῖται τούτων ἕκαστον, ᾧ τὸ εἶναι ἕτερον καὶ τῶν κατηγοριῶν ἑκάστῃ τὰ μὲν γὰρ ἄλλα τῆσ οὐσίασ κατηγορεῖται, αὕτη δὲ τῆσ ὕλησ, ὥστε τὸ ἔσχατον καθ’ αὑτὸ οὔτε τὶ οὔτε ποσὸν οὔτε ἄλλο οὐδέν ἐστιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 25:2)
εἰ γὰρ καὶ τῶν ἄλλων κατηγοριῶν, ἀνάγκη ἐκ προσθέσεωσ εἶναι, οἱο͂ν τοῦ ποιοῦ καὶ περιττοῦ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 61:2)
οὐ μόνον δὲ περὶ τῆσ οὐσίασ ὁ λόγοσ δηλοῖ τὸ μὴ γίγνεσθαι τὸ εἶδοσ, ἀλλὰ περὶ πάντων ὁμοίωσ τῶν πρώτων κοινὸσ ὁ λόγοσ, οἱο͂ν ποσοῦ ποιοῦ καὶ τῶν ἄλλων κατηγοριῶν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 132:1)
γίγνεται γὰρ ὥσπερ ἡ χαλκῆ σφαῖρα ἀλλ’ οὐ σφαῖρα οὐδὲ χαλκόσ, καὶ ἐπὶ χαλκοῦ, εἰ γίγνεται ἀεὶ γὰρ δεῖ προϋπάρχειν τὴν ὕλην καὶ τὸ εἶδοσ, οὕτωσ καὶ ἐπὶ τοῦ τί ἐστι καὶ ἐπὶ τοῦ ποιοῦ καὶ ποσοῦ καὶ τῶν ἄλλων ὁμοίωσ κατηγοριῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 132:2)
εἰ οὖν μὴ ἐνδέχεται ταῦτα λέγειν, φανερὸν ὅτι δύναμισ καὶ ἐνέργεια ἕτερόν ἐστιν ἐκεῖνοι δ’ οἱ λόγοι δύναμιν καὶ ἐνέργειαν ταὐτὸ ποιοῦσιν, διὸ καὶ οὐ μικρόν τι ζητοῦσιν ἀναιρεῖν, ὥστε ἐνδέχεται δυνατὸν μέν τι εἶναι μὴ εἶναι δέ, καὶ δυνατὸν μὴ εἶναι εἶναι δέ, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων κατηγοριῶν δυνατὸν βαδίζειν ὂν μὴ βαδίζειν, καὶ μὴ βαδίζειν δυνατὸν ὂν βαδίζειν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 32:4)
οὔτε γὰρ τόδε οὔτε τοιόνδε οὐδεμία αὐτῶν οὔτε τῶν λοιπῶν κατηγοριῶν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 146:1)
ἀπορήσειε γὰρ ἄν τισ πότερον ἕτεραι ἢ αἱ αὐταὶ ἀρχαὶ καὶ στοιχεῖα τῶν οὐσιῶν καὶ τῶν πρόσ τι, καὶ καθ’ ἑκάστην δὴ τῶν κατηγοριῶν ὁμοίωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 28:2)
τὸ δὲ πρόσ τι πάντων ἥκιστα φύσισ τισ ἢ οὐσία τῶν κατηγοριῶν ἐστι, καὶ ὑστέρα τοῦ ποιοῦ καὶ ποσοῦ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 21:2)
ἐπὶ μὲν οὖν τῶν ἄλλων κατηγοριῶν ἔχει τινὰ καὶ ἄλλην ἐπίστασιν πῶσ πολλά διὰ γὰρ τὸ μὴ χωριστὰ εἶναι τῷ τὸ ὑποκείμενον πολλὰ γίγνεσθαι καὶ εἶναι ποιά τε πολλὰ εἶναι καὶ ποσά·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 54:2)
ἕτερον δ’, ὃ φύσει πᾶσιν ἀνθρώποισ ὑπάρχει, τῶν μὲν λοιδοριῶν καὶ τῶν κατηγοριῶν ἀκούειν ἡδέωσ, τοῖσ ἐπαινοῦσι δ’ αὑτοὺσ ἄχθεσθαι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 5:3)
ἐχθροῦ μὲν ἐπήρειαν ἔχει καὶ ὕβριν καὶ λοιδορίαν καὶ προπηλακισμὸν ὁμοῦ καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα, τῶν μέντοι κατηγοριῶν καὶ τῶν αἰτιῶν τῶν εἰρημένων, εἴπερ ἦσαν ἀληθεῖσ, οὐκ ἔνι τῇ πόλει δίκην ἀξίαν λαβεῖν, οὐδ’ ἐγγύσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 19:2)
τοσαύτην ἀφθονίαν οὗτοσ πεποίηκε κατηγοριῶν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 134:3)
Κατηγοριῶν α’.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 25:30)
οἱ μὲν πρέσβεισ οὐδὲν ἔτι πρὸσ ταῦτα ἀντειπόντεσ ἀπηλλάττοντο καὶ τὰ παρὰ τῶν ἀποστατῶν τοῖσ πατρικίοισ ἐδήλωσαν, ἡ δὲ πόλισ, ἐπειδὴ τὰσ ἀποκρίσεισ ταύτασ ἔλαβεν, ἐν ταραχαῖσ καὶ δείμασι πολλῷ χαλεπωτέροισ ἢ πρόσθεν ἐγένετο, καὶ οὔτε ἡ βουλὴ πόρον εὑρεῖν οἱά τε ἦν οὔτ’ ἀναβολάσ, δυσφημιῶν δὲ καὶ κατηγοριῶν, ἃσ οἱ προεστηκότεσ αὐτῆσ ἐποιοῦντο κατ’.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 48 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION